مفاتیح و قرآن هایی که با خرافات شروع می شود+ تصاویر
شیرازه، موضوع این گزارش شاید مساله ای باشد که بارها و بارها در جامعه دیده ایم و به راحتی از کنار آن رد شده ایم. جریانی پلید که ذهن و دل های پاک را از پیمودن صراط حق و مستقیم منحرف می نماید.
"خرافه" و "خرافات" که قرآن كریم، از آن با عنوان «اساطیر» به معنای «اباطیل» و سخنان بیهوده‌ای كه هیچ پایه و اساسی ندارند یاد کرده و مُراد از «اساطیر» نوشته‌های باطل، حكایت‌های دروغ، افسانه‌های بی‌اساس می‌باشد، همان چیزی است که در لسان قرآن و احادیث بارها پنبه آن زده شده است، ولی افسوس و صد افسوس که ما به عنوان مسلمان در شناخت و مقابله با آن بی تفاوت هستیم.
نگاه سطحی و کاسب کارانه به دین و مقدسات باعث شده که مصادیق مختلفی از این موضوع دیده شود و وقتی ماجرا تاسف بارتر می شود، که اینگونه موارد خود را در اماکن مقدس و مطهری همچون حرم اهلبیت و امامزادگان خود را نشان دهد.
به راستی کدام دین و آئین همچون اسلام برای عقلانیت و معرفت و شناخت ارزش قائل شده است؟
مگر نه این که حرم مطهر و منور خاندان پیامبر (صلوات الله علیه و آله)، مساجد و حسینیه ها محل کسب معرفت و نورانیت است؟
مگر نه این که در این شهر، نوادری همچون صدرالمتالهین (ملاصدرا) نفس کشیده اند که در جستجو و فهم و درک حقیقت شهره خاص و عام هستند؟
گوشه و کنار شهر جای خود! چرا باید در سومین حرم اهلبیت (علیهم السلام) و در مرکز و محور آن یعنی حرم نورانی حضرت احمدابن موسی شاه چراغ(علیه السلام) مواردی را ببینیم که سنخیتی با اسلام عزیز نداشته و ندارد؟
عقلانیت و معرفت در قرآن و مفاتیح و ادعیه موج می زند؛ ملوّث کردن این گنجینه های ارزشمند به تفکرات و اندیشه های پوچ و دم دستی عده ای ساده اندیش و کوته بین دل هر انسان عاقلی را به درد می آورد. قفسه های کتب و ادعیه و قرآن در حرم و دیگر بقاع متبرکه موج می زند از این جملات قصار! که هر کدام به طریقی می خواهند خودنمایی و خود را به ذهن و اندیشه دیگران غالب کنند، که تصاویر منتشر شده گویای آن است.
بر کسی پوشیده نیست که تقید به حجاب، عفاف، غیرت، نماز و روزه و دیگر فرائض رابطه مستقیم با اندیشه و طرز فکر افراد دارد و هرگاه این مهم اصلاح گردد، بقیه مشکلات نیز حل خواهد شد. زیرا «چون که صد آید، نود هم پیش ماست». ای کاش در شرایطی که به بسیاری از مشکلات و ناهنجاری ها حساسیت نشان می دهیم، از ریشه ها و علل اصلی آن غفلت نکنیم که قرآن عزیز می فرماید:
«وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ باید از میان شما، جمعی دعوت به نیكی، و امر به معروف و نهی از منكر كنند! و آنها همان رستگارانند».
