به گزارش شیرازه، خردادماه سال 84 بود که هیأت‌ وزیران وقت بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌های راه و ترابری و کشور و به‌استناد بند (4) ماده (18) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت ـ مصوب 1380 ـ آیین‌نامه جدید راهنمایی و رانندگی را تصویب کرد و بر اساس بند 92 ماده 1 آن، موتورسیکلت‌ "وسیله نقلیه‌ای محسوب می شد که برای حمل انسان بوده و دارای دو یا سه چرخ با اتاقک پهلو (ساید کار) یا بدون آن و مجهز به‌ یک موتور محرکه" باشد.

اما پس از گذشت 11 سال، هیئت دولت یازدهم در آخرین روزهای سال گذشته با تصویب  پیشنهادی از سوی معاونت علمی و فناوری رییس جمهور، تعریف جدیدی برای موتور سیکلت ارائه داد تا پس از گذشت بیش از یک دهه، تعریف موتورسیکلت و موتورسیکلت سوار در قانون راهنمایی و رانندگی کشور تغییر کند.

بر اساس این مصوبه جلسه 25اسفند ماه سال 95 کابینه که یک روز بعد با امضای معاون اول رئیس جمهور ابلاغ شده، بند 92 ماده 1 آیین نامه راهنمایی و رانندگی تغییر کرده و تعریف جدیدی از موتورسیکلت در قانون ارائه شده است. هیئت دولت با تغییر این بند، به این صورت تعریف موتور سیکلت را تغییر داده است که آن را از وسیله ای دو یا سه چرخه، به وسیله ای با چهار چرخ متحرک ارتقا داده است.
بر اساس ماده 92 آیین نامه راهنمایی و رانندگی، مصوب  سال 84، موتور سیکلت وسیله ای برای حمل انسان محسوب می شد که  دو یا سه چرخ داشت و می توانست  با اتاقک پهلو(ساید کار) یا بدون آن و  البته مجهز به یک موتور محرکه در معابر تردد کند. حال اما این تعریف تغییر کرده و با مصوبه هیئت دولت که به وزارت کشور نیز ابلاغ شده، "موتورسیکلت وسیله نقلیه ای است، مجهز به قوای محرکه ، دارای دو محور و وزن خالص حداکثر 550کیلوگرم، که برای حرکت در معابر عمومی طراحی شده است."

همچنین در بخش دیگری از مصوبه جدید دولت، در این تعریف، چهارچرخ های موتوری الکتریکی هم در رده موتورسیکلت ها قرار میگیرند. این مصوبه در مورد چهارچرخ های موتوری الکتریکی تاکید دارد که وزن باطری به وزن وسیله نقلیه اضافه می شود و باطری نباید دارای توان بیش تر از 15کیلو وات باشد.