من بايد خجالت بكشم ياكساني كه حقم را خورده‌اند؟
شیرازه - نامه زیر دردل یک بازنشسته شرکت مخابرات ITI است که به دکتر احمدی‌نژاد نوشته شده است. اگرچه نمی‌توان خدمات مهم دولت نهم و دهم که نمونه ای از آن اینجا ذکر شد را انکار کرد اما رسیدگی به مشکلات ITI که دیگر به مسئله‌ای کشوری تبدیل شده است، نیازمند سرعت عمل بیشتری از سوی دولت است. اگرچه به دستور مستقیم احمدی‌نژاد بودجه لازم برای حل این مشکل اختصاص داده شده است اما مسئولین استانی باید در جذب و دریافت این بودجه تلاش بیشتری کنند. (کارگران مخابرات همچنان معترض‌اند)
سلام. من یکی از کارکنان ITI هستم که در سال 86 بازنشسته شده‌ام ولی تا کنون نتوانسته‌ام حق سنوات خود را بگیرم. نه این‌که نخواسته باشم. بارها مطالبه کرده‌ام،گفته‌ام و نوشته‌ام. حتی تا تهران هم رفته‌ام اما کسی به حرف من گوش نکرده و به من بها نداده‌اند. اگر سال 86 می‌توانستم 14 میلیون پاداش پایان خدتم را بگیرم با آن پول اگر کاه هم می‌خریدم و نگه می‌داشتم اکنون پدر ثروتمندی به حساب می‌آمدم اما اکنون دخترم به خواستگارهایش جواب سربالا می‌دهد برای این‌که هر وقت به من نگاه می‌کند من سرم را از شرم پائین می‌اندازم. آیا من باید خجالت بکشم یا کسانی که حق مرا خورده‌اند؟
پسرم فکر می‌کند که من آدم با عرضه‌ای نیستم زیرا چندین سال است که مرا دست انداخته‌اند! من که جز حق خودم چیزی نخواسته و نمی‌خواهم. اگر بدنبال چیز دیگری بودم حال و روزم این‌گونه نبود. راستی داشتم راه و رسم مردانگی را فراموش می‌کردم. یادم رفت از همکارانم که آن‌ها هم مثل من سر در گریبان هستند یاد کنم. گاهی اوقات آدم در چنبره مشکلات خیلی چیزها را فراموش می‌کند. دلم نمی‌خواهد که فرزندانم خاطره تلخی از پاکدستی و صداقت پدرشان داشته باشند.
بچه‌های ITI نقش برجسته‌ای در اجرای طرح کارت سوخت داشته‌اند. طرحی که میلیاردها تومان صرفه‌جویی بدنبال داشت و به اصلاح ساختار اقتصادی کشور کمک شایانی کرد. حالا همین افراد در‌به‌در به دنبال حق پایمال شده خود هستند. مجموع طلب کارکنان ITI به یک هزارم مبلغ صرفه‌جویی شده هم نمی‌رسد.
آقای رئیس جمهور شما از خود ما هستید. دوست داریم در آخرین سال ریاست جمهوری شما به حق خودمان برسیم. این یادداشت را برای شما نوشتم و پس از این‌که چاپ شد آن را به بچه‌هایم نشان خواهم داد تا بدانند که پدرشان بی‌عرضه نیست. شما هم لطف کرده کاری کنید که من و همکارانم پیش فرزندانم شرمنده نباشیم.
ارادتمند و دوستدار شما / یکی از کارکنان بازنشسته ITI
(این نامه در روزنامه عصر مردم منتشر شده است)
