ثمره همنشینی با اسفندیار: "ختم" دولت کار با دولت بهار
شیرازه/ اول: درتوصیه های رسول مهربانی ها و پیامبر عزیز اسلام آمده است که با دیدن "بهار" به یاد مرگ و قیامت بیافتید.
دوم: وقتی در سوم تیر بارقه های امید در دل دلدادگان انقلاب روشن شد و امت، طعم خدمت در سایه ولایت را چشید، همه فهمیدند که عدالت میوه شیرین همان اسلامی است که مردم ایران در 22 بهمن 57 شعارش را داده بودند.
تاریخ فراموش نمی کند بی خوابی ها و نذر و نیاز کردن جوانان مومن شهرها و روستاهای کشور را برای آمدن آهنگرزاده ای که بوی رجایی می داد و خستگی ناپذیر کار می کرد و دغدغه خدمت داشت. اینها چیزی نیست که از اذهان ملت محروم و درد کشیده پاک شود. یادش بخیر سفرهای استانی، شماره اش داشت از دست در می رفت، دوراول، دور دوم، سوم و ...
یادش بخیر از خجالت اسرائیل و آمریکا درآمدن با سوژه هایی مثل هولوکاست، 11 سپتامبر، نقض حقوق بشر و ...
یادش بخیر وقتی رئیس جمهور در گوشه و کنار ایران بزرگ به مانند روزهای جبهه و جنگ از مردم می پرسید: «کی خسته هست؟» وملت یک صدا فریاد می زدند: دشمن! و مثل یک گروه ارکستر بزرگ شعار می دادند: "انرژی هسته ای حق مسلم ماست"
یادش بخیر تیتر روزنامه های وابسته به جریانات ورشکسته و معلوم الحالی که از درد پرکاری دولتی که شعار عدالت می دهد به تنگ می آمدند و به رئیس جمهور قانونی و منتخب مردم تهمت دروغگویی می زدند. اما او و کابینه اش بدون پرداختن به حواشی فقط کار می کرد و کار!
یادش بخیر، یادش بخیر...
یادش بخیر کت ساده خاکی رنگی که نماد اخلاص بود و خدمت و در کشورهای خارجی نشانه استکبار ستیزی شده بود.
طنین «اللهم عجل لولیک الفرج» در ساختمان سازمان ملل نیویورک هنوز به گوش می رسد.
***
سوم: ظریفی می گفت: بالا رفتن ما آدم ها دست خداست. ولی در پائین افتادن، خودمان نقش بسزایی ایفا می کنیم!
چه اتفاقی افتاده که احمدی نژاد اهل کار و تلاش و عدالت خواه در سفر به سازمان ملل پیشنهاد مذاکره با آمریکا می دهد؟ کدام گزینه اولویت پیدا کرده که سفرهای استانی تعطیل می شود و مبارزه با فساد به شعار رنگ باخته ای مبدل می شود؟ چه تحولی ایجاد شده که "زالوهای" سیاسی و اقتصادی جای "هلوهای" خدمت و سادگی را گرفتند؟
فحش های ناموسی کافران صهیونیست در دانشگاه کلمبیا نتوانست مرد منتخب ملت ایران را از کوره به در کند، ولی چه شد که استیضاح یک وزیر او را به خلاف شرع کشاند؟
***
چهارم: بهار در راه است. پسته کیلویی 160هزار تومان هم که بشود مردم عید را می بینند. یارانه ها صد و پنجاه هزار تومان هم که باشد ملت ایران منتظرند ببینند رئیس جمهور آینده در مراسم تنفیذ دست رهبرشان را می بوسد یا نه. حالا که این روزها اظهار نظرهای فلسفی کردن کیلویی شده، من هم عقب نمانم؛ به نظر من همه چیز از همان دست نبوسیدن شروع شد!
***
آخر: بهار در راه است. ولی نه هر بهاری. بعضی آنقدر جوگیرشده اند که نزدیک است فریاد بزنند: اللهم عجل لولیک البهار!
بهار نماد بیداری است. قیامت کوچک است. قیامت هم جای حسابرسی است و ارائه کارنامه. نمره های قبولی هم مال کارِ کارنامه ماست نه شعار!
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «اِذا رَأَیتُم الرَّبیعَ فَأَکْثِروا ذِکرَ النُّشورِ؛ هر وقت بهار را دیدید، بسیار از قیامت یاد کنید»
همین
خاوری تحت تعقیب اینترپل، شهرام جزایری در زندان و مه آفرید پای چوب دار، آفتابه دزدهای این داستان هستند.
تو رو خدا هجمه ی رسانه ای که علیه ایشونه ببینید؟؟ مجلس به امثال ربیعی و زنگنه رای اعتماد میده اما شیخ الاسلام رو استیضاح میکنه!!!!!!!!
به خدا اگه کس دیگه ای بود نمیتونست کار کنه