حالت تاریک
پنج‌شنبه, 06 آذر 1404
آیا مایل به نصب وب اپلیکیشن پایگاه خبری تحلیلی شیرازه هستید؟
کسی که امینش دانسته‌اند، امانتش را ادا کند
آیه ۲۸۳سوره بقره؛

کسی که امینش دانسته‌اند، امانتش را ادا کند

هنگامی که مرگ به سراغ شما آمد وصیّت کنید. با اینکه می‌دانیم وصیّت مخصوص زمان مرگ نیست، لکن آخرین فرصت آن، زمان فرا رسیدن مرگ است.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، خداوند در آیه ۲۸۳ سوره بقره می‌فرماید: 

 «وَإِنْ کُنْتُمْ عَلَیٰ سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُوا کَاتِبًا فَرِهَانٌ مَقْبُوضَةٌ ۖ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُمْ بَعْضًا فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَلْیَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ ۗ وَلَا تَکْتُمُوا الشَّهَادَةَ ۚ وَمَنْ یَکْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ»

 «و اگر در سفر بودید و نویسنده ای [برای ثبت سند] نیافتید، وثیقه‌های دریافت شده [جایگزین سند و شاهد] است. و اگر یکدیگر را امین دانستید [وثیقه لازم نیست] پس باید کسی که امینش دانسته‌اند، امانتش را ادا کند. و از پروردگار خود، پروا نماید و [شما ای شاهدان!] شهادت را پنهان نکنید و هر که آن را پنهان کند، یقیناً دلش گناهکار است؛ و خدا به آنچه انجام می‌دهید داناست.»

نکته‌های آیه ۲۸۳ سوره بقره

هرگاه برای تنظیم سند بدهی نویسنده‌ای نبود، می‌توان از بدهکار گرو و وثیقه گرفت، خواه در سفر باشیم یا نباشیم. بنابراین جمله‌ی «إِنْ کُنْتُمْ عَلی سَفَرٍ» برای آن است که معمولًا در سفرها انسان با کمبودها برخورد می‌کند. 
نظیر جمله‌ی «إِذا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ حِینَ الْوَصِییّةِ» یعنی هنگامی که مرگ به سراغ شما آمد وصیّت کنید. با اینکه می‌دانیم وصیّت مخصوص زمان مرگ نیست، لکن آخرین فرصت آن، زمان فرا رسیدن مرگ است.

پیام‌های آیه ۲۸۳ سوره بقره

۱- شرط وثیقه، به دست گرفتن و در اختیار بودن است. «مقبوضة» «۱»
۲- کار از محکم‌کاری عیب نمی‌کند، در برابر طلب، وثیقه بگیرید. «فَرِهانٌ مَقْبُوضَةٌ»
۳- جایگاه افراد در احکام تفاوت دارد. برای ناشناس رهن وبرای افراد مطمئن
۴- نگذارید اعتمادها و اطمینان‌ها در معاملات سلب شود. «فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ» فلسفه رهن گرفتن، اطمینان است که اگر بدون آن اطمینان بود، رهن گرفتن ضرورتی ندارد.
۵- افراد آگاه به حقوق مردم، در برابر مظلومان مسئول‌اند. «وَ لا تَکْتُمُوا الشَّهادَةَ»
۶- آنجا که بیان حقّ لازم است، سکوت حرام است. «وَ مَنْ یَکْتُمْها فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ»
۷- انحراف درونی، سبب انحراف بیرونی می‌شود. قلب گناهکار، عامل کتمان گواهی می‌شود. «و لم یکتمها فانه آثم قلبه»
۸- ایمان به اینکه خداوند همه کارهای ما را می‌داند، سبب پیدایش تقوا وبیان حقایق است. «وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ»

انتهای خبر/224224

لینک کوتاه خبر

نظر / پاسخ از

  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.

هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!