به گزارش شیرازه، فعالیت های هسته ای کشورمان، طی سال های گذشته، فراز و نشیب های زیادی را سپری کرده است. بهانه گیری های بی مورد کشور های صاحب نفوذ در سازمان های بین المللی، پرونده هسته ای کشورمان را به یکی از جنجالی ترین، پیچیده ترین و طولانی ترین پرونده ها در مناسبات بین المللی ایران تبدیل کرده بود. کمتر پیش می آمد که در سفرهای خارجی مسئولین جمهوری اسلامی، بحث و تبادل نظری از سوی طرف مقابل در مورد فعالیت های هسته ای ایران صورت نگیرد.

نیم نگاهی به تاریخچه این پرونده حجیم، حاکی از آن است که هر چند دولت اصلاحات مدیریت پرونده هسته ای را با سازو کار تعلیق و با مفهوم اعتماد سازی بنا کرد اما طرف غربی دست از زیاده خواهی های خود در این باره بر نداشت و با ترفند های مختلف سعی داشت تا مدل «کشور لیبی» را یعنی جمع آوری همه تاسیسات هسته ای و ارسال آن به غرب را بر روی ایران نیز پیاده کند.

با روی کار آمدن دولت نهم، روند فعالیت های هسته ای ایران شتاب گرفت. طرف غربی وقتی مشاهده کرد که ایران فناوری هسته ای خود را روز به روز گسترش می دهد علی رغم سندی مبنی بر انحراف در صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی پرونده هسته ای ایران را از حال طبیعی خارج کرد و با یک پروپاگاندای رسانه ای و فشار به سازمان های بین المللی چندین قطعنامه را بر علیه کشورمان در شورای امنیت به تصویب رساند.

 دولت یازدهم اما دیپلماسی هسته ای خود را با اعتماد سازی شروع کرد. این دولت با اطلاع از قطعنامه ها بر علیه ایران در شورای امنیت و از طرفی داشتن امتیازات ویژه نسبت به سال82 به مردم وعده داد که پرونده هسته ای ایران را کمتر از یک سال خواهد بست؛ که نشد. تمرکز ویژه رئیس دولت و وزارت خارجه بر مذاکرات، نگاه خوش بینانه به وعده های طرف غربی، به همراه داشتن کارت های برنده (میراث دولت قبل) جهت امتیاز دهی در مذاکرات، وعده به مردم برای حل مناقشه هسته ای، و دهها مورد دیگر. پرونده هسته ای ایران را در قالب «برنامه جامع اقدام مشترک»،«برجام» به نتیجه رساند.

اینکه فرجام برجام چه خواهد شد و چه تبعاتی، تعلیق و محدود کردن فعالیت های هسته ای کشور را در پی خواهد داشت؛ باید صبر کرد و به گذر تاریخ سپرد. اما طی این سال ها برخی شخصیت های سیاسی ضرر حرکت و سرمایه گذاری ایران را در فناوری هسته ای بیشتر از نفع آن عنوان می کردند.فناوری که نه تنها در ابعاد نظامی بلکه در زمینه پزشکی، صنعت، کشاورزی، دامداری، دریانوردی با پیشرفت و زندگی آیندگان عجین شده است.انرژی هسته ای امروزه یک نیاز محسوب می شود و برای آیندگان ضرورت پیدا می کند. آنچه که در ادامه آمده بخشی از کاربردهای استفاده از فناوری هسته ای در حوزه های مختلف است.

پزشکی

در عرصه پزشكي در مواردي مانند راديوگرافي، گاما اسكن، توليد راديوداروها، راديوبيولوژي، استريليزه كردن هسته اي و ميكروب زدايي وسايل پزشكي از پرتوهاي هسته اي استفاده مي شود.

درمان تومورهای سرطانی، تشخیص سرطان‌ها، تصویربرداری بیماری‌های قلبی، تشخیص عفونت‌ها و التهابات مفصلی، تشخیص کم‌خونی، تشخیص بیماری‌های تیروئیدی نیز به موارد بالا اضافه کنید.

کنترل منابع آب

تكنيك هاي هسته اي براي شناسايي حوزه هاي آب زيرزميني، هدايت آب هاي سطحي و زيرزميني، كشف و كنترل نشت و ايمني سدها مورد استفاده قرار مي گيرد. به علاوه در شيرين كردن آب هاي شور نيز انرژي هسته اي نقش بسيار مهمي ايفا مي كند.

کشاورزی

كنترل حشرات و آفات با پرتوهاي هسته اي، جلوگيري از جوانه زدن برخي محصولات مانند پياز و سيب زميني با استفاده از اشعه گاما، افزايش طول عمر محصولات كشاورزي و امكان انباركردن طولاني مدت محصولاتي مانند انواع ميوه و ... نيز ديگر موارد قابل ذكر در اين عرصه است.


دام پروری

افزایش بهره‌وری و ایمنی صنعت دام‌پروری و دامپزشکی، پیشگیری، کنترل و تشخیص بیماری های دامی، تولید مثل دام، تغذیه دام، اصلاح نژاد دام، بهداشت و ایمنی محصولات دامی و خوراک دام.


محیط زیست

شناسایی آلاینده های آب و هوا و خاک، ردیابی آلاینده ها، کنترل آلاینده های فسیلی و بیولوژیکی در هوا و فاضلاب و زباله ها، از بین بردن پسماند های صنعتی و خانگی، ضدعفونی سطوح، بررسی های زمین شناختی مثل فرسایش خاک.


تولید برق

امروزه 440 نیروگاه هسته ای در 31 کشور جهان به تولید برق می پردازند که بین 15 کشور بیش از 25 درصد برق خود را از این طریق تامین می کنند.


دریانوردی

طی کردن مسافت های طولانی برای حضور در آب های آزاد جهان نیازمند موتور های هسته ای و در اختیار داشتن امکانات غنی سازی با غنای بالا (حداقل 58%) می باشد.


صنعت

نشت یابی با اشعه، دبی سنجی پرتویی(سنجش شدت تشعشعات، نور و فیزیک امواج)، سنجش پرتویی میزان ساییدگی قطعات در حین کار، سنجش پرتویی میزان خوردگی قطعات، چگالی سنجی مواد معدنی با اشعه، کشف عناصر نایاب در معادن.