شیرازه

زمان افطار که می­رسید، به ترتیب از صبحانه و ناهار شروع می­کردیم و غذای شب را که حدود 6 عصر توزیع می‌‌شد، برای سحر نگه می­داشتیم. سرد بودن غذای سحر و دشواری خوردن آن باعث شد که عده‌ای به فکر تهیه المنت بیفتند.