شیرازه

ناصر عظیمی می‌گوید: وقتی که روی آب‌های خلیج فارس حرکت می‌کردیم، تکه‌های بدن مرد و زن و کودک روی آب‌ها شناور بود و دردناک‌تر از همه دیدن دست قطع شده کودکی بود که عروسکش را رها نکرده بود.