چه اسمي با مسماء چراكه صاحب همين اسم 11 سال پس از آن به ياري دين خدا برخواست و در حالي كه با هزاران عشق و اميد در حال سپري كردن دوره راهنمايي بود از مدرسه شهيد ابوالقاسم اسدي دهرم قدم به عرصه عشق و ايثار نهاد و همچون حسين فهميده و بهنام محمدي و هزاران نوجوان دانش آموز بسيجي، قاسم و اكبرهاي كربلايي ايران را رقم زدند.

و چه زيبا معلم پرورشي آن مدرسه (شهيد اسدي) درس ايثار و شهادت و فداكاري و دفاع از حريم ولايت و امامت به آنان آموخته بود چرا كه در ادامه همان سالها سيزده دانش آموزان مدرسه به معلم شهيد خود پيوستند.

شهيد حيدر شهيدي(همان نوجوان يازده ساله) دوران تحصيلي ابتدايي و راهنمايي را در مدرسه شهيد اسدي دهرم با موفقيت به پايان رساند از آنجا كه ايشان در خانواده اي مذهبي و با ايمان پرورش يافته بود ، در مساجد حضور مي يافت و در زمينه كلاس قرآن و فعاليت هاي هنري شركت مي نمود. در زمينه كشاورزي نيز فعاليت داشت و خانواده اش را همياري مي نمود

شهيد حيدر شهيدي با گروهي ازهمكلاسي ها به جبهه ي جنوب،لشكر 19 فجر اعزام گرديدو خودرادرصف مجاهداني قراردادكه به دفاع برخاستند

اين بسيجي عاشق با صدور فرمان حضرت امام كه حضور در جبهه هاي جنگ را نوعي تكليف تلقي مي كرد پس از امتحانات خردادماه در بهمن 1363به همراه جمع كثيري از همكلاسي ها به جبهه هاي جنگ حق عليه باطل شتافت و به دفاع ازناموس وميهن و ارزشها و اصول متعالي مكتب خود كه همان مكتب عشق شهادت است قامت برافراشت و در قالب گردان ابوذر لشكر 33 المهدي در عمليات پيروزمند بدر در شرق دجله جزاير مجنون شركت نمود وبه آناني پيوست كه تاآخرين قطره خون خودرادرراه دفاع ازدين وقرآن وحفظ استقلال اين مرز وبوم اهداء كردندو در زير آتش شديد دشمن و انفجار گلوله ها و تركش ها مشغول رساندن مهمات و آب و غذا به رزمندگان گردان گرديد و گلوله باران وسيع منطقه مانع از انجام وظيفه او نشد .

آري:شهيدان خونين كفن ما كه در ميادين نابرابر جنگ حماسه ايثار را در دفتر تاريخ جاودانه ساختند كبوتراني بودنداز تبار كربلا كه از زلال جويبار عاشورا سيراب شدند كه در عشق امام و مولاي خود حسين (ع) بي تاب گشتند و در نهايت راه او را كه همان راه عشق و ايثار و جان دادن در ولاي اوست برگزيدند .

شهيد حيدر شهيدي، فردي بسيار خوش اخلاق ، جذاب مؤمن و فعال در امور فرهنگي و ديني بود با وجود سن كم بيشتر اوقات را در بسيج محل جهت تامين امنيت و امور فرهنگي سپري مي كرد در كارهاي كشاورزي يار و ياور پدر بود .

سرانجام اين نوجوان پاكباخته براي بار دوم در اوايل سال 1365 بنا به فرمان امام خود به همراه جمع كثيري از دوستان عازم ميادين نبرد شدو اين بار منزل رزم او گردان امام مهدي شكر 19 فجر بود .

در تاريخ 22/2/1365 جهت انجام يك عمليات ايذايي به منطقه شرهاني ( شمال فكه)اعزام شد و پس از يك نبرد خونين وجنگ تن به تن در تپه ماهورها و سرزمين رملي منطقه با بعثيون كافر بر اثر اصابت تركش و تير مستقيم دشمن مورد هدف قرار گرفت و در سحر گاه 22/4/65 همزمان باسومين روز ماه مبارك رمضان همانند ديگر عاشقان دلسوخته وصال نداي يا حسين مظلوم و يا زهراي او قطع نمي شد ديدگان خود را در خاك فرو بست و بال در بال ملائك نگاه خود را به افق بي كران آسمان ها دوخت و گوهر جان را نثار مقدم يار كرد و براي هميشه به دوست پيوست .
پيكر پاكش مدت 2007 روز در منطقه باقي ماند تا اينكه پس از اعلام آتش بس و اتمام جنگ گروه تفحّص شهدا بقاياي پيكر مطهرش را به زادگاهش دهرم انتقال داد و در شهريور ماه 1369 برابر 28 صفر پيكرش بر روي دست همرزمان و امت شهيد پرور دهرم تشييع و در جوار ديگر شهداي جنگ تحميلي به خاك سپرده شد .

انتهای پیام/