نيكلاس كريستف آن گونه كه خود اعلام كرده، پس از انقلاب چند بار -از جمله سال 85- توانسته به ايران سفر كند و اين بار نيز اجازه پيدا كرده 2736 كيلومتر در ايران گشت و گذار كند و هر جا كه دلش مي خواهد برود. وي در گزارشي كه منتشر كرده، سعي مي كند برخلاف واقعيت و حتي نظرسنجي هاي محافل آمريكايي، مردم ايران را دوستدار آمريكا معرفي كند و عمدا مهمان نوازي از يك شهروند را نشانه علاقه به آمريكا معرفي نمايد! كريستف با وجود اغراق در اين باره اذعان مي كند «بسياري از ايرانيان حامي حاكميت هستند. من با ايرانيان بسياري آشنا شدم كه به شدت حامي مسئولان بودند و خوش شان نمي آمد كه آمريكا قلدري كند». با اين حال وي سراسر گزارش خود را به چند نفر - از جمله يك كماندوي بازنشسته رژيم سابق و...- اختصاص مي دهد تا از درون اظهارات آنان حس آمريكادوستي را القا كند.
او در گزارش خود تحت عنوان «سلام گرم از ايران» در حالي كه به مهمان نوازي ايراني ها اذعان دارد، از قول يك ايراني مجعول ادعا مي كند كه ايراني ها حرف راست نمي زنند و اينجا نمي شود حرف راست زد. كريستف با وجود اين توهين، توضيح نمي دهد كه چگونه توانسته بفهمد ايراني ها، دوستدار آمريكا هستند؟!
وي با بيان اين كه «باورم نمي شود مقامات ايراني چگونه به من ويزا دادند» به موضوع تحريم اقتصادي مي پردازد و ضمن نمك ناشناسي نسبت به مهمان نوازي ميزبانان مي نويسد: فشارهاي اقتصادي ممكن است توجه مردم را از بقيه مسائل منحرف كند. مثلا خيلي از ايرانيان بر سر مسئله هسته اي در كنار دولت و از ترور دانشمندان ايراني عصباني هستند ولي آنها در عين حال تحت فشار اقتصادي اند. من از اين رنج متاسفم و بياييد اين را روشن كنيم كه اين تحريم ها به مردم عادي ضربه مي زند تا رژيم. من همچنين نگرانم كه مخالفت غرب از فروش قطعات هواپيما، خطر سقوط هواپيماهاي مسافربري را افزايش دهد اما با پوزش از تمام آنها كه من را غرق مهمان نوازي خودشان كردند، من با تحريم ها موافقم و معتقدم خوب كار مي كند.
وي در پايان بحث حمله نظامي را بي خردانه و بي مسئوليتي توصيف كرد و در توضيح آن نوشت: حمله نظامي واكنشي ملي گرايانه ايجاد مي كند كه باعث پايداري جمهوري اسلامي مي شود.
خاطرنشان مي شود دو سال پيش مطبوعات اروپايي به نقل از كارمندان اسبق سازمان سيا فاش كردند كه رابرت گيتس به هنگام تصدي رياست اين سازمان بارها گفته بود «ما سالهاست دنبال افراد ميانه رو در ايران هستيم اما واقعيت اين است كه ايراني ميانه رو وجود ندارد و ايراني معتدل، ايراني مرده است»!

انتهای پیام/20