کلاف سردرگمی مردم در تعطیلات؛
چه کسی پاسخگوی دردها مشکلات و گرفتاری‌های مردم در تعطیلات است
تعطیلی درمانگاه‌ها، تعمیرگاه‌ها، میوه‌فروشی‌ها، تعطیلی رادیولوژی، آندوسکوپی، نبود پزشکان متخصص، فروش بلیت هواپیما، قطار و اتوبوس به چند برابر قیمت واقعی، ترافیک سنگین، آلودگی محیط زیست و مانند آن قصه پر غصه تعطیلات در جامعه ما است.
شیرازه: تعطیلات نوروز که فرامی‌رسد یا آخر هفته‌ها که با تعطیلات مناسبتی هم‌زمان می‌شود و تعطیلات آخر هفته بیش از دو روز می‌شود و تعطیلات عید سعید فطر بهانه‌ای است برای سفر و مسافرت کردن.
بسیاری از افراد بار و بنه را برداشته و بار سفر می‌بندند، کجایش مهم نیست، مهم این است که به مسافرت برویم؛ شمال، جنوب، شرق، غرب، اصفهان، شیراز، چهارمحال و .....
هر کس با بضاعت خویش حرکت می‌کند، یکی اسباب و اساس بر سر خودرو گذاشته به سمت شمال می‌رود، دیگری که وضع بهتری دارد هتلی رزرو کرده در گوشه‌ای از کشور و به آن‌سو پرواز می‌کند، حتی در گوشه و کنار افرادی سوار بر موتورسیکلت دیده می‌شوند که پای در جاده گذاشته و قصد سفر دارند، گویی در سفر کردن هم چشم و هم‌چشمی وجود دارد یا قصد داریم مسابقه دهیم.
در فرهنگ، آداب و رسوم ایرانی و حتی اسلامی ما سفر جایگاه ویژه و آداب و اصول خاصی دارد، مسافرت سبب آشنایی با شهرها، آداب، رسوم و سنت‌های افراد، اقوام، قبایل، طوایف، شهرها و روستاهای گوناگون می‌شود.
حضور در طبیعت و مناطق روح‌انگیز به روح و روان انسان‌ها جلای خاص بخشیده و انسان‌ها را از زندگی ماشینی و پر از دود و غبار دور می‌کند.
در این نوشتار در صدد نیستیم منکر مسافرت رفتن یا خوبی‌ها و محاسن بسیار سفر شویم، اما نمی‌توان منکر این مطلب شد که سفر باید با برنامه‌ریزی و مدیریت صورت گیرد.
پدیده‌هایی شوم و ناخوشایندی که سال‌ها هم‌سفر سفرهای ما است، تعداد بسیار بسیار زیاد کشته‌ها و زخمی‌هایی که بر اثر تصادف در جاده‌ها جان خود را از دست می‌دهند.
بلیت اتوبوس، هواپیما و قطار به یک‌باره نایاب می‌شود و بعد از مدتی با قیمت‌های چند برابر به فروش می‌رسد.
تعداد زیاد مسافرانی که از سر ناچاری و نبود امکانات رفاهی و خدماتی همچون اسکان و .... در‌به‌در شده و در گوشه و کنار خیابان‌ها، پارک‌ها و حتی در دامان طبیعت چادر زده‌اند.
ترافیک بیش از اندازه و حد توان و طاقت مردم شهرها در هنگام تعطیلات یکی دیگر از پدیده‌های ناراحت کننده هم‌سفر مسافران است به‌طوری که حتی مردمان میهمان‌نواز و خونگرم به‌قدری اذیت شوند که بگویند کاش شهر ما توریستی نبود و این همه رنج و زحمت به ما تحمیل نمی‌شد.
مصرف بیش از اندازه و بی‌حساب و کتاب سوخت و همچنین آلودگی‌های زیست محیطی که به طبیعت وارد می‌شود گوشه دیگری از این قصه پر غصه است، وجود هزاران هزار قطعه پلاستیکی و بطری‌های نوشابه و آب‌معدنی افزوده شده بر تن رنجبر زمین.
خدا نکند که کار کسی در این ایام به بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها بیفتد؛ دندانش درد بگیرد، کلیه‌اش درد بگیرد یا نیاز به رادیولوژی، آندوسکوپی یا ام آر آي پیدا کند و از آن بدتر نیازمند مراجعه به پزشک متخصص شود.
پاسخ این است«پزشک متخصص مورد نیاز شما به تعطیلات رفته است و درمانگاه‌ها و خدمات درمانی مورد نیاز شما تا پایان تعطیلات تعطیل است» و هیچ مسئول یا مقامی پاسخگوی شما نیست.
این چرخه معیوب تنها محدود به کادر درمانی نمی‌شود و همه صنوف و مشاغل از تعمیرگاه اتومبیل، پنچر گیری تا میوه فروشی و ...... این داستان تکرار می‌شود. پایگاه‌های خبری، خبرگزاری‌‌ها، روزنامه‌ها و .... تعطیل می‌شوند.
همان‌طور که گفته شد، این نوشتار در مقام انکار محاسن سفر و مسافرت نیست بلکه دنبال این مطلب است که چرا این مسابقه بدون هیچ قاعده، قانون، برنامه ریزی و حتی گاهی بدون تفکر انجام می‌شود و تمام چرخ‌های تولید، توزیع و خدمات به یک‌باره از کار می‌ایستد.
به امید این‌که این نوشتاری تلنگری باشد برای مردم، مسئولان و تصمیم گیران در صنوف و مشاغل تا برای ایام تعطیلات و برای مسافرت چاره‌اندیشی کرده و با تقسیم‌بندی وظایف و نوبت بندی افراد شاغل در صنوف و مراکز درمانی و ..... چرخ‌های تولید و خدمت از کار نیفتد.
*ساسان خوشنودی
نظرات بینندگان
