پیامک های روز ازدواج
عاقد: خدا
شاهد: رسول خدا (ص)
دفتر: لوح محفوظ
مکان: عرش
عروس: کوثر
داماد: حيدر
سالروز ازدواج آسمانيشان مبارک
سالروز پاکترين، زلالترين، شادترين و مقدس ترين پيوند هستي مبارکباد . . .
لباس ياس برتن کرد زهرا / کنار دست او بنشست مولا
محمدخطبه خواند زهرا بلي گفت، / غلط گفتم بلي نه "ياعلي” گفت . . .
مظهر احسان و جود خالق يکتا علي است / نور بخش ماه و خورشيد جهان آرا علي (ع) است
در ميان کل مردان ز ابتدا تا انتها / در مقام همسري، زيبنده ي زهرا علي (ع) است . . .
ديدم که به عرش شور و شوقي بر پاست / برپا گر اين بزم شعف ذات خداست
گفتم به خرد چه اتفاق افتاده / گفتا که عروسي علي (ع) و زهرا است
سالروز ازدواج حضرت علي (ع) و حضرت فاطمه (س) مبارک باد
بر اوج محبت علي (ع) اوجي نيست / در بحر بجز کرامتش موجي نيست
در کل ممالک و مذاهب به جهان / مانند علي (ع) و فاطمه (س) زوجي نيست
سالروز نوراني ترين پيوند هستي مبارک
آمد رود به خانه آن همسري که او / در بين همسران جهان، شهريار بود
خالق سپرد اين زر کامل عيار را / دست کسي که زرگر کامل عيار بود
فاطمه (س) جان؛ بسته خدا عقد تو را با علي (ع)
فاطمه (س) شد چشم و چراغ خانه ات يا علي (ع) . . .
اينک، دست مقدس فاطمه (س) ، در دست بي کران علي (ع)
حلاوت هلهله فرشتگان را لمس مي کند و شور کبريايي افلاکيان را برمي انگيزد.
شب پيوند مرتضي و فاطمه (س) نيست؛
بلکه امشب، شب تجديد يگانگي انسان با ذات خداست
و مبارک باد بر همه کائنات، اين لبخند بي زوال پروردگار در گستره خلقت خويش . . .
نام علي (ع) و فاطمه (س)
لب ها را به شادي واداشته است
نوبت عاشقي را در چشم هايِ اکنون مي شود خواند
سرود يکدلي در گيسوان نخلستان پيچيده است . . .
جاي دريا به والله بجز دريا نميشه
جاي زهرا به غير از دل مولا نميشه
سالروز اين پيوند آسماني مبارک
قامت دامادي مولا تماشا دارد امشب / او چه کم دارد عروسي مثل زهرا دارد امشب
سالروز پيوند خوشبوترين گلهاي گيتي، تبريک و تهنيت . . .
ازدواجي ساده با ساز و برگي اندک، اما صفا و صميميتي بسيار
صورت گرفت که تحسين همگان را بر انگيخت و اسوه اي براي آيندگان شد
آن پيوند ساده و بي ريا جز پيوند دو معصوم و برگزيده، علي (ع) و فاطمه (س)، نبود.
خورشيد به خانه علي (ع) وارد شد
باد صبا همه را خبر رسانيد که: زيور ببنديد؛
نور با نور پيوست و جهان روشن شد.
درختان شکوفه هاي خود را بر زمينيان ارزاني داشتند.
اين سپردن دست عروسي به تکيه گاهي يک مرد نيست؛
اين سپردن انسان است به حريم بي انتهاي عصمت
اين پيامبر نيست که دخترش را به علي (ع) مي سپارد؛
اين خداست که اختيار و اعتبار بشر را به علي (ع)و زهرا وا مي نهد . . .
امشب، شبي است که دو نيمه سيب با هم پيوند مي خورند
تا گونه هاي زمين از شوق، گل بياندازند.
آسمان، تنها سقفي است که اين همه شادي را تاب مي آورد.
کوچه در آستانه آمدنتان ايستاده است به شوق.
دشت و دريا، جملگي، پر از کلمات سحرانگيز صبح شده اند.
«چه فرخنده شبي» را ستارگان انتظار کشيده بودند!
همه جا سفره هاي مهرآفرينِ «مبارکباد» گسترده شده است.
نام علي (ع) و فاطمه (س) ، لب ها را به شادي واداشته است. نوبت عاشقي را در چشم هايِ اکنون مي شود خواند. سرود يکدلي در گيسوان نخلستان پيچيده است.
آسمان در گوشه اي از زمين نشسته است؛
باادب و احترام تا از اين مجلس باصفاي صميميت ، نکته برداري کند.
دلدادگي ها، قاصدي فرستاده اند تا مهر علي (ع) و فاطمه (س) را بشارت آوَرَد.
دنيا، درس آموز نورباراني اين عشق است.
پيوند ياسي از سلاله پاک محمدي و لاله اي از نسل همان باغ و همان گل...؛ زمين و زمان، به شادباش اين پيوند مقدس آمده اند.
نظرات بینندگان
