خداحافظی قاره سبز با «احترام به حریم خصوصی»/ محدودیت اینترنت حتی در اروپای مدعی
به گزارش شیرازه به نقل از رجانیوز، کمیسیون اروپا بحث پیرامون امنیت و تروریسم در اروپا را آغاز کرده است. کمیسیون خواهان تصمیاتی عاجل در ارتباط با رد اطلاعات خصوصی مسافران هواپیما و تقویت ملاحظات امنیتی در مرزهای اروپاست. استراتژی امنیتی اتحادیه اروپا در «ماه مه» ارائه خواهد شد، اما برخی جنبه‌های آن در کنفرانس سران آینده در بروکسل به بحث گذاشته می‌شود.
تلویزیون رسمی اتحادیه اروپا به نقل از «فرانس تیمرمن»، یکی از معاونان کمیسیون اروپا گفت: «ما همراه با شورای اروپا و پارلمان تلاش خواهیم کرد تا اعضاء را به تشریک اطلاعات مسافران هواپیما‌هایشان و امنیت منطقه شنگن تشویق کنیم. اما، واکنش آن‌ها باید محکم، مستدل و عاقلانه باشد. جایی برای واکنشهای ناگهانی وجود ندارد و به اوضاع کمکی نمی‌کند.»
یک مقام کمیسیون اروپا که نخواست نامش فاش شود، گفت خطر حملات تروریستی علیه اتحادیه اروپا بقوت خود باقی است و اعضای اتحادیه باید با دقت بیشتری اینترنت‌های خود را بازبینی کرده و مرزهای خود را برای تردد شهروندان به خارج تحت کنترل بیشتری گیرند.
ازسکوت برای «اینترنت پاک» اروپایی تا جنجال برای شبکه «اینترنت ملی»
«اینترنت پاک» عبارتی است که شاید از نظر بسیاری از کاربران فارسی‌زبان فضای مجازی به عنوان یک پروژه ایرانی به منظور کنترل اینترنت و محتوای تبادل شده میان کاربران شناخته شود اما واقعیت آن است که اینترنت پاک یک پروژه بزرگ و گسترده است که اتحادیه اروپا مسئولیت اصلی سرمایه‌گذاری و پشتیبانی مالی و فنی از آن را برعهده دارد و به طور ویژه در تدارک اجرای آن است.
پروژه اینترنت پاک که به طور رسمی از آوریل سال گذشته میلادی اجرایی شده و جلسات و همایش‌های متعددی از سوی اتحادیه اروپا با حضور متخصصین عرصه فناوری اطلاعات برگزار شده، هدف و شعار خود را «جنگ با استفاده غیرقانونی از اینترنت» برگزیده است.
در سایت رسمی این پروژه که با پسوند eu به نشانه تایید از سوی اتحادیه اروپا فعالیت می‌کند، پروژه اینترنت پاک اینگونه تعریف شده است: «اینترنت نقش بسیار اساسی و مهمی در هدایت تروریست‌ها ایفا می‌کند. پروپاگاندا یا فضاسازی رسانه‌ای یکی از ابزارهای مهم تروریست‌ها برای ارتباط با یکدیگر است که به وسیله شبکه‌های اجتماعی موجود در فضای اینترنت قابل دسترسی آسان است. ارتباط ویدئویی، تصویری، صوتی و همچنین انتشار مطالب موردنظر خود در میان مردم یکی از استفاده‌های متنوعی است که می‌توان از اینترنت داشت که این خطرناک است. اینترنت کاملا آزاد و سریع نگرانی بسیار مهمی برای ما ایجاد می‌کنند که استفاده غیرقانونی از آن یکی از این موارد است. ما می‌خواهیم اینترنت آزاد داشته باشیم اما نمی‌توان اجازه استفاده غیرقانونی از آن علیه امنیت جهانی و کشورهای عضو را داد.»
البته این پروژه که از سوی کشورهای اسپانیا، انگلیس، بلژیک، هلند و آلمان، پیشنهاد و به اتحادیه اروپا ارائه شده، تنها بخشی از پروژه عظیم و سراسری «فناوری اطلاعات پاک» است که به طور جدی از سوی کشورهای غربی در حال پیگیری است. در این برنامه قرار است یک نظارت سراسری و هماهنگ از سوی مرکز مدیریت محتوای سایبری اروپا در محتوای انتقالی میان کاربران و حتی نرم‌افزارهای استفاده شده از سوی مردم اعمال شود؛ رویکردی که صراحتا نوید شکل‌گیری یک «سازمان جاسوسی» رسمی از سوی اروپا در زمینه حریم خصوصی افراد البته به بهانه مبارزه با تروریسم را می‌دهد.
اهمیت این طرح برای کاربران ایرانی اینترنت آن است که رسانه‌های غربی به ویژه در سال‌های اخیر تمرکز خاصی بر روی اینترنت ایران داشته‌اند و با هزینه‌های هنگفت و با پروژه‌های عظیم مانند «اینترنت چمدانی» درصدد سوءاستفاده از آزادی فضای مجازی در ایران به منظور اقدامات براندازانه و ضدامنیت ملی بودند. اکنون این کشورهای اروپایی خود به فکر ارائه طرح «اینترنت پاک» به منظور مقابله با اعتراضات خیابانی شهروندان علیه دولت‌های مرکزی افتاده‌اند؛ رویکردی که در جریان اعترض دانشجویان انگلیسی به طور بارز و مشخصی از سوی دستگاه حکومتی بریتانیا مورد استفاده قرار گرفت و سانسور اینترنت به عنوان یک راهبرد مشخص و تاثیرگذار بر جلوگیری از دامنه‌دار شدن اعتراضات و تجمعات پیگیری شد.
مخالفت و فضاسازی رسانه‌ای علیه ماجرای اینترنت ملی در ایران درحالی از سوی کشورهای اروپایی دنبال می‌شود که هم اکنون بسیاری از ارتباطات بانکی و مالی و اداری در داخل ایران به دلیل نبود یک شبکه داخلی ارتباطات بر روی بستر شبکه جهانی اینترنت صورت می‌گیرد و به همین دلیل در صورت قطع کامل اینترنت، ارتباطات بانکی و مالی و اداری در داخل ایران نیز با مشکل جدی مواجه خواهد شد. این در حالی است که در شرایط جدید مواجهه غرب با ایران، دولت‌های غربی به دنبال یافتن کوچک‌ترین زمینه برای تحمیل خسارت به ملت ایران هستند.
ضرورت ایجاد یک شبکه تبادل داخلی اطلاعات در این ایران با توجه به شرایط موجود به حدی است که بسیاری از کار‌شناسان تاخیر در به ثمر رسیدن این شبکه داخلی را غیر قابل توجیه می‌دانند. چنانکه با تاسیس این شبکه داخلی، علاوه بر ارسال و دریافت با امنیت اطلاعات بانکی، نظامی، دولتی و... سرعت این تبادل اطلاعات که می‌تواند بر سرعت انجام کارهای اداری تاثیر مثبتی داشته باشد، افزایش خواهد یافت.
اما چرا اروپا به دنبال افزایش کنترل پلیسی و امنیتی بر اینترنت است؟ سرآغاز این داستان را باید در یک سایت اینترنتی کوچک ولی بسیار تاثیرگذار یعنی ویکی‌لیکس جستجو کرد. بحث در مورد آزادی بیان و گردش آزاد اطلاعات یکی از مواردی بوده است که با ظهور وب‌سایت ویکی‌لیکس مورد توجه بیشتری قرار گرفت. وب‌سایتی که به صورت دوره‌ای اطلاعات محرمانه و طبقه‌بندی شده دولت‌های جهان را منتشر می‌کند و در آخرین مورد، هزاران سند از دولت آمریکا را بر روی اینترنت منتشر کرد به طوری که با واکنش شدید دولت آمریکا مواجه شد. واکنشی که در آن دولت آمریکا، سرویس‌دهی به این وب‌سایت را تا جایی که امکان داشت دچار محدودیت و مشکل کرد و شرکت‌هایی مانند «مستر کارت» و «پی‌پل» از ارائه خدمات به این وب‌سایت منع شدند.
آنچه در حاشیه ماجرای پروژه «اینترنت پاک» در اروپا و پروژه شبکه داخلی «اینترنت ملی» در ایران برای استفاده امن و راحت دستگاه‌های دولتی و حکومتی از اینترنت جالب توجه است، جنجال برخی جریانات رسانه‌ای بر سر پروژه «اینترنت ملی» و تلاش برای نشان دادن آن به عنوان یک پروژه بزرگ فیلترینگ و در عین حال سکوت و حتی در مواردی حمایت از پروژه بزرگ فیلترینگ در اروپا تحت عنوان «اینترنت پاک» است.
