جاذبه و دافعه تبلیغات آماری پرهزینه
به گزارش شیرازه، این روزها در نشست های مختلف از لزوم نهادینه کرن فرهنگ وقف و پرداخت زکات در جامعه می شنویم و برخی متولیان امر ضعف تبلیغات را مانعی برای مشارکت بیش از پیش مردم در این امور خداپسندانه میدانند اما در این میان باید دقت داشته باشیم که شیوههای گران و پر زرق و برق تبلیغات شاید برای بخش اقتصادی خصوصی جوابگو باشد و با این روش توفیقی در جذب سرمایهگذار کسب کنند اما در نهادهای حمایتی شیوههای تبلغاتی پرهزینه نتیجه عکس دارد و اعتماد عمومی را کاهش می دهد.
تقاضای مصرف کردن بخشی از زکات برای تبلیغات و ترویج زکات نیز خود جای آسیبشناسی دارد گویا رقم بالای زکاتی که سالانه اعلام می شود و به گفته متولیان امر برای مردم توقع کاذب ایجاد کرده، برای اعضای شورای زکات هم توقع بیجا ایجاد کرده است .
طبیعتا تبلیغ و ترویج این امور خداپسندانه و احکام الهی با روشهای خلاقانه و کمهزینه و ترجیحا داوطلبانه میتواند نظر مخاطب را بیش از تبلیغات پرهزینه و آماری جلب کند. مسئولین امر باید مخاطب شان را بهتر بشناسند و بدانند با چند کلیپ و زیرنویس پرهزینه نمیتوان کار موثری در راستای ترویج وقف و زکات کرد بلکه برای دیوار فروریخته اعتماد مردم باید کاری کرد. تاکید مردم در کمک مستقیم به زلزلهزدگان و پیش از آن دیوارهای مهربانی که مردم سعی داشتند اجناس خود را مستقیما به دست نیازمندانش برسانند تا حدود زیادی عمق این بی اعتمادی را نشان می دهد.
قطعا در این شرایط بهترین روش تبلیغ در این خصوص شفافسازی درباره محل هزینه کرد زکات و برکات آن و یا نشان دادن عواید وقف در جامعه است؛ مردم انتظار دارند نتیجه مشارکت خود را به صورت ملموس ببیند نه در قالب چند آمار کلی که انعکاس گسترده آن هم هزینههای زیادی برای نهاد های حمایتی در بر دارد.
اگر مردم یک روستا یا شهرستان پس از پرداخت زکات ببینند چند نفر از بیماران محله و روستا مشکلشان بی سر و صدا حل شد، عروسی چند زوج جوان سرگرفت یا چند جوان محله از بیکاری و سرگردانی نجات یافتند و مشغول کار شدند، چند زندانی به آغوش خانواده هایشان بازگشتند و... قطعا برای پرداخت زکات سال آینده با میل و رغبت بیشتری پیشقدم می شوند اما وقتی ببینند از زکات آنها فقط چند خط آمار به یادگار مانده یا صرف ساخت مسجد یا خانه عالمی شده که درهای آن در طول سال بسته است چون روحانی مستقر ندارند و... طبیعتا دافعه ایجاد میشود حتی برخی اوقات که مشکلات به مردم فشار میآورد به این مکانهای دربسته آسیب می زنند تا حداقل دلشان خنک شود و نارضایتی خود را نشان دهند.
اگر همزمان با ساخت مسجد و خانه عالم فکری برای نیروی انسانی مستقر در این مکان ها بشود و حضورشان برکات معنوی برای روستا یا شهرستان داشته باشد قطعا میل و رغبت مردم بیشتر خواهد شد و آنجا را مامن و پناهگاه خود می دانند. اگر قبل از مصرف کردن زکات یا عواید حاصل از موقوفات مشکلات روستاها و شهرستان ها به صورت دقیق رصد شود و با اولویت بندی برای رفع این مشکلات اقدام شود و مردم ببینند نتیجه مشارکت شان بدون اولویت صرف نمی شود، همچنان سال به سال برای مشارکت درامور خداپسندانه ای مانند وقف و زکات و صدقات بیش از پیش پیشقدم می شوند. مردم فارس در مشارکت در کارهای خیر امتحان خودرا پس داده اند و در سطح کشور زبانزد هستند.
* نجمه اشرفی/ روزنامه سبحان