سردار شهيد عليرضا توسلي (افغانستان)

معروف به «ابوحامد» فرمانده شجاع و حماسه آفرين تيپ فاطميون که متشکل از نيرو‎هاي افغانستاني مدافع حرم حضرت زينب (سلامالله عليها) است. در ابتداي دهه فاطميه اول در منطقه «درعا» در سوريه به فيض عظيم شهادت نائل آمد و به ياران شهيدش پيوست. اين رزمنده مورد اعتماد حاج قاسم سليماني که در دوران هشت سال دفاع مقدس نيز در جبهه دفاع از انقلاب اسلامي حضور داشت، در نبرد با داعش وظيفه سازماندهي نيرو‎هاي افغان را برعهده داشت. شهيد توسلي که چندين سال مقيم مشهد مقدس بود، روز شنبه، ۹ اسفند ۹۳، در جريان آزادسازي تپه تلقرين در حومه درعا، بهدست تروريست‎‎هاي جبهه النصره به شهادت رسيد.  حارس يکي از رزمندگان نبرد سوريه، درباره شهيد ابوحامد فرمانده تيپ فاطميون اينگونه نوشته: «پارسال در موکب حرم حضرت زينب (سلام‎الله‎عليها) داشتم با آقاي خزاعي مکتب صحبت مي‎کردم. ناگهان حرفش را قطع کرد و داد زد: سلام دلاور! سلام فرمانده! ديدم دويد رفت و مردي را بغل کرد که دستش به گردنش آويزان بود و شبيه برادران افغان بود. بعد آوردش داخل موکب و برايش چاي آورد. مرد هم با تواضع خاصي چاي رو خورد و مثل آدم‎‎هاي خجالتي خداحافظي کرد و رفت زيارت. گفتم اين شخص را معرفي کنيد. گفت آقاي توسلي، فرمانده دلاور فاطميون. مي‎‎گفت در بزرگياش همين بس که در يک عمليات که چند گردان با هم عمليات کرده و همه گردان‎‎ها به‎جز گردان فاطميون شکست خورده بودند، از حاج قاسم سليماني سوال شد که نبرد را ادامه بدهيم يا عقب‎نشيني کنيم. حاج قاسم پاسخ جالب توجهي داده و پرسيده بود: آقاي توسلي در عمليات هست؟ پاسخ شنيده بود: بله به‎عنوان فرمانده گردان فاطميون عمل مي‎کند. حاج قاسم پاسخ داده بود: پس ادامه بدهيد که انشاءالله پيروزيد.»

شهيد ابراهيم رضايي (افغانستان)

وي اهل ولايت ميدان در افغانستان است و چند سال پيش به ايران مهاجرت کرده بود و با پدر و مادرش زندگي مي کرد. نماز پيکر شهيد ابراهيم رضايي را آيت‎الله سعيدي، توليت حرم کريمه اهل بيت (سلام‎الله‎عليها) برپا کرد و سپس پيکر اين مدافعان حرم حضرت زينب (سلام‎الله‎عليها) براي دفن به بهشت معصومه (سلام‎الله‎عليها) انتقال يافت و در قطعه ويژه‎اي بهنام شهداي مدافع حرم در کنار قطعه شهداي گمنام به خاک سپرده شد. او از مهاجران افغانستان ساکن قم بود که براي دفاع از حرم حضرت زينب (سلام‎الله‎عليها) به کشور سوريه عزيمت کرده بودند و در درگيري با وهابيون تکفيري به شهادت رسيد.

جهاد مغنيه (لبنان)

او‎‎ همان‎طور که براي مقاومت، يک همسنگر و دوست بود، براي بسياري از مبارزان لبناني مانند يک برادر بود. همان‎گونه‎ که يادگار عماد مغنيه، جهاد مغنيه براي سيدحسن نصرالله چون يک فرزند محسوب مي‎شد. اما کينه‎‎هاي دژخيمان سفاک صهيونيست‎، اين جوان را که از طلايهداران نسل جوان مقاومت بود، به ديدار پدرش رهسپار کرد تا جهاد مغنيه در مسير جهاد الهي، به مقام شهادت نائل آيد. پسر شهيد عماد مغنيه به‎همراه پنج تن ديگر از نيرو‎هاي حزب‎الله لبنان که نام شهيد اللهدادي هم در ميان آن‎ها ديده مي‎شود در حمله هوايي نظاميان متجاوز رژيم صهيونيستي به سوريه، شهيد شدند. اين نيرو‎هاي مجاهد حزب‎الله هنگام بازديد از شهر مزرعه الامل در منطقه قنيطره، هدف حمله موشکي بالگرد دشمن صهيونيستي قرار گرفتند و به شهادت رسيدند. جهاد مغنيه، آخرينبار در ايران در کنار سردار سرلشکر حاج قاسم سليماني مشاهده شد و‎‎ همانجا بود که يادگار حاج رضوان در حلقه دوستان پدرش و حاميان مقاومت قرار گرفت. کلام پرحرارت جهاد مغنيه که در سخنراني‎هايش در جمع مردم لبنان بيان شده بود، يادآور پدر او حاج رضوان بود که رشادت‎‎هاي پدر را مقابل ديدگان ظاهر مي‎ساخت. جهاد هميشه افتخار مي‎کرد که زير پرچمي است که امام (ره) در سال ۵۷ و در ايران آن را بلند کرده است. عشق و علاقه اين جوان ۲۵ ساله به مقام معظم رهبري مورد توجه همگان بود تا اينکه شربت شيرين شهادت را نوشيد. پيکر جهاد مغنيه در بيروت، کيلومتر‎ها دورتر از ايران تشييع شد و کنار مزار پدرش در آرامگاه مشهور حزب‎الله لبنان در جنوب بيروت دفن شد.

شهيد ذوالفقار عزالدين (لبنان)

در خواب ديد که سرش گوش تا گوش بريده ميشود. با ترس از خواب بيدار شد ولي دوباره به خواب رفت. اين‎بار مولاي ما امام حسين (عليهالسلام) را ديد که در خواب به او ميگويد: «عزيز من سر تو را خواهند بريد همان‎طور که بر سر من در واقعه کربلا گذشت اما دردي حس نخواهي کرد چون فرشتگان از هر طرف تو را در بر خواهند گرفت». وقتي ذوالفقار بيدار شد اين خواب را براي دوستانش تعريف کرد و آن‎ها به نوبه خود بعد از شهادتش به خانواده‎اش خبر دادند. اما چيز عجيب آنکه مادر شهيد ذوالفقار يک روز قبل از شهادتش خواب ديد که حضرت زينب (سلام‎الله‎عليها) پيشاپيش يک نعش سفيد و نوراني که بر دست فرشتگان است راه ميرود. يکي از دست‎هاي شهيد هم قطع شده بود. شهيد ذوالفقار عزالدين بهدست سلفي‎‎هاي سوريه به شهادت رسيد و در حال حاضر بدنش هنوز هم در دست اين اشقياست. آن‎ها بعد از آنکه سرش را از تنش جدا کردند به‎کار فجيع خود افتخار کردند و خواستند نام حضرت زهرا (سلام‎الله‎عليها) که بر سينه شهيد نقش بسته بود را با خنجر‎هاي خود از بين ببرند.

شهيد محمدعلي الرباعي (لبنان)

نام ديگر محمدعلي، ابوذر بود که وابسته به مقاومت اسلامي لبنان حزب‎الله بوده و در سوريه به شهادت رسيده است. ديگر نزديک به سه سال است که دشمنان تکفيري و وهابي بهنام اسلام، تيشه برداشته و به‎جان مسلمانان افتاده‎اند. رزمندگان اسلام از هر جا که توانسته‎اند خود را به اين سرزمين رسانده و مردانه از ساحت مقدس عقيله بنيهاشم، زينب کبري (سلام‎الله‎عليها) دفاع کرده‎اند. در اين مدت شهداي زيادي جانشان را داده‎اند که شهيد محمدعلي الرباعي (اباذر) يکي از همين شهداست.

وي در دو خط وصيتنامه‎اش اين‎طور نوشته است: «وصيت ميکنم مرا در روضه الشهيدين (گلزار شهداي حزب‎الله) دفن کنيد و تا بعد از ساخت حرم ائمه بقيع (عليهمالسلام) سنگ قبر روي قبرم نگذاريد.»

نجيب الله ميرزايي (افغانستان)

گردان فاطميون متشکل از شيعيان افغانستان در کنار گردان‎‎هاي کتائب اهلالحق، خدامالعقيله، ذوالفقار و اباالفضلالعباس از زمان آغاز بحران سوريه، دفاع از حرم حضرت زينب و حضرت رقيه (سلاماللهعليهما) بقاع متبرکه و مناطق شيعهنشين سوريه را بهعهده گرفته‎اند. تاکنون شهداي بسياري از برادران افغان شهيد شده‎اند و حتي در بهشت معصومه قم، قطعه‎اي را براي شهداي مدافع حرم اختصاص داده‎اند. نجيبالله ميرزايي که در اين سال‎ها پدر و مادرش را از دست داده بود با خواهر و برادرش زندگي ميکرد. نجيبالله يکي از مدافعين حرم حضرت زينب (سلام‎الله‎عليها) است که در سوريه به شهادت رسيدند. آيت‎الله سعيدي، امامجمعه قم و توليت آستان مقدس حضرت معصومه (سلام‎الله‎عليها) بر پيکر اين شهيد والامقام نماز خواند و هم‎چنين سردار مهدوينژاد، فرمانده سپاه حضرت عليبنابيطالب (عليه‎السلام) استان قم و جمعي از طلاب و مردم شهيدپرور قم نيز در مراسم خاکسپاري شهيدان شرکت کردند. اين شهيد از مهاجران افغان بوده و در ايران سکونت داشت و در درگيري با وهابيون تکفيري و سلفي به شهادت رسيد.

سيدعلي حسيني (افغانستان)

ماجراي عشق و ارادت و علاقه افغانستاني‎ها، هموطنان سال‎هاي دور و رفيقان اين سال‎‎هاي ايراني‎ها به امام خميني (ره)، ماجراي دنباله‎داري است. روزگاري در سال‎هاي ابتدايي انقلاب ايران، در حکومت کمونيستي وقت افغانستان، جرمي به نام «خمينيست بودن» به دايره لغات جرايم حقوقي حکومت، اضافه شد. چيزي در حدود ۵۰۰ افغانستاني عاشق امام به جرم «خمينيست بودن» محاکمه و اعدام شدند و جالب اينجاست که در فهرست شهداي حکومت کمونيستي، نام شماري از دانش‎آموزان دبيرستاني نيز به اتهام طرفداراي حضرت امام نشر شده است و روزگاري افغانستاني‎‎هايي که ميهمان ايراني‎‎ها شده بودند با مشاهده شروع تهاجم نظامي عليه ايران از سوي صدام، به پا خاستند و به جبهه‎‎هاي جنگ شتافتند و چيزي قريب به ۲۰۰۰ شهيد افغانستاني تقديم ايران کردند. چندي پيش قرار بود پيکر پاک اين شهيد تشييع شود که ظاهرا به دلايلي به تاخير افتاد و نهايتا در قم با حضور خيل عاشقان تشييع شد. سيدعلي حسيني، يک دختر دو ساله داشت و هنگام شهادت، ماه دومي بود که در سوريه حضور داشت.

حمزه علي ياسين (کانادا)

شايد باورمان نشود اما عشق و علاقه به سيدالشهدا مختص به کشور ايران و اطراف آن نيست. حمزه يکي از آنهاست که در شهر مونترال کانادا در ۲۷ ژانويه ۱۹۹۴ ميلادي بهدنيا آمد. شهر مونترال، دومين شهر بزرگ کشور کانادا پس از پايتخت اين کشور است که در شرق کانادا و جنوب غرب استان کبک قرار گرفته است. اين شهر به‎دليل وجود تعداد قابل توجه مهاجر ايراني و لبناني، داراي شيعيان زيادي است. خانواده او اصالتا از اهالي روستاي عباسيه، واقع در جنوب لبنان هستند و از اقوام همسر دبيرکل حزب‎الله به‎شمار مي‎روند.

حمزه چند سال قبل به لبنان برگشت و به عضويت حزب‎الله لبنان درآمد. با آغاز جنگ عليه تروريست‎‎هاي وهابي در سوريه، حمزه جهت شرکت در جنگ براي دفاع از حرم مطهر حضرت زينب کبري (سلام‎الله‎عليها) عازم اين کشور شد و در ۲۵ جولاي ۲۰۱۴ ميلادي و در ۲۰ سالگي، نداي هل من ناصر ينصرني سيدالشهدا را لبيک گفت و در اين جهاد مقدس به شهادت رسيد. پيکر مطهر اين شهيد بزرگوار در موطن پدري‎اش به خاک سپرده شد.