به گزارش شیرازه؛ حکایت ژن خوب داستانی است که چند ماه پیش از پشت پرده‌های سیاست بیرون زد. از آن‌جا که برخی آقازاده‌ها ادعای استعداد خاص و توانایی‌های خارق العاده‌ خود را که برگرفته شده از اصل و نصب آن‌‌هاست را مطرح و به دنبال آن شاهد برخی انتصابات مدیریتی در سطوح عالی مدیریت بودیم. آیا به راستی ژن افراد بر موفقیت، مدیریت، کسب ثروت و جایگاه اجتماعی او تاثیر گذار است؟ و از نظر علم پزشکی چنین چیزی امکان علمی و عملی دارد؟

مسلما توانایی‌ها و محیط رشد و تربیت هر انسانی در کسب موفقیت او تاثیر گذار است. اما از نظر علمی نمی‌توان این مولفه را بعنوان تنها عامل کسب جایگاه‌های ثروت و قدرت برشمرد. حال باید پرسید؛ چگونه برخی آقازاده‌های مدیر بدون کمترین تجربه و توانایی لازم در سازمان‌های دولتی و خصولتی در پست‌های مدیر، معاون و شهردار و . .‌ . قرار گرفته و یا همزمان از چند پست مدیریتی ثروت‌اندوزی می‌کنند؟

فصل هشتم قانون مدیریت خدمات کشوری روشن‌کننده شرایط انتصاب مدیران

با توجه به قانون اساسی در فصل هشتم قانون مدیریت خدمات کشوری ساز و کار و شرایط انتصاب مدیران حرفه‌ای پیش‌بینی شده و قانون‌گذار در ماده 54 این قانون صراحتا مسیر ارتقا شغلی را روشن کرده که؛ "دستگاه اجرایی می‌تواند حداکثر برای 15 درصد سمت‌های مدیریت حرفه‌ای از افراد شایسته با رعایت تخصص‌ و تجربه شاغل نسبت به شغل خارج از دستگاه استفاده نماید. همچنین ایجاد بانک اطلاعاتی با ساز و کاری خاص مورد اشاره قرار گرفته است."

تفسیر دل‌خواه قوانین توسط دستگاه اجرایی و ضعف حاکمیت قانون

اما به دلیل اینکه؛ در کشور ما حاکمیت قانون با ضعف جدی مواجه است و در برخی موارد دستگاه اجرایی قوانین را طبق میل خود تفسیر می‌کنند تاکنون این قانون به درستی اجرا نشده است. در شرایط فعلی قوه مجریه یعنی سازمان اداره استخدامی کشور متولی اجرای این قانون و قوه مقننه، سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات وظیفه نظارت بر اجرای این قانون را بر عهده دارند. از این رو جایگاه مجلس شورای اسلامی و سازمان بازرسی کل کشور برای نظارت بر اجرای قوانین برجسته می‌شود.

بند "ب" قانونی که در راستای گزینه "پ" استفاده می‌شود!

در بند "ب" ماده 54 قانون مدیریت خدمات کشوری عنوان می‌شود؛ "عزل و نصب متصدیان پست‌های مدیریت سیاسی بدون الزام به رعایت مسیر ارتقا شغلی از اختیارات مقامات بالاتر است". حال با توجه به فضای سیاسی جامعه امروز ظاهرا برخی مسئولین از فصل هشتم قانون مدیریت خدمات کشوری فقط همین یک بند را مورد توجه قرار داده و از بند "ب" این قانون بیشتر در راستای گزینه "پ" استفاده می‌شود.

طبقه اجتماعی افراد در ایران، مهم‌ترین عامل در اشغال پست‌های عالی

گفتنی است، مبانی عالی اسلام امتیازطلبی را محکوم می‌کند و هیچ‌کس حق ندارد ارتباط با دیگران را بر مبنای تفوق‌طلبی تعریف کند. اما با توجه به فضای حاکم بر عرصه سیاست ایران، شرایط محیطی و طبقه اجتماعی افراد را می‌توان بعنوان تعیین کننده‌ترین مسئله در اشغال پست‌های عالی مدیریت دانست. حال با توجه به اینکه فصل هشتم قانون خدمات کشوری روند مدیر شدن در کشور را به طور روشن مشخص کرده است بنابراین همین قانون می‌تواند مطالبه‌ای ایجاد کند تا دستگاه‌های نظارتی، اختلالات ژنتیکی مدیریتی را درمان و چرایی و چگونگی جایگاه مدیریتی هر مدیری را مورد سوال قرار دهد.

پدیده ژن سالاری؛ پیدایش یک الیگارشی در قدرت و طبقه‌ای از خواص در حکومت

همچنین نظام گزینشی در پست‌های دولتی و خصوصی باید مبتنی بر عدالت، مردم سالاری و شایسته سالاری باشد. اما با شکل گرفتن پدیده ژن سالاری موضوع شایسته سالاری عملا به حاشیه رانده شده و با از بین رفتن فرصت‌های برابر شغلی و اشغال مناصب مدیریتی حساس توسط افراد کم تجربه و ناکار‌آمد، شاهد پیدایش یک الیگارشی در قدرت و طبقه‌ای از خواص در حکومت خواهیم بود که هیچ نسبتی با جمهوریت و اسلامیت نظام ندارد‌.

انتصابات ژنتیکی ریشه در سرمایه‌داری غربی و خان و خان سالاری شرقی

به گزارش شیرازه؛ در حالی‌که این روزها ترامپ هم بر دارا بودن ژن موفقیت و خاص خود تاکید دارد این ماجرا در جامعه ایران هم زیاد به چشم می‌خورد و داستانی است که ریشه در ساختار مدیریت غیر اسلامی؛ سرمایه‌داری غربی و خان و خان سالاری شرقی دارد و دست‌مایه طنز تلخی است که رانت را به همراه خواهد داشت. با این وصف، مسئله جوان‌گرایی که همیشه مورد تاکید تمام دولتمردان بود حال دریچه‌ای برای انتقال موروثی کرسی‌های مدیریتی مسئولین به فرزندان‌شان شده است تا فقط افراد دارای ژن خاص به سطوح عالی مدیریت ارتقا پیدا کرده و دور باطل خان و خان‌زادگی همچنان ادامه یابد.