روز شیراز؛ از استیضاح آقای شهردار تا روضه سکوت!
پاک فطرت شهردار شیراز معتقد است: اردیبهشت این شهر، با توجه به ویژگی های آب و هوایی آن در ذهن ها ماندگار شده است.
9 تا 15 اریبهشت ماه اختصاص دارد به شیراز. این ایام فرصتی است بی نظیر برای معرفی ظرفیت های خارق العاده این شهر بهشتی برای جهانیان.
هر ساله در این هفته برنامه های ویژه ای از سوی نهادهای فرهنگی شیراز برای معرفی این شهر صورت می گیرد. اما امسال این فرصت به بهانه های عجیبی ذبح شد! البته از قبل هم مشخص بود که برنامه های امسال شکوه خاصی نخواهد داشت. اظهارنظر معاون فرهنگی شهرداری شیراز را در این رابطه بخوانید.
معاون فرهنگی اجتماعی شهردار شیراز در جمع خبرنگاران گفته است: تاریخ نامگذاری و برگزاری هفته شیراز به دلایل متعددی مناسب نیست و بهتر است تغییر کند؛ وی 27 فروردین ماه با این استدلال که هفته شیراز بلافاصله بعد از نوروز قرار دارد، هنوز عوامل شهرداری و دستگاه های مرتبط هنوز خسته اند! فرخ زاده پیشنهاد داده است اگر هفته شیراز در آذرماه و بعد از بازگشایی مدارس پیشبینی میشد با توجه به کاهش تعداد گردشگران و زائران در آن زمان، این نامگذاری در افزایش ظرفیت گردشگری موثرتر میافتاد!
این اظهارنظر جالب معاون شهرداری شیراز در حالی مطرح می شود که همگان می دانند، اردیبهشت ماه، زمان اوج حضور گردشگران خارجی در شیراز است. چه زمانی بهتر از این ایام برای معرفی شیراز آنهم در حضور مخاطبان اصلی یعنی گردشگران خارجی؟ آیا می توان خستگی را دلیل مناسبی در عدم اجرای برنامه های در خور نام شیراز دانست؟ از همه مهمتر مگر چه برنامه شاخص و سنگینی در ایام نوروز اجرا شد که متولیان امر هنوز بعد از گذشت حدود یک ماه از ایام نوروز خستگی را به در نکرده اند؟
ایسنا با انتقاد از برنامه های امسال روز شیراز نوشت: این اتفاقات در حالی رخ می دهد که شورای اسلامی شهر شیراز، مدعی برنامهریزیهای متعدد فرهنگی است و شهرداری دو تشکیلات عریض و طویل فرهنگی در قالب معاونت و سازمان را ایجاد کرده است و فرهنگ و ارشاد اسلامی از داشتن برنامههای نو سخن میگوید و میراث فرهنگی داعیهدار تلاش برای دگرگونی در عرصه گردشگری و احیای هنرهای اصیل شده است.
پارسایی رئیس کمیسیون گردشگری و زیارتی شورای اسلامی شهر شیراز هم با انتقاد از برنامه های سطحی و کم عمق شهرداری شیراز برای پاسداشت این ایام گفت: می شد در این هفته از سفرای کشورهای دیگر دعوت کرد به شیراز بیایند و برنامه هایی را در این راستا اجرا کرد زیرا سفرا می توانستند سفیر کشور و شیراز در کشورهای خود باشند.
به هر حال هفته شیراز با تمام کمی و کاستی هایش گذشت، نه مردم چندان از کم و کیف برنامه ها خبردار شدند و نه رسانه ها نسبت به آن اقبالی. البته نه به این معنی که مسئولین و متولیان موضوع کاری نکردند، بلکه صحبت آنجاست چرا باید پاسداشت روز شیراز، روزی آنقدر شور شود که بخاطر هزینه های گزاف برخی برنامه های آن، شهردار وقت استیضاح شود و روزی این قدر بی نمک، که همه بگویند سهم شیراز از روز خودش سکوت بود.
«جشنواره خوشاشیراز» از معدود برنامه هایی بود که در هفته شیراز به همت معاونت فرهنگی شهرداری شیراز مقابل آرامگاه حافظ، درست همان جایی که برنامه پرحاشیه «گذرهنر» برگزار شده بود برپا شد. گرچه این جشنواره هم از حاشیه بی بهره نبود اما تماشای تصاویر آن خالی از لطف نیست.