به گزارش شیرازه، این روزها، هوای اهواز بسیار بد است. تا آنجا که در برخی مواقع چشم، چشم را نمی بیند و بدتر از همه، مردم در این شهر همچنان زندگی می کنند، بر سر کار و مدرسه و دانشگاه و خدمت خود می روند و می سوزند و می سازند!
آنچنان که رهبر معظم انقلاب می فرمایند، یک انسان آگاه و یک مسئول بیدار نمی تواند در قبال وضعیت این روزهای اهواز بی تفاوت بماند و باید فکری کرد و طرحی در انداخت.
علاوه بر اهواز که از مشکل ریزگردها رنج می برد، حال و روز تهران و اصفهان و بسیاری از شهرک های صنعتی کشور نیز در این ایام خوب نیست و هر از چندی، پدیده وارونگی هوا کار دست مردمان ساکن این شهرها می دهد که باعث می شود وضعیت هوا در این شهرها بحرانی شده و حتی مدارس و ادارات به تعطیلی کشیده شوند.
در این میان، شهر شیراز یک هوای پاک و دوست داشتنی دارد. انقدر دوست داشتنی که همه آروزی این شهر را دارند و از وضعیت مطلوب هوای این شهر به نیکی یاد می کنند.

اما آیا هوای شیراز همچنان پاک خواهد ماند؟
شواهد نشان می دهد اینگونه نیست و مخاطرات و تهدیدات فراوانی آینده هوای شیراز را تهدید می کند.
اولین تهدید، ساخت و ساز در محور شمالغرب و محدوده کوه دراک و منطقه برف فروشان است.
این منطقه، مدخل ورودی هوای شیراز است و بسیار بیشتر از آنچه که بتوان تصور کرد، برای آینده این شهر مهم است. گرچه احداث یک پارک بزرگ در منطقه دراک نقطه مثبتی در تصفیه هوای ورودی به شهر شیراز محسوب می شود، اما تداوم این ساخت و سازها و تراکم فروشی و از بین رفتن درختان و محیط زیست بکر در این منطقه، خطری جدی و بسیار بزرگ است که یک پارک چند هکتاری از پس تصفیه آلودگی هوای ناشی از آن بر نخواهد آمد.
جالب آنکه بسیاری از اعضای شورای شهر و کارشناسان شهری نیز بر این مسئله اشراف داشته و از آن به عنوان یک خطر بزرگ یاد می کنند اما در عمل، هیچ اتفاق خاصی نمی افتد.
در سوی دیگر، دریاچه های فارس قرار دارند که در جلوگیری از ورود ریزگردها از سمت منطقه کویر شرق کشور و دشت کویر و جنوب غرب کشور به ویژه منطقه خوزستان به منطقه فارس جلوگیری می کنند. 
اما همه نیک می دانیم که حال و روز دریاچه ها و تالاب های فارس میز خوب نیست و از بختگان گرفته تا پریشان و حتی همین دریاچه مهارلو در همسایگی شیراز، با خطر خشک شدن دست و پنجه نرم می کنند و باران های اخیر نیز موجب نشده خطر خشک شدن به طور کلی از آنها دور شود و این آبگیری های موقت صورت گرفته نیز در تابستان بر باد خواهد رفت. نتیجه خشک شدن دریاچه های فارس نیز تولید ریزگرد های فراوان سمی از بستر دریاچه هایی چون مهارلو که سالها محل دفن پسماندهای بیمارستانی و شهری که آغشته به فلزات سنگین نیز هست خواهد بود.
در چنین شرایطی، باید پذیرفت هوای پاک شیراز اگر تمهیدات ویژه و فوری برای آن اندیشیده نشود، به زودی به تاریخ خواهد پیوست و تنها نام نیکی از آن در خاطره ها بر جای خواهد ماند.
منبع: حافظ نیوز