به گزارش شیرازه، محمد محمودی نورآبادی نویسنده در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، به آخرین فعالیت نوشتاری خود اشاره کرد و گفت: رمان «آخرین ایل‌خانی» در مراحل پایانی قرار دارد. این رمان تاریخی به صد سال زندگی خان‌های قشقایی از پایان سلطنت احمدشاه تا پیروزی انقلاب اسلامی می‌پردازد.

این نویسنده ادامه داد: درگیری ایلات با رضا و محمدرضا پهلوی، نقش آنها در جنگ‌های اول و دوم جهانی و مواجهه آنها با انقلاب اسلامی مباحثی است که در این رمان به آنها پرداخته شده است. حتی مثلا در مقطعی در بحبوحه جنگ جهانی دوم دو نفر از یک خانواده وارد ارتش آلمان می‌شوند و لباس نظامی پوشیده و افسر می‌شوند.

وی افزود: این رمان 450 صفحه‌ای بر پایه واقعیت است که تاریخ را با زبان داستان بیان می‌کند. «آخرین ایل‌خانی» یک داستان تاریخی واقعی است که به آن فرم داده‌ام و به صورت داستان آن را نگاشته‌ام

دوست داشتم کتابی در مورد نقش خان‌ها بنویسم

محمودی نورآبادی گفت: پس زمینه ذهنی من که بزرگ شده ایل و سیاه چادر هستم و با توجه به تجربیات پدر و پدربزرگم این بود که کاری در مورد خان و خان‌بازی بنویسم و آن هم به خاطر اشراف خوبی بود که روی این مباحث داشتم.

وی افزوود: دوست داشتم کتابی نوشته شود که نقش مثبت خان‌ها در مواجهه با شاهان پهلوی در آن لحاظ شود و هم نقش منفی آنها دیده شود. زیرا آنها اگر دم از مردم هم می‌زدند برای این نبوده که به فکر مردم باشند بلکه برای تثبیت قدرت‌های محلی خود کاری کرده‌اند.

نویسنده رمان «سرریزون» به نیت خود از نوشتن کتاب «آخرین ایل‌خانی» اشاره کرد و گفت: به این نیت این کتاب را نوشتم تا با تفکری که در حال رواج است مبنی بر اینکه خان‌ها به دنبال دموکراسی بوده‌اند مقابله کرده باشم و بگویم که اینطور نبوده و این‌ها شاید اقداماتی علیه پهلوی‌ها کرده باشند و مخالفتی داشته‌اند، اما در راستای مردم نبوده است آنها به دنبال مشروعیت بخشی به حاکمیت‌های محلی خود بوده‌اند.

نویسنده «شام برفی» به ناشر این کتاب نیز اشاره کرد و گفت: در مورد ناشر هم باید گفت که اصل کار باید نوشته شود بعد ناشر خودش پیدا می‌شود. البته احتمالا سوره مهر و یا ناشری در قم این کار را چاپ کند.

برخی تفکرات اجازه نمی‌دهد نشر شاهد به روز باشد

وی به نشر شاهد ناشر قبلی برخی کارهایش نظیر «رنج» و «سرریزون» اشاره کرد و گفت: با نشر شاهد برای همیشه خداحافظی کردیم. این ناشر حقوق مولف را نادیده می گیرد و کارها را تجدید چاپ نمی‌کند و فکر می‌کند یک پادگان است و فرمانده این پادگان هستند و نویسنده‌ها سربازان آنها هستند و هر طور بخواهند با نویسنده می‌توانند برخورد کنند.

نورآبادی ادامه داد: در مجموعه‌ای که در خیابان بهار شمالی است یک چای به نویسنده تعارف نمی‌کنند و به گونه‌ای است که به نظر می‌آید سخت‌شان می‌آید. آنها در یک حال و هوای خاصی بار آمده‌اند. سیاست آنها ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است ولی کتاب‌ها را یک چاپ می‌زنند و کنار می‌گذارند و بیشتر برای ارائه آمار است و اینکه یک کتاب تجدید چاپ شود و دیده شود زیاد در این انتشارات معنا ندارد. تفکر خاصی از قدیم بر بنیاد شهید حاکم است و نمی‌گذارد که نشر شاهد به روز شود.