تحریم؛ خارجی کشنده‌تر است یا داخلی؟!
وقتی مصوبه هیئت دولت خاک می‌خورد و بیماران جان می‌دهند
مصوبه هیئت دولت برای تامین 90 درصد از هزینه داروی طیف وسیعی از بیماران صعب‌العلاج و سرطانی در حالی در سازمان‌های بیمه‌گر خاک می‌خورد که این بیماران قادر نیستند برای هر وعده مصرف داروی خود بیش از 2 میلیون تومان هزینه کرده و به ناچار در انتظار مرگ می‌مانند!
به گزارش شیرازه، در سال‌های اخیر یکی از بارزترین اسناد در رد ادعای پوچ حمایت از حقوق بشر توسط کشورهای غربی، تحریم ظالمانه دارو و تجهیزات پزشکی بوده است. بنگاه‌های سخن‌پراکنی غربی به‌طور تمام‌وقت در حال تبلیغ حمایت سران غرب از حقوق بشر بوده و هستند و به همین بهانه هم بسته متنوعی از انواع تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران اجرا شد؛ با این پیش‌فرض دروغین که فعالیت‌های هسته‌ای ایران حقوق بشر را تهدید می‌کند. در همین اثنا پرده‌ی خوش‌رنگ و لعاب و پرطمطراق حقوق بشر با تحریم ناجوانمردانه‌ی دارو و تجهیزات پزشکی فرو افتاد و در پس پرده، بیماران بی‌گناه بسیاری بر تخت بیمارستان‌ها درد می‌کشیدند و یا بر تخت غسالخانه‌ها آرمیده بودند.
به دنبال این تحریم‌ها و به‌موازات تلاش‌های دیپلماتیک کشور برای رفع مشکل بیماران، جمعی از جوانان متعهد و متخصص در داخل کشور دست به‌کار شدند تا اقتصاد مقاومتی را در عمل اجرا کنند و در همین راستا موفق به تولید بسیاری از تجهیزات و داروهای لازم شدند.
یکی از داروهای ضروری که باهمت جوانان متخصص در کشور به تولید انبوه رسید، داروی ریتوکسیماب است. این دارو در درمان طیف وسیعی از بیماری‌های صعب‌العلاج و سرطان ازجمله سرطان خون، اِم‌اِس، بیماری‌های گلومرولار کلیه و سندروم نفروتیک، آرتریت روماتوئید، لوپوس، درماتومیوزیت، واسکولیت، اسکلرودرما، میاستنی گراویس، بدخیمی ها و آنمی های همولیتیک و... کاربرد وسیعی دارد.
ضرورت استفاده از این دارو از یک سو و هزینه بالای آن برای بیماران نیازمند از سوی دیگر موجب گردید که هیئت وزیران در اردیبهشت‌ماه 91 تصویب کند 90٪ قیمت دارو توسط سازمان‌های بیمه‌گر پرداخت گردد و بیمار تنها 10٪ آن را بپردازد.
متأسفانه 4 ماه بعد (شهریور 91) شرایط تائید دارو توسط سازمان‌های بیمه‌گر به‌شدت محدود شد، به‌نحوی‌که تنها برای دسته محدودی از سرطان خون (لنفوم غیرهوجکین) قابل تائید بوده و سایر بیماران ناچارند یا هزینه سنگین خرید آزاد دارو (در حال حاضر به قیمت 2.150.000 تومان) را به دوش بکشند و یا از ادامه درمان چشم‌پوشی کرده و چشم‌انتظار مرگ باشند!
در خلال بررسی‌های گروه اجتماعی خبرگزاری فارس، یکی از مسئولین سازمان بیمه سلامت که خواست نامش فاش نشود گفت که از سال 92 تاکنون حداقل 9 نامه توسط این سازمان به دفتر بیمه‌های درمانی وزارت رفاه ارسال شده و با استناد به رفرنس‌های معتبر علمی و گواهی‌های مکتوب و متعدد اساتید دانشگاه‌های علوم پزشکی و پزشکان متخصص و فوق تخصص در سراسر کشور، درخواست نموده‌ایم که این دارو برای تمام بیماران فوق‌الذکر قابل تائید باشد، چراکه هم‌اکنون طیف وسیعی از بیماران صعب‌العلاج و سرطانی به این دارو نیاز مُبرم دارند و اگر بیمه از آن‌ها حمایت نکند ناچارند هرماه هزینه چند میلیونی خرید دارو را شخصاً تحمل کرده و یا از ادامه درمان صرف‌نظر نمایند، لکن مع الاسف تاکنون هیچ پاسخ مثبتی دریافت نکرده‌ایم.
در شرایطی که خود هیئت محترم وزیران، داروی ریتوکسیماب را جزو 53 قلم از مهم‌ترین داروی های حمایتی قرار داده و به لزوم حمایت مالی از بیماران خاص، صعب‌العلاج و سرطانی مکرراً تأکید دارد، فروش آزاد (غیر بیمه‌ای) و قیمت گزاف این دارو تلخی شرایط تحریم دارو توسط غرب را تداعی کرده و این سؤال، ناخودآگاه ذهن را می‌آزارد که بیگانه اگر می‌شکند حرفی نیست، از دوست بپرسید چرا می‌شکند؟!
به دنبال این تحریم‌ها و به‌موازات تلاش‌های دیپلماتیک کشور برای رفع مشکل بیماران، جمعی از جوانان متعهد و متخصص در داخل کشور دست به‌کار شدند تا اقتصاد مقاومتی را در عمل اجرا کنند و در همین راستا موفق به تولید بسیاری از تجهیزات و داروهای لازم شدند.
یکی از داروهای ضروری که باهمت جوانان متخصص در کشور به تولید انبوه رسید، داروی ریتوکسیماب است. این دارو در درمان طیف وسیعی از بیماری‌های صعب‌العلاج و سرطان ازجمله سرطان خون، اِم‌اِس، بیماری‌های گلومرولار کلیه و سندروم نفروتیک، آرتریت روماتوئید، لوپوس، درماتومیوزیت، واسکولیت، اسکلرودرما، میاستنی گراویس، بدخیمی ها و آنمی های همولیتیک و... کاربرد وسیعی دارد.
ضرورت استفاده از این دارو از یک سو و هزینه بالای آن برای بیماران نیازمند از سوی دیگر موجب گردید که هیئت وزیران در اردیبهشت‌ماه 91 تصویب کند 90٪ قیمت دارو توسط سازمان‌های بیمه‌گر پرداخت گردد و بیمار تنها 10٪ آن را بپردازد.
متأسفانه 4 ماه بعد (شهریور 91) شرایط تائید دارو توسط سازمان‌های بیمه‌گر به‌شدت محدود شد، به‌نحوی‌که تنها برای دسته محدودی از سرطان خون (لنفوم غیرهوجکین) قابل تائید بوده و سایر بیماران ناچارند یا هزینه سنگین خرید آزاد دارو (در حال حاضر به قیمت 2.150.000 تومان) را به دوش بکشند و یا از ادامه درمان چشم‌پوشی کرده و چشم‌انتظار مرگ باشند!
در خلال بررسی‌های گروه اجتماعی خبرگزاری فارس، یکی از مسئولین سازمان بیمه سلامت که خواست نامش فاش نشود گفت که از سال 92 تاکنون حداقل 9 نامه توسط این سازمان به دفتر بیمه‌های درمانی وزارت رفاه ارسال شده و با استناد به رفرنس‌های معتبر علمی و گواهی‌های مکتوب و متعدد اساتید دانشگاه‌های علوم پزشکی و پزشکان متخصص و فوق تخصص در سراسر کشور، درخواست نموده‌ایم که این دارو برای تمام بیماران فوق‌الذکر قابل تائید باشد، چراکه هم‌اکنون طیف وسیعی از بیماران صعب‌العلاج و سرطانی به این دارو نیاز مُبرم دارند و اگر بیمه از آن‌ها حمایت نکند ناچارند هرماه هزینه چند میلیونی خرید دارو را شخصاً تحمل کرده و یا از ادامه درمان صرف‌نظر نمایند، لکن مع الاسف تاکنون هیچ پاسخ مثبتی دریافت نکرده‌ایم.
در شرایطی که خود هیئت محترم وزیران، داروی ریتوکسیماب را جزو 53 قلم از مهم‌ترین داروی های حمایتی قرار داده و به لزوم حمایت مالی از بیماران خاص، صعب‌العلاج و سرطانی مکرراً تأکید دارد، فروش آزاد (غیر بیمه‌ای) و قیمت گزاف این دارو تلخی شرایط تحریم دارو توسط غرب را تداعی کرده و این سؤال، ناخودآگاه ذهن را می‌آزارد که بیگانه اگر می‌شکند حرفی نیست، از دوست بپرسید چرا می‌شکند؟!
منبع: فارس
نظرات بینندگان
