ماه شعبان، ماه دعا و ماه عبادت است لذا در همین صلواتی که در مفاتیح مقرر است: «الّذی کان رسول الله (صلّی الله علیه واله) یدأب فی صیامه و قیامه فی لیالیه و ایّامه بخوعا لک فی اکرامه واعظامه الی محلّ حمامه»؛ پیغمبر تا دم مرگ، تا آخر عمر، ماه شعبان را بزرگ می داشت و در مقابل ماه شعبان خضوع می کرد و عادت داده بود خودش را به صیام و قیام در ماه شعبان.
کد خبر: ۱۴۵۱۷۷ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۲/۲۵