پشت جاذبه های تاریخی شیراز چه خبر است/ آسیبهای اجتماعی در عمق بافت تاریخی
راهنمایان گردشگری تورهای خود را به گونه ای در بافت تاریخی شیراز برنامه ریزی می کنند که کمتر گردشگران چنین صحنه هایی ببیند. کارتن خوابی، نا امنی و اعتیاد موضوع کل بافت تاریخ شهر شیراز است و پشت اکثر بناهای تاریخی مهم و دیدنی این شهر، مملو از معتادانی است که روزانه برای مصرف مواد در آنجا اتراق می کنند.
در بین برخی جاذبه ها مانند شاهچراغ مجبور به استخدام نیروهای انتظامی شده تا معتادان را شبانه روز از حوزه شاهچراغ دور کنند. معتادانی که به کوچه پس کوچه های بافت تاریخی شهر شیراز پناه می برند و پشت جاذبه های تاریخی آن مشغول به مصرف مواد مخدر می شوند. اتفاقی که می تواند تبلیغی منفی برای شهر شیراز شود.
مسعود منیعاتی، دبیر انجمن میراث فرهنگی فارس درباره حضور معتادان در بافت تاریخی شیراز به خبرگزاری میزان می گوید: بافت تاریخی کوچه های پیچ در پیچ زیادی دارد و تامین امنیت آن سخت است و به همین دلیل مهاجران، کارتن خواب ها و دلالان مواد مخدر به این منطقه کوچ کردند.
او به مراکز درمان اعتیاد در بافت اشاره می کند و می گوید: از چند سال پیش 5 مرکز وی ای سی برای معتادان در بافت تاریخی ایجاد شده و اکنون فعال است. این مراکز که برای اسکان، درمان و ساماندهی معتادان ایجاد شد باع کوچ معتادان از مناطق دیگر و حاشیه شهر شیراز به داخل بافت تاریخی شده است.
این فعال میراث فرهنگی با اشاره به همکاری با ستاد مبارزه با مواد مخدر می گوید: اتفاق بدتر این است که اعتیاد به خانواده هایی که در بافت تاریخی زندگی می کنند وارد شده است و این موضوع بیشتر نگران کننده است. حالا در بافت تاریخی هم مواد، هم مشتری مواد و هم شبکه توزیع آن فعال است.
رییس انجمن دوستداران میراث فرهنگی فارس درباره آسیب حضور این معتادان در بافت تاریخی می گوید: مهمترین مسئله تبلیغات منفی است که این آسیب در بافت تاریخی ایجاد می کند. گردشگران خارجی اگر احساس نا امنی کنند این موضوع را منعکس می کنند. متاسفانه شاهد دزدی از گردشگران خارجی و ایجاد نا امنی برای آنها هستیم.
وی افزود: از سوی دیگر ده ها خانه تاریخی در این بافت رها شده که می تواند محل تجمع معتادان شود و بناها آسیب ببیند.
منیعاتی با اشاره به 18 نهادی که در بافت تاریخی دخیل هستند، درباره راه حل این اتفاق می گوید: شهرداری، میراث فرهنگی، مدیریت شهری و نیروهای انتظامی همه باید با هماهنگی هم و به شکل ستادی برنامه ریزی کنند تا این موضوع حل شد. فعالیت های مقطعی نهادها به صورت تکی نمی تواند این مشکل را حل کند. تنها برنامه ریزی کلی و مشخص کردن نقش و وظیفه هر نهاد برای تعیین تکلیف این وضعیت می تواند بافت تاریخی را نجات دهد.
منبع: میزان