بی برنامه بودن تیم اقتصادی دولت روحانی در اقتصاد و تمرکز بیش از حد آنها روی مسئله برجام و به ثمر رسیدن مذاکرات هسته ای شرایطی را به وجود آورده که امروز و در آستانه چند ماه به پایان کار دولت یازدهم، دولتمردان چیزی را برای عرضه در حوزه صنعت و تولید کشور ندارند و تنها ناچارند دلخوش به تنها دستاورد اقتصادی خود یعنی کاهش تورم باشند.

یکی از صنایعی که در سه سال گذشته سخت ترین روزهای ممکن را تجربه کرده، صنعت سیمان است. صنعتی که در سالهای گذشته با تبدیل شدن به یک محصول صادراتی در حال بدل شدن به یک نقطه اتکا در اقتصاد کشور بود، امروز به وضعیتی درآمده که هر روز خبر تعطیل شدن یک واحد تولید سیمان از گوشه و کنار کشور شنیده می‌شود.

 توقف طرح بزرگ مسکن مهر و بی برنامگی دولت در حوزه مسکن در کنار کاهش شدید ساخت و ساز و بودجه‌های عمرانی دست به دست هم داد که صنعت سیمان کشور با بحران بی سابقه ای رو به شود. در کنار این مسائل از دست دادن بازارهای صادراتی و ضعف دولت یازدهم در تجارت خارجی شرایطی را فراهم کرده که مقاصد صادراتی صنعت سیمان ایران هم طی سه سال گذشته یکی یکی از دست برود و کار را به جایی بکشاند که صنعت سیمان کشور وارد بحران بسیار عمیقی شود.

بدترین آمارهای صنعت سیمان کشور در دولت یازدهم

طبق آخرین آمارهای بین المللی شاهد کاهش رتبه تولید سیمان از رتبه 4 در سال 2012 به رتبه 9 در سال 2015 بودیم، که در نوع خود بی سابقه بوده است.

به گزارش «نسیم آنلای»، در منطقه هم با این که کشور ما چندین سال رتبه نخست تولید سیمان را در اختیار داشت، در سال 2015 جای خود را به عربستان سعودی داد. همچنین شکستن رکورد بیشترین میزان کاهش سالیانه تولید سیمان در طول 80 سال سابقه این صنعت در ایران در سال 2015 با 11.7 درصد کاهش از دیگر دستاوردهای رکود در صنعت سیمان طی سالهای فعالیت دولت یازدهم بود.

در حال حاضر نرخ مصوب سیمان در ایران حدودا 32 دلار در هر تن است، که از نصف قیمت جهانی هم رقم کمتری دارد. همچنین در سال 94 برخی کارخانجات قیمت فروش را تا تنی 17 دلار هم کاهش دادند، یعنی رکورد ارزانترین کالای استراتژیک جهان را هم شکستند.

همچنین سال گذشته ایران با رکورد 14.4 میلیون تن موجودی انبار در سال 2015 و کسب رتبه نخست بیشترین موجودی کالای صنعتی  دپو شده در انبار در جهان را در اختیار گرفت. همچنین سال گذشته مصرف سرانه سیمان در کشور 11 درصد و مصرف این محصول نسبت به سال 93، 10 درصد کاهش یافته است.

طبق آمار مصرف سیمان در سال قبل نسبت به سال 92، یعنی نخستن سال دولت یازدهم 12.6 درصد و نسبت به سال 91 یعنی آخرین سال دولت قبل 15.6 درصد کاهش یافت.

صادرات سیمان در سال 93 بعد از 7 سال رشد مداوم با افت مواجه شد تا یک رکورد دیگر را در دولت یازدهم از خود به جا بگذارد. سود شرکتهای سیمانی در بورس 56 درصد و میانگین حاشیه سود آنها 14 درصد کاهش یافته است. همچنین نیمی از شرکتهای سیمانی سال گذشته را با زیان پشت سر گذاشته و برای سال جاری هم 21 درصد میانگین کاهش سود را نسبت به سال 94 پیش بینی کرده اند. بنابراین به نظر می رسد آژیر قرمز برای مشکلات صنعت سیمان به صدا درآمده است و اگر دولتمردان فکری به حال این صنعت نکنند خبر ورشکستگی کامل صنعت سیمان قبل از پایان دولت یازدهم منتشر خواهد شد. باید دید دولتمردان و متولیان صنعت کشور چه زمانی از خواب بیدار خواهند شد؟