نشريه آلماني: سوريه خار چشم غرب شده است
اين تحليل را نشريه آلماني دي سايت عنوان كرد و نوشت: دخالتي كه كار نظام سوريه را تمام كند، تنها آغاز است و جنگ قدرت تمام منطقه را در همسايگي اسرائيل به بحران خواهد كشيد.
دي سايت نوشت: مسئله مهم تر غرب در سوريه اين است كه با نفوذ ايران مقابله كنند، و يا به ديگر سخن پل زميني شيعي را خراب كنند كه از ايران تا عراق و سوريه و جنوب لبنان كشيده شده است. اين پل هم در غرب و هم در كشورهاي مرتجع خليج فارس به رهبري عربستان سعودي به عنوان خطري راهبردي ديده مي شود.
دي سايت با غيرقابل مقايسه خواندن سوريه و ليبي مي نويسد: حكومت اسد از حمايت كشورهاي پرنفوذ برخوردار است، مانند ايران و روسيه و نيز جمهوري خلق چين. دخالت نظامي غرب، به هر شكل كه باشد، با خسارات هاي بسيار بيشتري همراه است تا دخالت در ليبي. حالا از اين بگذريم كه تشنجات داخلي ليبي بعد از سرنگوني قذافي به هيچ رو از بين نرفته است. شائول موفاز معاون نخست وزير اسرائيل به تازگي خواستار دخالت نظامي در سوريه شد و گفت بايد همچون مورد ليبي عمل كرد اما آنچه وي نگفت گرچه علي الاصول بايد خود بهتر بداند، اين است كه قياس با ليبي مع الفارق است، فقط كافي است به وضعيت بسيار متفاوت ژئوپوليتيكي و نظامي اشاره كنيم. ليبي تنها 6 ميليون جمعيت دارد و سوريه حدود 22 ميليون. و اين كشور در مركز كانون بحران و آماده انفجار خاورميانه قرار دارد، هم مرز با اسرائيل و اردن و لبنان و عراق و تركيه. ارتش قذافي حدود 120 هزار نفر داشت. ارتش سوريه متشكل از بيش از 400 هزار سرباز است، تا بن دندان مسلح و داراي امروزي ترين سلاح ها. نظام ليبي كاملا منزوي بود اما سوريه اين گونه نيست.
نشريه آلماني همچنين تصريح كرد: هرگونه مداخله نظامي باعث هرچه بدتر شدن بيشتر مناسبات غرب با چين و روسيه خواهد بود. غرب به رهبري آمريكا به صورتي يكجانبه در مقابل حكومت ايران و متحدانش موضع گرفته است. دخالت نظامي عربستان در بحرين و سركوب قيام مردم آن سامان عليه خانواده سلطنتي دست بالا در حاشيه مطرح مي شود. در غرب كسي در اين خصوص از تحريم صحبت نمي كند. بلكه كاملا بر عكس عربستان سعودي در دريايي از سلاح هاي امروزي از كشورهاي غربي شناور است، از آلمان هم تانك مي آيد.
اين نشريه در تحليل هراس اسرائيل مي نويسد: اسرائيل، حزب الله را در جنوب لبنان مهمترين خطر راهبردي مي داند، به ويژه بعد از جنگ سال 2006، كه اين سازمان شيعي و متحد با سوريه و ايران به عنوان پيروز از نبرد خارج شد. در اين بستر است كه مي توان حرف هاي موفاز را بهتر فهميد.
انتهای پیام/20