مظلومیت فرزندان انقلاب
این بار نیز مردم انقلابی سراسر کشور به صحنه آمدند تا افتضاحات ناشی از سوء مدیریتها، تنبلیها و بیعرضگیهای برخی از مسؤولان رفاهطلب و غیرانقلابی را به گردن گرفته و همچون گذشته از جیب و آبروی خود نه برای آنان، بلکه برای حفظ انقلاب و دستاوردهای آن هزینه کنند؛ هزینهای که همیشه از سوی انقلابیهای مظلوم پرداخت میشود تا آقایان نیز در امنیت کامل همچنان با نگاه غیر اسلامی و انقلابی، به مدیریت مارکسیستی و لیبرالی خود ادامه دهند.
شعارهایی که از سوی تجمعکنندگان 14 دیماه شیراز سر داده میشد، نظیر «اشرافیت، تورم، اینه صدای مردم»، «دولت اشرافیت، بصیرت بصیرت»، «علت این پیامد، دولت ناکارآمد»، «ننگ ما ننگ ما، مسؤول بیدرد ما» و مشابه آن، اوج تنفر و بیزاری مردم را از نگاه اشرافی و غیرانقلابی برخی از مسؤولان نشان میداد، کسانی که در پوستین دین به فریبکاری هرچه تمام و البته پنهانتر از حرکت مورچه سیاه در شب تار، سکولار عمل میکنند!
امروز مطالبات مردم برای حل مشکلات اقتصادی، ایجاد اشتغال و داشتن زندگی بهتر با توجه به منابع خدادادی فراوان و ظرفیتهای بالای کشور، مطالبات به حقی است و نباید این مردم دلسوز و ایستاده پای نظام را با آشوبگران فرصتطلب و اتفاقاً بیدرد و غیرت نسبت به وطن، یکی دانست؛ مردمی که هنوز در راه مام میهن و پاسداری از مرزهای ایران اسلامی، شهید میدهند.
اما هدف من از نوشتن این یادداشت، یادآوری مظلومیت همیشگی فرزندان انقلاب نیز هست؛ کسانی که صحنههای خطر را هرگز ترک نکردند، جلوی توپ و گلوله دشمن ریشریش شدند، با شجاعت از مام میهن دفاع کردند و هنوز که هنوز است، در پاسداری از نظام در صف اول هستند، بدون آنکه برای پست و سمت گاهی با لباس چپ و گاهی با راهنمای راست، گوی سبقت از یکدیگر بربایند! بدون آنکه با یک دروغ واهی تقلب در انتخابات، ماهها کشور را در آتش کینه، خشم و شهوت دنیاخواهی خود بسوزانند.
آری بچههای انقلاب هیچگاه خود را مانند حریصان به قدرت، طلبکار نظام نمیدانند و در مهجوریت خویش، تاوان کمکاریها، تنبلیها و سوء مدیریت مدیران غیرانقلابی و تنبل را نیز میدهند و اتفاقاً از سوی همانها فحش و ناسزا و تهمت عقبماندگی نیز میخورند و ایشان بهجای پاسخگویی به عملکرد هیچشان، به قول رهبر فرزانه انقلاب، مدعی ملت نیز هستند.
آری این است مظلومیت فرزندان راستین امام و انقلاب که از ابتدا بهجای حرص و شهوت به پست و مقام، در صحنههای دفاع از نظام و کشور یا شهید شدند یا جانباز، یا ایثارگر و آزاده و یا هرگز برنگشتند تا این روزها را ببینند، روزهایی که مدعیان منافق حتی از وطن نیز برای رسیدن به آمال دنیایی خویش گذشتهاند و دست در دست دشمن، برای نابودی و فروپاشی کشور لحظهشماری میکنند که البته این آرزو را به گور خواهند برد.