در جواب باید گفت: موبایل هم مثل همه وسایل هوشمند دیگر دو بعد مثبت و منفی دارد، یعنی هم می‌توان از آن استفاده مثبت کرد و هم می‌توان استفاده منفی کرد.

والدین در تهیه این وسیله برای فرزندانشان دارای دو رویکرد هستند، برخی به طور کلی با خرید این وسیله برای فرزندانشان مخالف هستند و آن را زمینه‌ساز انحراف فرزندانشان می‌دانند و برخی هم از سنین پایین اقدام به خرید گوشی، تبلت و ... برای کودکانشان می‌کنند.

اما باید دید نیاز کودکانمان به این وسیله چیست؟

اگر نیاز به این داریم که در طول روز با کودکانمان تماس بگیریم و از وضعیت وی کسب اطلاع کنیم که برای کمتر کسی این وضعیت به وجود می‌آید، می‌توان یک گوشی ساده تهیه کرد که امکاناتی همچون اینترنت، بلوتوث، حافظه و .... نداشته باشد.

اما خرید گوشی‌هایی که دارای امکاناتی همچون اینترنت، بلوتوث، کارت حافظه و ..... است به هیچ عنوان برای کودکان و نوجوانان توصیه نمی‌شود.

متأسفانه بسیاری از والدین درباره اینکه فرزندان کوچک آن‌ها گوشی موبایل دارد، با افتخار صحبت می‌کنند.

آیا کودک ۵ یا ۶ ساله‌ای که گوشی هوشمند به دست می‌گیرد از محدودیت‌ها و روش‌های استفاده آن آگاهی لازم را دارد؟

والدین نباید به فرزندان دبستانی یا دوره راهنمایی خود موبایل بدهند زیرا با این کار این آزادی را به آن‌ها می‌دهند که وارد شبکه‌های اجتماعی آنلاین شوند.

ورود کودکان به شبکه‌های اجتماعی آنلاین زمینه‌ساز ارتباط‌های مخفیانه و دوستی‌های نامناسب است.

دسترسی دائم به اینترنت نیز زمینه‌ساز ورود کودکان و نوجوانان به سایت‌ها و صفحاتی است که به هیچ وجه برای آنان مناسب نیست.

جدا از مواردی که گفته شد، استفاده از تلفن همراه برای کودکان خطراتی همچون خطرات جسمی و خطرات روحی روانی همچون وابستگی شدید(اعتیاد) به تلفن همراه، ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران، افسردگی و اضطراب در کودکان، تحریک‌پذیری بیشتر و کاهش اعتماد به نفس به همراه دارد، همچنین گاهی استفاده بیش از حد از موبایل سبب مشکلات بینایی در کودکان می‌شود.

بهترین سن برای خرید گوشی برای فرزندان، دوره دبیرستان است، دختر و پسر در این سن دیگر کودک نیستند و می‌توانند تا حدی خوب را از بد تشخیص دهند، البته لازمه این امر ارائه مشورت‌های دقیق پدر و مادر به فرزندشان و همراهی با آنان است.

* محمد هاشم نعمت الهی

مشاور مذهبی خانواده و ازدواج