خاطره سردار غیب پرور از عملیات قدس 3/ روایتی از شهادت رزمندگان با لب تشنه
بعضی از رزمندگان که خسته بودند وقتی میگفتند سوار ماشین شوید میگفتند عقبیها را سوار کنید، آنها خستهترند. و این آب نخوردنها و سوار ماشین نشدنها تمرینی است برای صحنههای دیگر...
بیستم تیرماه یادآور جانفشانی رزمندگان اسلام بهویژه رزمندگان لشکر 19 فجر در عملیات«قدس3» است. موقعیت منطقه عملیاتی «قدس 3» از سوی دشمن به مخلوطکنیهای «عین منصور» و در میان افراد محلی به «قره سیاه» مشهور است.
این منطقه در محور عمومی دهلران طیب در غرب رودخانه «میمه» قرار دارد و دارای تعدادی تپه و بلندی است. بلندی 208 به سبب اشراف آن بر غرب رودخانه میمه شهرت و اهمیت ویژهای در هر دو سوی نبرد داشت.
دشمن پس از شکست در عملیات بیتالمقدس و عقب نشینی سراسری خود که به آزادی خرمشهر انجامید، بخشی از مخلوطکنیهای مرزی جبهه میانی را در اشغال خود نگه داشت تا دید و اشراف کافی بر منطقه عمومی دهلران داشته باشد. طراحی عملیات قدس3 بر همین اساس و بهتناسب راهکارهای موجود در منطقه از دو محور صورت گرفت.
رزمندگان در ساعت 2و45 دقیقه بامداد روز 20 تیر 1364 با رمز «یا امام جعفر صادق (ع)» بهطور همزمان حمله خود را آغاز کردند.
سرعت عمل نیروهای خودی چنان بود که در همان لحظات نخست، نزدیک به 70 تن از نیروهای عراقی به اسارت در آمدند. نیروها با رعایت اصل غافلگیری و استتار شب، به قرارگاه دشمن در عقبه خط آنان حمله برده و کابلهای برق و مخابرات خط اول آنان را قطع کردند. بدینصورت ارتباط نیروهای دشمن با عقبه خود بهمنظور خبردهی و پشتیبانی مختل شد.
از آنجا که هدف این عملیات صرفاً نفوذ و ضربه زدن به یگانهای دشمن بود، لذا نیروها حتیالامکان از غنیمت گرفتن و انتقال اقلام دست و پا گیر، خودداری کردند و تلاش نمودند تا اساساً امکانات دشمن را منهدم سازند.
پس از اجرای موفق عملیات و سر زدن سپیده صبح، دستور عقب نشینی و بازگرد نیروهای خط شکن به خطوط پیشین صادر شد. دشمن نیز که با توجه به قطع کابلهای ارتباطی و مخابراتی خود از اهداف این عملیات غافل بود، بهطور همه جانبه اقدام به پاتک بر روی بلندیهایی که از نیروهای ایرانی خالی شده بود کرد و طبیعتاً از این ضد حمله سودی نجست.
همزمان با عملیات قدس 3، عملیات دیگری توسط نیروی زمینی ارتش در منطقه عملیاتی «شرهانی»، بهمنظور بازپسگیری مناطقی که بهتازگی در اشغال دشمن در آمده بود، صورت گرفت. این یورش سبب شد که توجه فرماندهان عراقی به آن محور معطوف شود، بنابراین میتوان گفت که عملیات نیروهای ارتش بهنوعی پشتیبانی عملیات قدس 3 بود.
در این حمله 15 دستگاه خودروی ایفا (کامیون)، 4 دستگاه تانک، 15 دستگاه خمپاره انداز، 10 زاغه مهمات، مقر گردان 1و 2 از تیپ 805 و پمپ بنزین قرارگاه دشمن در منطقه منهدم شد. ضمن آنکه 1470 تن از نیروهای دشمن کشته و زخمی شده یا به اسارت نیروهای عمل کننده خودی در آمدند. علاوه بر این، چندین دستگاه بیسیم و دستگاههای مخابراتی و شماری سلاح سبک و نیمه سنگین از دشمن به غنیمت گرفته شد.
جعفر نظری از رزمندگان دوران دفاع مقدس در خصوص این عملیات میگوید: سلسله عملیاتهای قدس 1تا 5 در فاصله زمانی 50 روز از 24 خرداد تا 15 مرداد سال 64 باهدف وارد نمودن فشار نظامی و سیاسی بر ارتش بعثی و به دست گرفتن ابتکار عمل جنگ تحمیلی و زمینه سازی برای تحقق عملیات بینظیری مانند والفجر 8 طراحی و اجرا گردیدند.
چهار عملیات از این عملیاتها در منطقه هورالهویزه و یک عملیات آن (قدس 3) در منطقه عین منصور در غرب رودخانه میمه دهلران به اجرا درآمد.
منطقه عین منصور از ابعاد مختلف ازجمله قرار گرفتن بر روی ارتفاعات حمرین و وجود تأسیسات نفتی و گازی که بعد از سال 61 در اشغال دشمن بعثی قرارگرفته بودند و نیز فعال شدن گروهکهای ضدانقلاب بهویژه منافقین کوردل و گروهک مزدور "فرسان”معروف به "گوش برها” در این منطقه که بخشی از آنها توسط خط پدافندی ارتش بعثی در عین منصور حمایت میشدند حائز بود و سبب گردید که فرماندهان نظامی علاوه بر این ویژگیهای میدانی و در نظر گرفتن مقتضیات دوران دفاع مقدس از میان تعدادی از مناطق مورد نظر تنها عین منصور را بهعنوان هدف عملیات قدس 3 تعیین کنند، زیرا موفقیت این عملیات آزادسازی بخشی از خاک میهن و تأسیسات نفت و عقب راندن دشمن و خارج کردن دهلران از تیر رس آنها و دستاوردهای دیگر نظامی و اقتصادی به دنبال داشت و از طرفی وقوع چنین عملیاتی در شرایط اقلیمی نامناسب با گرمای بیش از 50 درجه و رشته ارتفاعات بلند و درههای عمیق در فصل تیرماه برای عراقیها غیرقابل تصور بود و از این رو دشمن در غفلت کاملی به سر میبرد ضمن اینکه نیروهای لشکر فجر سابقه حضور در منطقه دشت عباس و موسیان و شهر دهلران با منطقه عمومی دهلران آشنایی و سازگاری کاملی پیدا کرده بودند.