به گزارش شیرازه به نقل از 598؛ آقای ظریف در جمع اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اظهار داشت: ”پارلمان اروپا در شان و جایگاه اخلاقی نیست که بتواند در رابطه با وضعیت دیگر کشورها اعلام نظر کند. این پارلمان، جایگاه اندک در مناسبات درون اروپائی و بسیار حاشیه ای در مناسبات بین المللی دارد و لذا در موقعیتی قرار ندارد که بدان توجه چندانی شود و در سطح و حدی نیست که این میزان در مورد آن بحث شود."

اما این واکنش، در کمال ناباوری هیچ انعکاسی در سایت ها و خبرگزاری های خارجی نداشت. به طوریکه تنها سایتی که در مطلبی کوتاه به این موضوع پرداخت سایت خبری trendz آذربایجان بود. جالب تر اینکه حتی در مطلب مذکور نیز کمترین اهمیت به سخنان دکتر ظریف داده شده بود.

ترندز در این باره ابتدا به اعتراض علی لاریجانی اشاره کرده و سپس در دو سطر آخر نوشت: ”محمد جواد ظریف نیز درخصوص قطعنامه اتحادیه اروپا علیه ایران گفت این قطعنامه به افزایش تحریم ها نخواهد انجامید!"

به نظر می رسد رفتار منفعلانه مسئولین دولتی، در قبال رفتارهای توهین آمیز غربی ها –که اخیرا شدت و کثرت بیشتری یافته است- موجب گردیده اعتراض یک مسئول رده بالای سیاسی در بایکوت کامل خبری قرار بگیرد، کما اینکه بارها در پی اظهارنظرهای رئیس جمهور و یا وزیرامور خارجه کشورمان درباره مسائل مختلف، این جمله را از زبان مقامات امریکایی شنیده ایم که: ”سخنان وی فقط ارزش داخلی دارند!"

این جمله هشدار صریحی برای مقامات دولت یازدهم محسوب می شود. قاعدتا هدف از بیان اعتراض نسبت به یک رفتار خاص از طرف مقابل، هشدار به وی در جهت عدم انجام دوباره آن است؛ بنابراین در صورتی که طرف مقابل اعتراض ما را بی ارزش و صرفا دارای مصرف داخلی محسوب کند، به هدف خود از اعتراض نخواهیم رسید. اما ریشه این نگرش غرب و بی اهمیت بودن اعتراض مقامات ایرانی برای آنها را می توان در نوع جدید تعامل ایران با آنان جستجو کرد.