شهیــــد دوران؛ همه سهم فارس از خیابانهای تهـران!
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی شیرازه؛ نام گذاری خیابانها و اتوبانها به نام شهدا، رسمی است که از همان ابتدای انقلاب اسلامی در ایران نهادینه شد. این مسئله تا حدی در ایران جدی بوده و هست که برای سالها، یکی از اعتراضات مصریها به ایران، نام گذاری خیابانی در تهران به نام شهید خالد اسلامبولی بود؛ مجاهدی که انور سادات رئیس جمهور وقت مصر را ترور کرده بود. ایران اما به دلیل نگاه امتمحور خود هیچگاه نام این خیابان را عوض نکرد. علاوه بر این نگاه جهانی در نامگذاری، حتی نام برخی افراد که در زمان پهلوی نیز به شهادت رسیده بودند اما نسبت چندان موثقی با انقلاب اسلامی نداشتند نیز بر برخی خیابانهای تهران دیده میشود مانند خیابان شهید فاطمی که یک بار به دست فدائیان اسلام ترور ناموفق شد و چندی بعد توسط شاه اعدام گردید.
این مسائل نشان میدهد که مزین کردن خیابانها با نام شهدا در تهران، کلانشهرها و سایر شهرستانها و اقصی نقاط ایران، نه یک مسئله ظاهری که نمادی برای بزرگداشت قهرمانهای ملی و جهانی ماست.
در این میان اما با توجه به وجه بینالمللی تهران به عنوان پایتخت ایران، یک نکته جدی قابل توجه است؛ آیا شهدای برجسته سایر استانها هم در تهران جایی دارند؟ شهدایی که نه صرفا مختص یک گردان که شخصیتهایی اثرگذار در دفاع مقدس بودهاند.
گرچه این موضوع تنها به شهدای دفاع مقدس محدود نمی شود و بایستی از شخصیت ها و نام های بزرگی چون شهید محراب و استاد اخلاق آیت الله شهید دستغیب نیز یاد کرد.
با یک بررسی میدانی و حتی اینترنتی میتوان به این نتیجه رسید که استان فارس در این زمینه مظلوم واقع شده است. در تهران صرفا یک اتوبان و یک پل به نام شهید دوران نامگذاری شده است و از دیگر شهدای برجسته فارس خبری نیست؛ شهدایی چون روزیطلب، اسلامینسب، جاویدی، اعتمادی و ... که نقش مهمی در زمان حضور خود در دفاع مقس داشتهاند اما اکنون به استان فارس و شیراز محدود شدهاند و نشانهای از آنها در تهران با آن وسعت زیادش دیده نمیشود.
به نظر میرسد شهرداری تهران در این زمینه باید تجدیدنظر جدی داشته باشد. چگونه است که در شیراز نام شهیدی برجسته و شخصیتی ملی چون چمران بر روی یکی از مهمترین بلوارها نهاده میشود یا خیابانهای شهید همت، قرنی، کشوری، شیرودی، آوینی، کلاهدوز و ... در شیراز دیده میشود اما در تهران و پایتخت کشور که می بایست آئینه کل کشور باشد فقط یک اتوبان به نام شهید دوران وجود دارد؟ و نکته جالبتر آنکه در پایتخت برخی شخصیتهای مطرح غربی نیز خیابانی را از آن خود کردهاند همچون: گاندی، هانری کربن و ...
این نگاه البته به معنای اصالت بخشی به نامگذاریهای خیابانها و ظواهر نیست؛ چرا که اصل برای همیشه تفکر و راه شهدا است. اما از منظر نمادین و تکریم شخصیتهای مطرح کشوری، به نظر میرسد شورای اسلامی شهر تهران به ویژه شهردار این کلان شهر که از تاثیرگذاری و رشادت ها و ایثارگری های 14600 شهید و سرداران استان فارس در طول دفاع مقدس از نزدیک آشناست در این خصوص کوتاهی کرده است.
خیابان بهار شیراز یکی از بزرگ ترین خیابونای تهرانه
خبر نداری کودن؟
با نگاهي به اسامي خيابانها وبلوارهاي مطرح شيراز متوجه ميشويم كه خياباناي نقاط پرت بعضا به نام شهداي فارس نامگذاري شده -چراغي كه خانه رواست .......
بلوار چمران
بلوار شيرودي
همت
سيدجمال اسدابادي
خيام
دكترحسابي و....
پل خیابان خبرنگار: پل شهید آوینی
پل زرگری: پل شهیدان اوجی
پل دکتر حسابی: شهدای جهاد
پل باهنر جنوبی: پل شهیدان غلامی
و ...
اتفاقا انتقاد اینه که چرا اینقدر افراط؟!