به گزارش شیرازه به نقل از فارس، جنگ سال 2006 در مرز لبنان و فلسطین اشغالی آغاز شده بود و بر خلاف تصورات صهیونیست ها بعد از گذشت چند روز هنوز خبری از پیروزی نبود.

فرمانده هان اسراییلی که کوچکترین دستاوردی از این نبرد به دست نیاورده بودند خود را در آستانه سقوط یافتند و تصمیم گرفتند با آوردن تمام نیروهای پیاده و زره پوش خود اعم از سربازان احتیاط و غیر احتیاط حتی اگر شده روستایی را در ضاحیه بیروت تصرف کنند تا شاید پوششی باشد بر شکستشان.

اما سربازان صهیونیست که آماده کشته شدن برای اهدافشان نبودند در مقابل مقاومت اسلامی کم آورده و سریع دست به عقب نشینی زدند.

وقتی روز به روز شکست های رژیم صهیونیستی بیشتر می‌شد و آن ها را از اهداف اصلی‌شان دور می‌کرد تصمیم گرفتن رویای نابودی حزب الله را از سر بیرون کنند و تنها بر سیطره رودخانه لیتانی بسنده کنند تا این رود مرز میان فلسطین اشغالی و لبنان شود که فاصله آن تا فلسطین اشغالی حداکثر 7 است.

صهیونیست ها معتقد بودند اگر بتوانند بر رود لیتانی سیطره یابند، می توانند مدعی شوند به موفقیت بزرگی دست یافته و آبروی خود را حفظ کرده اند و اسطوره «ارتش شکست ناپذیر» آنها در هم فرو نشکسته است.

صهیونیست ها تصمیم داشتند به هر ترتیب که شده در کنار این رودخانه عکس بگیرند تا سندی باشد بر تسلط آنها اما دریغ که مقاومت اسلامی از آن ها باهوش تر بود و در این هدف هم رو سیاه ماندند.

پس از اتخاذ این تصمیم تانک های نسل چهارم مرکاوای رژیم صهیونیستی که افتخار صنعت نظامی این رژیم نامیده می شد، از سمت سهل الخیام اقدام به پیش روی به سوی لیتانی کردند که البته در مسیرشان با یک واحد کمین از نیروهای حزب الله که انتظار این تانک ها را می کشید، برخوردکردند.

مقاومت در این عملیات بنابر وعده هایی که دبیر کل حزب الله داده بود، نشان داد که موشک هایی از نوع «کورنیت» در اختیار دارد که طی دو مرحله ابتدا پوسته فولادی تانک را سوراخ و در مرحله دوم، زره پوش را از داخل منهدم می کند.

از دیگر سو نیز که سربازان صهیونیست از طریق منطقه طیبه به سوی لیتانی پیشروی می کردند، نیروهای مقاومت با موشک های کورنیت در انتظارشان بودند و پس از انهدام 15 فروند مرکاوا-4 آنها را مجبور به عقب نشینی کردند و این درحالی بود که ده ها جنگنده و بالگرد از آنها پشتیبانی می کردند، اما آنها نیز نتوانستند اراده رزمندگان مقاومت را در هم بشکنند.

 جنگ تمام شد اما سربازان ارتش شکست ناپذیر(!) دست از پا دراز تر به مناطق اشغالی برگشتند و حتی به اندازه یک قمقمه هم نتوانستند از آب رودخانه لیتانی بنوشند.

نیروهای رژیم صهیونیستی از وادی الحجیر گریختند و پس از آن جنگ پس از 33 روز قتل و کشتار و ویرانی به اتمام رسید.