جناب حق نگر اگر قرار بود مجتمع تجاری سازی باعث کاهش اشتغال بشه که تا حالا شده بود! چرا آدرس غلط به مردم میدید! یه سوال ساده رو تا حالا هیچ کدامتون جواب ندادید. رک و پوست کنده بیاید به مردم بگید این مجتمع تجاری چقدر اشتغال زایی میکنه؟ و اگر این مجتمع تجاری تا این حد که شما میگید در اشتغال زایی موثره، پس چرا با وجود احداث این همه مجتمع تجاری در شیراز باز هم آمار بیکاری طبق ادعای خودتون بالاست؟!

هرچی مجتمع خلیج فارس و ستاره و حافظ و زیتون و... اشتغال ایجاد کرد اینم میکنه
متاسفم که اینقدر سطحی نگر و کوتاه بین هستید
اشتغال که ایجاد نمیکنه فاطله طبقاتی /ترافیک/ الودگی هوا دو... را هم بدنبال دارد
اقایان کجایید؟

با توجه به اینکه این مجتمع ها قرار است مجتمع بزشکی شوند کمک شایانی به اقتصاد گردشگری درمانی و رونق هتل ها و رستورانها و سایر مراکز خدماتی خواهند کرد.همین برخوردهای احساسی باعث شده ۹ درصد کاهش در میزان ورودی گردشگر در نوروز امسال به شیراز داشته باشیم در حالی که اصفهان ۲۶ درصد رشد داشته است.ضمن اینکه را حل ترافیک و آلودگی هوا در مدیریت صحیح شهری است نه حذف صورت مسپله.در مود خیابان زند راهکار دکتر بارسایی را در همین سایت ملاحظه فرمایید.

مردم را چی فرض میکنید شما؟
اشتغال زایی؟!!!

خدایا بوسیله بندگانت به این عزیزان شورای شهر که فکر میکنند دارند در جهت رفع اشتغال فکر میکنند بفهمان که اشتباه میکنند و آنها را که عمدا و با سرسختی در این راه گام نهاده اند و فکر میکنند با ابزار زور و قدرت میتوانند صدای متنقدان خاص را خاموش کنند، سر جای خود بنشان

بسمه تعالی
در خبرها آمده بود که جناب آقای حقدل رئیس محترم شورای اسلامی شهر شیراز در جلسه مورخ 12/3/93 شورای اسلامی شیراز در پاسخ به انتقادات مطرح شده از سوی برخی از اساتید دانشگاه و دانشجویان و فعالان محیط زیست و فعالین فرهنگی شهر شیراز پیرامون موضوع ساخت دو برج 25 طبقه در محل باغ فرزانه در مرکز شهر شیراز اضهار داشتند که کسانی که مخالف مصوبه شورا در خصوص ساخت این برج ها به 65 نفر هم نمیرسند در حالی که 21 نفر اعضای شورا میلیونها طرفدار دارند .
جای بسی تعجب است که رئیس شورای اسلامی شهری کل جمعیت آن به یک و نیم میلیون نفر هم نمیرسد و ایشان با 23400 رای بعنوان نفر پانزدهم از 21 نفر اول به شورای شهر شیراز راه یافتند ازطرفداران میلیونی یاد می کند از ایشان که مدیریت ائتلاف اصولگرایان را بعهده داشتند بعید است که در محاسبه دچار اشتباه فاحشی شود و تصور کند که میلیونها طرفدار دارند .
بهتر است ایشان بجای به رخ کشیدن طرفداران خیالی و تهدید منتقدین در خصوص مصوبه مربوط به باغ فرزانه که از قضا مصوبه اولیه در خصوص ساخت این دو برج در شورای دوم که ایشان هم در آن عضویت داشته مصوب شده است ، پاسخی مستدل و منطقی به ابهامات و اشکالات گرفته شده توسط منتقدین بدهند .
در هر صورت گسترش روز افزون ساخت مجتمع های تجاری در تمام ایران درحال تبدیل شدن به بلای جان اقتصاد و تولید و کشاورزی میشود . این سندرم کشنده اقتصاد آرام آرام در حال گرفتن قربانیان خود میباشد ولی مسئولین دولتی و مدیران و طراحان شهری گویا از این سرطان مهلک غافلند یا خود را به تغافل زده اند .
به نکات ذیل توجه نمایید :
• میر حسین موسوی نخست وزیر دوران جنگ در سال 77 در یک سخنرانی بیان میدارد که : (( یکی از دلایل پایداری کشور( در دوران جنگ تحمیلی ) این بود که در اقتصاد ملی ما در آن دوره و در تولید ناخالص ملی – یعنی ثروتی که هر ساله تولید می کردیم – نقش کشاورزی و روستائیان برتری نسبی داشت ... در تولید ناخالص ملی ما ، عواید کشاورزی و ثروتی که در روستاها تولید می شد ، بسیار قابل توجه و تعیین کننده بود . این یکی از عوامل پایداری ما در این جنگ بود که اگر آن را نداشتیم حتما اقتصاد ما فرو می پاشید و نمی توانستیم مقاوت کنیم و فشارها را تاب بیاوریم )) البته آقای موسوی در سال 88 برعلیه این نظام شمشیر کشید و فتنه بزرگی را براه انداخت که موضوع بحث ما نیست .
• گروه حماس و جهاد اسلامی بهمراه ساکنان باریکه غره سالهاست تحت محاصره همه جانبه و تمام عیار صهیونیستها میباشد با این وجود آنها توانستند تا الان دوام بیاورند ، یکی از عوامل مهم مقاومت آنان توجه به تولید محصولات کشاورزی میباشد و در مقابل صهیونیستها مدام اقدام به تخریب مزارع آنان میکنند چرا که رمز مقاومت آنان را متوجه شدند .
• چند سالی هست که استکبار جهانی به وضع تحریمهای اقتصادی علیه ایران اقدام نموده چرا که آنان فهمیده اند اگر تولید را در این کشور متوقف شود میتواند بر مقاومت مردم تاثیر بگذارد و آن را کاهش دهد . به همین دلیل است که رهبر معظم انقلاب سیاست اقتصاد مقاومتی را ابلاغ نموده که مبتنی بر توجه به تولید چه در صنعت و چه کشاورزی میباشد .
• سالهاست که به برکت رانتها و فرصتهای ایجاد شده توسط دولت های بعد از جنگ و روی آوردن شهرداری ها به فروش تراکم و دریافت عوارض تغییر کابری برای کسب درآمد عده ای به قصد بدست آوردن سودهای کلان اقدام به ساخت و سازهایی تحت عنوان مجتمع های تجاری میکنند و مراکز دولتی و شهرداری ها بدون توجه به میزان نیاز شهرها به واحدهای صنفی اقدام به صدور مجوز ساخت می نمایند .
• در برخی موارد شاهد حضور و سرمایه گذاری نهادهای انقلابی مثل کمیته امداد ( مجتمع آفتاب فارس معالی آباد ) و بانکها و ..... در امر ساخت و ساز مجتمع تجاری هستیم که این با اصول اساسی تشکیل این نهادها و ارگانها در تناقض است . در توجیه میگویند که با سود آن به محرومان و مردم کمک میکنند ولی آنچه در عمل اتفاق می افتد افزایش هزینه های زندگی به واسطه افزایش قیمت زمین و مسکن میباشد که بیشترین فشار بر طبقه محروم را دارد و موجب افزایش فاصله طبقاتی می شود . افزایش متقاضیان پیوستن به پوشش کمیته امداد در سالهای اخیر قابل تامل است .

به این آمار دقت کنید :
1 ) برابر استانداردهای جهانی کشورهای پیشرفته به ازای هر 130 تا 150 نفر باید یک واحد صنفی ایجاد شود ولی این رقم در ایران بسیار پایین است در حد 15 نفر ، این رقم در شهر درگهان جزیره قشم نسبت به ساکنان بومی آن به 2 نفر میرسد ، در شیراز هم این عدد حدود 25 نفر است یعنی تقریبا 6 برابر استاندارد جهانی ، باید بررسی شود که چرا در ایران مردم بجای اشتغال به فعالیتهای تولیدی به داشتن مغازه و فروش کالا علاقمند هستند ؟ این فرهنگ سوغات کجاست ؟ چه کسانی و کدام مسئولین با فرهنگ سازی اشتباه و ریل گذاری غلط مردم را به این سمت کشانداند ؟ اگر این وضع ادامه پیدا کند 20 سال آینده چه وضعی در انتظار شهرها و کشور خواهد بود ؟ آیا از تولید چیزی باقی میماند تا در مغازه ها عرضه شود ؟ یا باید تمام احتیاجاتمان را با فروش نفت وارد کنیم البته اگر نفتی باقی مانده بود !! و .....
متاسفانه سالهاست که شهرداری ها به صرف کسب درآمد در بلوارهای اصلی یا خیابانهای اصلی و گاها مشاهده شده حتی خیابانهای فرعی به تمام کسانی که بخواهند زمینی را بسازند یا ملک قدیمی را تخریب و نوسازی کنند مجوز تجاری طبقه همکف را میدهند که این بدون مشاوره با سایر مجموعه های اداره کننده واحدهای صنفی شهر و بدون نیازسنجی نیاز شهر به واحدهای تجاری صورت میگیرد ، این روند در ده سال گذشته بشدت افزایش یافته و تنها توجیه آن این است که برای سرمایه گذار صرفه ندارد که بدون ساختن بخشی تجاری اقدام به ساخت و ساز نمایید . اگر به خیابانهای شهر جدید صدرا سری زده شود متوجه این معضل میشویم و مشاهده میشود که تعداد واحدهای صنفی خالی در حال افزایش میباشد .
با وجود گذشت بیش از 3 سال از بهره برداری مجتمع تجاری خلیج فارس بیش از 60 درصد واحدهای تجاری آن خالی است و آنهایی که شروع به فعالیت نموده اند از وضع کسب و کار خود راضی نیستند و حتی کار به تجمع اعتراضی مالکان و شاغلان واحدهای تجاری در خرداد 93 کشیده شده . و علیرغم این وضعیت هیچ کس پاسخگوی این ناهنجاری نیست و هر روز شاهد افتتاح یک مجتمع تجاری در شیراز هستیم . سوال اینجاست که این سرمایه های انبار شده در املاک تجاری به سود چه کسانی میباشد ؟
2 ) در کشور پیشرفته و صنعتی چین با یک و نیم میلیارد جمعیت و داشتن دومین اقتصاد بزرگ دنیا و حجم عظیم تولید 3 یا 4 منطقه آزاد و تجاری دارند در حالی که در ایران این رقم از 70 منطقه آزاد و ویژه تجاوز می کند .
3) مجتمع تجاری خلیج فارس در شیراز با داشتن 2500 واحد تجاری (صنفی ) در حال حاضر بزرگترین مجتمع تجاری جهان از لحاظ تعداد واحد های مسقر را داراست در حالی که بزرگترین مجتمع تجاری در آمریکا دارای کمتر از 500 واحد میباشد . به سازندگان مجتمع تجاری خلیج فارس برای ساخت مجتمعی در تهران بیش از 500 واحد مجوز داده نشد . (تهران نزدیک به 10 میلیون جمعیت و شیراز 5/1 میلیون )
4 ) در شیراز بیش از 80 مجتمع تجاری کوچک و بزرگ وجود دارد این بجز مغازه ای سطح شهر است . که در این مجمع ها بیش از 80 درصد مغازه ها پوشاک و کیف و کفش میباشد .
- حال از رئیس محترم شورای شهر شیراز تقاظا داریم به ابهامات و سوالات و موارد ذیل پاسخی منطقی و مستدل بدهند .
1 ) طرفداران ساخت مجتمع های تجاری برای توجیه عملکرد خود آن را سرمایه گذاری می خوانند ولی مشخص نمیکنند که چطور و چگونه سرمایه گذاری میباشد و برای دفاع از آن فقط پشت کلمه سرمایه گذاری سنگر گرفته و منتقدین را مخالف سرمایه گذاری معرفی میکنند . ولی با کمی دقت متوجه این میشویم که این نه تنها سرمایه گذاری است بلکه سرمایه برداری چون فرد به اصطلاح سرمایه گذار بعد از اینکه مجوزهای لازم را گرفت و مقداری زمین را از بابت فونداسیون آماده کرد اقدام به پیش فروش میکند که بر خلاف قوانین میباشد در این حالت افراد زیادی که در بین آنها حتی کشاورزان و تولید کنندگان که کار و تولید برای آنها جذابیت ندارد به سوی پیش خرید اقدام میکنند . پروژه مجتمع خلیج فارس 49 درصد سهام آن متعلق به یک شرکت اماراتی میباشد که با یک حساب ساده متوجه میشوید که چه سرمایه عظیمی از جیب مردم فارس تحت عنوان سرمایه گذاری به جیب اماراتی ها رفته ، حال اینکه اگر سرمایه های مردمی که آنجا اقدام به خرید مغازه نموده اند درست هدایت میشد و به سوی تولید میرفت علاوه بر اشتغال موثر و تولید تمام سود آن در جیب مردم فارس بود .
2) چرا سرمایه گذاران در شیراز علاقه به سرمایه گذاری در مجتمع های تجاری دارند ؟ چرا در شهرهایی مثل یزد و سمنان و اصفهان سرمایه ها بیشتر به تولید می رود ؟ وچرا سرمایه گذاری در شیراز ساخت مجتمع تجاری تعریف میشود ؟ مگر ظرفیت های موجود در این شهر فقط در ساخت مجتمع تجاری نهفته است ؟ در واقع این نگاه مسئولین است که هدایت گر سرمایه ها میباشد وقتی مسئولین استان فقط شعار تولید را میدهند و در عمل فضا را برای دلالی و مجتمع سازی فراهم میکنند باید هم شهر دچار سندرم مجتمع تجاری سازی شود .
3) میگویند این مجتمع ها اشتغال ایجاد میکند ؟ بله یک اشتغال موقت برای مدت پنج یا شش سال برای تعدادی در امر ساخت و ساز ولی بعد از آن چه اتفاقی رخ میدهد ؟ مغازه ها انباشته میشود از محصولات رنگارنگ مثل لباس کفش کیف و تجملات خارجی که ما حصل آن نابودی تولید داخلی میباشد .گفته میشود که برای ساخت مجتمع تجاری خلیج فارس 550 میلیارد تومان هزینه شده که در خوشبینانه ترین حالت برای 6000 نفر بعد از تکمیل اشتغال ایجاد میکند حال اگر این سرمایه در تولید و صنایع کوچک بکار گرفته می شد برای بیش از 15000 نفر اشتغال ایجاد میکرد (هر نفر 35 میلیون تومان ) . باید توجه داشت که بدون در نظر گرفتن تعداد کسانی که بخاطر واردات اجناس خارجی و فروش در این مجتمع در صنایع ما بیکار میشوند فرصت اشتغال 9000 نفر گرفته شده است .
4) از عوارض بسیار خطرناک این مجتمع ها پدیده ای به نام پاساژ گردی میباشد که جوانان اوقات تفریح خود را به این امر اختصاص میدهند و بجای پرداختن به تفریحات سالم در این اماکن حضور می یابند و به گشتن بیهوده میپردازند و این یعنی تلف کردن عمر ، از نظر روانی هم هنگام ورود به بازارهای سنتی که دارای معماری سنتی باشد به فرد احساس آرامش دست میدهد و نسبت به فروشندگان احساس امنیت و صداقت میکند اما هنگام ورود به مجتمع های تجاری جدید با دیدن دوربینهای مدار بسته و سیستم های حفاظتی و معماری غربی و لوکس احساس غربت و عدم صداقت فروشنده و عدم امنیت روانی میکند ، فضای مجتمع های تجاری لوکس افراد را آرام آرام به سمت خوی گرفتن با فرهنگ منحط غرب وادار میکند که ما حصل آن بی توجهی به حجاب و عفاف از سوی مردان و زنان میباشد .
5) در حالی که دین ما اسراف و تبذیر را نکوهش کرده و آن را به شدت نهی میکند این مجتمع ها دقیقا این گناهان را ترویج میکنند و خانوادها را به مصرف بیشتر و تنوع بیشتر سوق میدهند که پدیده مصرف گرایی و تنوع طلبی از سوغات فرهنگ منحط غرب میباشد .
6) بیشتر اجناسی که در این مجتمع ها عرضه میشود از راه های غیر قانونی وارد شده که این خود ضربه دیگری به تولید و اقتصاد میباشد .
7) میگویند ساخته شدن این مجتمع ها درآمد زایی برای شهر است . مگر در یک شهر یک نیم میلیونی چند مجتمع نیاز است اگر بیست سال دیگه کسی برای ساخت مجتمع نیامد آنوقت شهرداری از کجا تامین درآمد میکند ؟ چرا مسولین به فکر درآمد پایدار که با محوریت اهمیت دادن به تولید و هدفمند نمودن سیستم اخذ عوارض و مالیات میباشد نیستند ؟ در حال حاضر با گسترش مجتمع های جاری و ایجاد معضلات ترافیکی در سطح شهر شهرداری مجبور است برای گشایش در تردد مردم اقدام به تعریض معابر یا ساخت پلها و زیرگذر ها کند که عملا شاید پولی که در سالهای گذشته بابت صدور مجوز این مجتمع ها دریافت شده باید برای رفع مشکلاتی هزینه کرد که مسبب آن مجتمع های تجاری میباشد . براستی آیا تنها راه توسعه شهری فقط از این راه میگذرد ؟ چرا مدیران علاقه به دور باطل دارند ؟
8) از عوارض منفی این مجتمعها افزایش قیمت زمین و املاک میباشد که نتیجه یک روی سکه آن افزایش هزینه زندگی برای مردم میشود عده ای یک شبه میلیاردر میشوند و عده ای فقیرتر و روی دیگر سکه آن بعد از چند صباحی از راه اندازی یک مجتمع تجاری و جذب مشتری تقاظا برای سفر شهری به سوی این مجتمع افزایش مییابد و نتیجه آن کمبود معبر برای این افزایش سفر میباشد . شهرداری ها برای جبران این نقیصه بوجود آمده مجبور به ساخت تونل یا تقاطع غیر همسطح زیرگذر و تعریض خیابان میباشند که برای اجرای این پروژها باید با تملک ملک وزمین که خود باعث گرانی آن شده اند پروژه بسازند . به عبارتی دیگر پولهای دریافتی را دوباره پس میدهند . تا بحال به این موضوع که چرا با این همه هزینه در کلان شهرا چرا مشکلات روزبه روز بیشتر میشود افزایش می یابد فکر شده ؟
9 ) یکی دیگر از مشکلات ایجاد شده این نوع سرمایه گذاری و هدایت سرمایه ها به این شکل مهاجرت روستاییان و شهرستانی ها به مرکز استان میباشد که نتیجه آن نابودی تولید خصوصا کشاورزی و توسعه بی ضابطه و غیر اصولی شهر شیراز است . نگاهی به روستا های اطراف شهر که 2 یا 3 سالی به شهر پیوسته اند مثل ترکان ، شرقان ، قلعه نو ، کوشکک و.... که در درون خود مشکلات فرهنگی و اجتماعی زیادی را یدک میکشند و فشاری که به شهرداری و دیگر ادارات وارد می کنند گواه این مطلب است . قبل از انقلاب حدود بیش از 60 درصد مردم ایران روستا نشین بودند این عدد در حال حاضر کمتر از 30 درصد شده که نشانه خطر ناکی میباشد . مدیران شهری کی میخواهند متوجه عمق این فاجعه شوند .
10 ) مسئولین شهر و استان با توجه به حجم زیاد بیکاران و فارغ التحصیلان باید با ایجاد زمینه مناسب برای گسترش تولید هم با بیکاری مبازه کنند و هم درآمد برای شهر کسب کنند . باید با ایجاد جاذبه در تولید سرمایه ها را به این سمت هدایت کرد .
11 ) بانکها در گشترش پدیده مجتمع تجاری سازی هم نقش موثری دارند چرا که آنها برای ساخت این مجتمعها و خرید واحد های تجاری سریع اقدام میکنند تسهیلات میدهند و مشارکت میکنند ولی وقتی نوبت به تولید یا وام ازدواج جوانان میرسد میگویند اعتبار نداریم .
12 ) میگویند که مجتمع های تجاری موظف به تامین پارکینگ میباشند یا تعدادی پارگینگ در مرکز شهر در اختیار شهر قرار دهند . اصلا چرا باید برای آمدن خودروهای شخصی به مرکز شهر تسهیلات ایجاد شود مگر اصل بر استفاده از حمل و نقل عمومی نیست ؟ در کشور های پیشرفته هزینه استفاده از خودروهای شخصی را بالا میبرند تا مردم به سمت حمل و نقل عمومی سوق داده شوند . حال ما بجای سرمایه گذاری بر حمل و نقل عمومی و گسترش خطوط مترو و خطوط ویژه اتوبوس اقدام به ایجاد تسهیلات برای استفاده از خودرو های شخصی میکنیم .
13 ) در مورد ماجرای ساخت دو برج در باغ فرزانه شیراز گفته میشود که برای حل مشکل ترافیک قرار شده بیش از 1500 پارکینگ در اختیار شهر قرار گیرد و فضای سبز مبلمان نیز در محوطه آن ساخته شود . سوال : فرض که پارکینگ تامین شده کدام معابر ظرفیت عبور خوردو ها را خواند داشت همین الان بخاطر رسیدن به مرکز شهر و ادارات دولتی مراکز درمانی و دانشگاهی معبر میدان دانشجو و میدان نمازی و خیابانهای اطراف در برخی ساعات از شدت ازدحام خودروها قفل میشود حال به این ماجرا دو برج 25 طبقه که 4 طبقه آن تجاری باشد اضافه کنیم آن وقت چه میشود ؟
14 ) استاندار فارس جناب آقای احمدی در جایی گفته اند که اگر اختیار داشتم شیراز را مثل دبی میساختم باید گفت کاش استاندار محترم میگفت که کاری کنیم که اماراتی ها و عربهای آن طرف خلیج فارس شهرهایشان را مثل شیراز بسازند نه اینکه با ساختن شیراز مثل دبی هویت و اصالت تاریخی این شهر را با کشوری که 50 سال هم قدمت ندارد عوض کنیم چرا معماری ایرانی اسلامی این مرز و بوم برای دیگران الگو نشود ؟ چرا مرغ همسایه غاز است ؟ گویا ایشان بشدت برج زده شده اند . اگر به شهرهای پراگ (پایتخت جمهوری چک ) ملقب به عروس اروپا نگاهی بیاندازید میبینید که تمرکز مدیریت شهری بر حفظ اصالت معماری سنتی خودشان است از برجهای مرتفع خبری نیست ، در پراگ بهترین رستورانها و کافه ها در بافت تاریخی واقع شده ولی در ایران بافت تاریخی مرکز جرائم و مواد فروشان و تخلفات و مهاجرین غیر قانونی شده . آنها گردشگر را برای دیدن بافت تاریخی و معماری سنتی جذب میکنند حال اینکه برخی مسئولین ما برای جذب گردشگر بدنبال تغییر هویت شهر با ساخت و ساز خارج از عرف و به شیوه آمریکایی ها میباشند . در شهر پاریس تا چند کیلومتر اطراف برج ایفل نماد فرانسه اجازه ساخت ساختمان مرتفع داده نمی شود . در موسکو تمام ساختمانها حتی دولتی از معماری سنتی پیروی میکنند شاید برای پیدا کردن یک ساختمان با نمای (آلوبوند) (ورق های آلمینیومی با لایه کاپوزیتی که محصول آمریکایی هاست ) یا شیشه ای باید خیلی گشت ولی در ایران هیچ قانون و ضابطه ای برای نمای ساختمان اعمال نمیشود . این موضوع در بسیاری از شهرهای معروف اروپایی اعمال میشود و آنها اجازه ورود فرهنگ برج ساز آمریکایی را به شهرهایی که دارای ماهیت تاریخی دارد نداده یا مدیریت کرده اند .
لویی کان، از مشهورترین معماران غربی در اواخر عمر خود به اصفهان سفر می کند. هنگامی که وی در میدان نقش جهان برای نخستین بار، با مسجد شیخ لطف الله روبرو می شود، بهت زده و حیران به این مسجد خیره شده و پس از مدتی شروع به گریستن می کند. همراهان وی، علت گریستن وی را جویا می شوند و لویی کان در پاسخ می گوید: من چنین معماریِ باشکوهی را حتی در رؤیاهای خود نمی دیدم!

یعنی لویی کانِ مشهور، مسحور معماریِ معمارِ نامشهور و گمنام مسجد شیخ لطف الله می شود. تفاوت این شهرت در تفاوت میان معماری غربی و معماری ایرانی است. آن وقت ما مسحور معماری مدرن کشورهای بیگانه و دبی می شویم. برج می سازیم و مجتمع تجاری . استاندار فارس میخواهد شیراز را مثل دبی بسازد . چرا در مقابل فرهنگ و معماری غربی ها به داشته های خودمان تکیه نمیکنیم و خوباخته میشویم . همین اماراتی ها در دبی مجتمعی ساختند به نام ابن بطوطه که 6 بخش دارد که هر بخش با الهام از معماری یکی از کشورهایی که ابن بطوطه به آنجا سفر کرده ساخته شده ، بخش ایران را با الهام از معماری سنتی اسلامی ایرانی و خصوصا اصفهان ساخته اند .
15 ) گفته شده که در برج هایی که قرار است در باغ فرزانه ساخته شود چند طبقه به مرکز تجاری تهیه و توزیع کالای پزشکی اختصاص یابد و برای ضمانت اجرای این امر شهرداری و مجمع امر صنفی نظارت میکنند . سوال مگر در شیراز چقدر فروشگاه کالای پزشکی نیاز است که چند طبقه به این امر اختصاص یابد ؟ تا به حال در شهرداری برای تخلفات ساختمانی که برابر قانون باید حکم تخریب صادر شود با گرفتن جریمه ، تخلفات صورت گرفته قانونی میشود ، این مسئله باعث رواج ساخت و ساز بی ضابطه شبانه خصوصا در حومه شهر شده اگر به این روش قرار است از مالکان واحدهای تجاری که باید فروش کالای پزشکی بپردازند ضمانت گرفته شود که از هم اکنون آخر ماجرا مشخص است .

آقا مهدی»،حرفهایت درست ولی کشاورزی با کدام آب؟از بس آب برداشت کردیم برای تامین آب جهت تامین غذای استانهای دیگر با بحران زیست محیطی در استان و مهاجرت از روستا به شهر مواجه شدیم. آقا مهدی عزیز به جای این همه نوشتن(که در نوع خود جالب بود و ممنون از اینکه نظر خود را با استدلال می گویید)یک سر به بیمارستان خدادوست بزنید تا ببینید که چقدر از استانهای دیگر به آن مراجعه می کنند و چه پولی وارد شهر می شود.در همان زمان هم دوستانی مثل شما مخالف بودند که اصفهان به دکتر پیشنهاد داداین بیمارستان را به آنجا ببردو قول بهترین زمین را در بهترین جای شهر به صورت رایگان به دکتر داده بودند که خدا را شکر به خاطر همت مسئولان شهری وقت و تعصب دکتر خدادوست این بیمارستان در شیراز ماند.الان هم باپیگیری های اردبیلی ها قرار است یک شعبه در اردبیل ساخته شود که تمام امکانات را شهرداری اردبیل تقبل کرده است.در مورد این که فرموده بودید مگر چقدر فضای پزشکی می خواهیم باید بگویم شاید ده برابر این مجتمع بخواهیم.این هم دلیل:سال گذشته از کشور آذربایجان که کشور کوچکی است بیش از 180 هزار توریست درمانی به اردبیل مراجعه کردند،در حالی که اردبیل در پزشکی چندان مطرح نیست در حالی که با توجه به نزدیکی شیراز به خلیج فارس و اعتبار بالای دانشگاه پزشکی و پزشکان شیراز شاید صدها برابر بتوان توریست درمانی از این کشورها جذب کرد.آمار می گوید به ازا هر گردشگر درمانی 8 شغل ایجاد می گردد،دیگر خودتان حساب کنید چه تاثیری بر شهر می گذارد.

باتشکر از مهدی که استدلال های علمی و دقیقی داشتند. کاش جناب آقای مهندس حقدل هم دلایلی می آوردند که چرا اینهمه مجتمع های تجاری نتونستند به موضوع بیکاری و اشتغال شهر کمک کنند

طرح برج عالیه و حتما بابد ساخته بشه.کسانی که فکر میکنن شهردار و شورا و استاندار حامی نداره .دراصل دارن چشم شان رو بر روی حقیقت میبندن.چون ما کاملا حامی تصمیم های اون ها هستیم.و باید عرض کنم که تعدادمون هم کم نیست.ولی اینقدر بی کار نیستیم که عمو زنجیر باف راه بندازیم.