به گزارش شیرازه، روزنامه «رسالت» در سرمقاله شماره امروز خود نوشت:

دو سال از توافق برجام گذشت، وعده های دولت در مورد معجزه برجام عملی نشده است. دیگر از ذوق زدگی های رسانه های دولت و همپیمانان اصلاح طلبش خبری نیست. آنها فهمیده اند که تحریم ها دچار فروپاشی نشده، پیروزی بدون جنگ محقق نشده و هر روز صبح با تحریم جدیدی روبه‌رو هستیم. اما به روی خود نمی آورند و انگار نه انگار با چنین تیترهایی در صفحات اول روزنامه خود در روز اعلام توافق برجام، قصد انحراف افکار عمومی را داشتند. آمریکایی ها در اولین روز اجرای تعهدات خود در برجام، تحریم های جدید ضد ایران را تصویب کردند و فراتر از آن شروع کردند به غارت اموال ایران، و در اولین گام، دو میلیارد دلار از پول های بلوکه شده ما را مصادره کردند. آنها بلافاصله وضعیت اضطراری علیه ایران و قانون تحریمی آیسا را تمدید نموده و به سمت تصویب طرح جامع تحریم ایران رفتند. به نشانه تداوم خصومت ورزی با ملت ایران بیش از هشتاد طرح ضد ایرانی را در کنگره تصویب کردند. برای تحقیر ایرانیان قانون محدودیت صدور ویزا را تصویب نمودند. تحریم سوئیفت را محکم تر از گذشته اجرا کرده و جلوی خرج کردن پول تو جیبی ما را در جهان از طریق سیستم بانکی گرفتند. امروز هم ترامپ رسماً اعلام جنگ علیه برجام کرده است.رئیس جمهور ما قبل از مذاکرات هسته ای بر خلاف عقلانیت سیاسی و دیپلماتیک گفت: «خزانه خالی است.» بعد هم معلوم شد خالی نبوده است. وی همچنین گفت: «حتی آب خوردن ما هم به برجام ربط دارد.» که معلوم شد این طور نیست.
اوضاع مبادلات پولی ما به جایی رسید که پس از برجام، سیف، رئیس بانک مرکزی به آمریکا رفت و در آنجا اعلام کرد دستاورد برجام تقریباً هیچ است. ظریف نیز اعلام کرد به دلیل مجازات های آمریکا، بانک های بزرگ اروپایی کار با ایران را شروع نمی کنند. جهانگیری هم خبر داد پس از یک سال از گذشت برجام هنوز برای جذب فاینانس موفق نشده ایم.
چرا این گونه عمل کردیم که دشمن به غلط، دست برخی از مسئولین ما را خواند و گفت: «ارزیابی غرب از دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می بیند. بر پایه این جمع بندی اگر خریدار صبور باشد شرایط فروشنده را دشوارتر می کند و در همان حال قیمت فروش را کمتر خواهد کرد.» (وبسایت رادیو فرانسه - مهر 1392)
عالم و آدم و همه نهادهای بین المللی امروز اعلام می کنند ایران به تمام تعهدات خود در برجام عمل کرده است. حتی دولت کله شق ترامپ هم اعلام کرد ایران به تعهدات خود عمل کرده است. اما چرا 1+5 به ویژه آمریکا به وعده های خود عمل نکرد؟ این سؤالی است که باید یک نفر در دستگاه دیپلماسی ما به آن پاسخ دهد. از دل این سؤال، چهار سؤال کلیدی دیگر بیرون می آید که بی پاسخ مانده است؛
1- چرا در برجام توازنی در تعهدات دو طرف دیده نشد؟
2- چرا همزمانی اجرای تعهدات که یک امر بدیهی عقلی است رعایت نشد؟
3- چرا تضمینی عملی از طرف مقابل برای اجرای تعهدات اخذ نشد؟
4- چرا در مورد پیش بینی برگشت پذیری امتیازات واگذار شده در صورت نقض عهد، تضمینی صورت نگرفته است؟
دولت که ادعای حقوقدانی و تبحر دیپلماتیک داشت چرا به این روز افتاده که نمی تواند به پرسش های مطرح در افکار عمومی پاسخ دهد؟ اگر قرار بود ما توافقی کنیم که همه چیز را بدهیم و تقریباً هیچ چیز به دست نیاوریم و مردم را در انتظار چیدن سیب و گلابی برجام بگذاریم، مسئولین مذاکرات هسته ای گذشته که خیلی بهتر از این می توانستند دستاورد داشته باشند. امروز پس از گذشت دو سال از برجام دیپلمات های
ما حاضر نیستند در سیمای جمهوری اسلامی حاضر شوند و به سؤالات مردم پاسخ دهند.
چرا طوری عمل کردیم که «فروشنده حقوق ملی» تلقی شویم؟ چرا در مذاکرات، «طلبکاری» آمریکا و شرکایش را به رسمیت شناختیم؟ ما در قضیه هسته ای طلبکار بین المللی بودیم و باید دنبال خلع سلاح اتمی آنها می بودیم نه اینکه آنها سلاحی را که ما نمی خواستیم بسازیم،  از پیش طلب کنند!
رهبر معظم انقلاب در سوم شهریور 95 در دیدار با هیئت دولت تأکید کردند: «نباید در مقابل وعده آنها اقدام نقد انجام داد، هر اقدام را منوط به اقدام متقابل کنید.» چرا به این نصیحت رهبری گوش ندادید و اقدامات نقد را در برابر وعده های نسیه آنها که عملی هم نشد، انجام دادید؟ مقام معظم رهبری در نامه تاریخی 29 مهر ماه 94 در الزامات نه گانه تأکید کردند: «وضع
هر گونه تحریم در هر سطح به هر بهانه ای، نقض برجام محسوب می شود.» ایشان همچنین دولت را موظف کردند که در این صورت؛ «طبق بند 3 مصوبه مجلس، فعالیت های برجام را متوقف کنند.» چرا در برابر تحریم های جدید، فعالیت های برجام را متوقف نکردید و هنوز رئیس جمهور اعلام می کند ما به تعهدات خود پایبند هستیم؟ چرا با وجود آنکه وزیر خزانه داری آمریکا در گفتگو با سی ان ان قبل از مذاکرات گفته بود؛ «ما از اول اعلام کردیم که قصد نداریم تحریم ها و فشارها علیه جمهوری اسلامی را برداریم بلکه آنها را حفظ خواهیم کرد تا دیگر فعالیت های ایران در منطقه را متوقف کنیم»، تن به مذاکرات دادید و اعلام کردید ما چیزی را امضاء نمی کنیم مگر اینکه در همان روز همه تحریم ها برداشته شود؟!
خوب، ما الآن در کجا ایستاده ایم؟ باید به این سؤال هم پاسخ داد. ما
نمی توانیم دولت خود را در برابر گرگ های جهانی تنها بگذاریم و یک نهضت ملامتیه در کشور درست کنیم و هر روز چوب ملامت بر سر وزیر خارجه و رئیس سازمان انرژی اتمی و تیم مذاکره کننده فرود آوریم. باید با این بدعهدی ها مقابله کرد و به آنها درسی بدهیم که واقعاً پشیمان شوند. لذا پاسخ نقض عملی برجام، یک سری حرف بدون پشتوانه و عمل نیست، آن هم در حالی که رئیس جمهور و وزیر خارجه فریادشان از تحریم ها بلند است و صریحاً می گویند ما در برابر آمریکا می ایستیم!
معاون وزیر خارجه ما و رئیس کمیسیون نظارت برجام در هشتمین نشست کمیسیون مشترک ایران و 1+5 در وین، آن هم پس از برگزاری هشت نشست حاضر نشد موضوع نقض عهد آمریکا در خصوص تداوم تحریم ها را به کمیسیون حل اختلاف ارجاع دهد. رویترز که این خبر را داده، می گوید: «عراقچی در برابر پرسش خبرنگاران در این مورد سکوت کرده است.» چرا نباید گام های عملی را که در متن برجام برای مقابله با نقض عهد وجود دارد، برداریم؟ اگر آن مکانیزم ها فاسد است و نتیجه نمی دهد، چرا ده ها گزینه عملی پشیمان کننده خارج از برجام را که روی میز داریم عملی نمی کنیم؟
دولت که در گذشته منتقدین را با عباراتی موهن می نواخت و آنها را به جهنم حواله می داد، اکنون خود را گرفتار جهنم نقض عهد یک قرارداد در مقیاس جهانی می بیند. برای رهایی از این جهنم، به وحدت و عزم و فریاد ملی نیاز است. گفتمان مقابله با غرب باید در دولت دوازدهم بر مبنای بدعهدی آمریکا مورد استقبال قرار گیرد. دیگر نباید فعل و قول دیپلماتیکی به گوش برسد که از آن بوی اعتماد و خوشبینی به غرب و به ویژه آمریکا احساس شود. اگر این مسیر ادامه پیدا کند، ما ناگزیر به فروش بیشتر حقوق عمومی هستیم. این چیزی نیست که مردم در برابر آن سکوت کنند.
اکنون نسخه اولیه طرح مجلس نمایندگان برای تحریم های جدید علیه ایران منتشر شده است. آگاهان از آن به عنوان رونمایی از «مادر تحریم ها» یاد
می کنند. تا دیروز ما در برجام با پدر تحریم ها روبه رو بودیم، باید دید از این پس که به دوران پسابرجام معروف است، با مادر تحریم ها چه خواهیم کرد؟
نباید فراموش کنیم که شعار «انرژی هسته ای حق مسلم ماست» یک مطالبه ملی بوده و هست. این شعار را نمی شود با دستاورد تقریباً هیچ برجام لگدمال کرد. ملت در عبور از برجام و پاسخ محکم به آمریکا تردید ندارد. دولتی که این ملت را نمایندگی می کند باید گزینه های روی میز را برای مقابله با بدعهدی آمریکا عملیاتی کند و از حرف درمانی در این مورد پرهیز نماید. همچنین مجلس که عصاره فضائل ملت را درون خود جای داده است آیا حاضر است طرح مقابله به مثل ملت ایران در خروج از برجام و نیز اقدامات تنبیهی علیه آمریکا را با تداوم کار مجموعه های هسته ای دنبال کند؟ تصویب برجام توسط مجلس، بیست دقیقه طول کشید، طرح مقابله با آمریکا نیز نباید بیشتر از بیست دقیقه به طول بینجامد. آمریکایی ها باید هزینه بلاهت خود در نقض برجام را بپردازند. اقدام دولت و مجلس می تواند تضمینی برای پرداخت این هزینه باشد.