اگر دردم یکی بودی چه بودی....
سید محمدجواد بهارلو متولد 1345 از 14 سالگی در جبهه‌های دفاع مقدس حضور پیداکرده است و سابقه شرکت در چندین عملیات را در کارنامه خود دارد.
وی مجروحیت چشم و شیمیایی شدن را از عملیات بدر و قطع نخاع شدن را از عملیات کربلای 2 به یادگار دارد و اکنون 31 سال از زمان قطع نخاع شدن وی می‌گذرد.
خبرنگاران گرد تخت این جانباز که به گفته وی چند سال پیش توسط شهرداری و شورای اسلامی شهر زرقان برایش خریداری‌شده می‌نشینند تا دل به درد دل‌های این یادگار دفاع مقدس بدهند.
این برادر شهید نگاهی به پیام‌های گوشی خود می‌اندازد تا مشکلات را از زبان دوستان خود بازگو کند.
می‌گوید: از دوستان خواسته‌ام که مشکلاتشان را بازگو کنند.
یکی نوشته است: مدیرکل هم جوابگو نیست.
دیگری پیام داده که مسوولان بنیاد و تمامی مراکزی که باید پاسخگوی جانبازان و به‌ویژه 70 درصدی‌ها باشند تبدیل به فوتبالیست و پاسور شده‌اند، به هرکدام که مراجعه می‌کنیم به دیگری پاس می‌دهند و آن‌قدر جانباز را می‌دوانند تا خسته و بی‌خیال شود.
جانباز دیگری در پیام آورده است: چند روز پیش درخواست گاز و سرم برای شستشوی زخم کرده‌ام و هنوز خبری نشده است. بقیه مشکلات هم ....
دیگری می‌گوید: مشکلات حل‌نشده و فعلاً نمی‌شود و نرود میخ آهنین در سنگ.
بسیاری هم حاضر نشده‌اند پیامی به این منظور بدهند و بهارلو می‌گوید به‌گونه‌ای با آن‌ها رفتار شده که حتی حاضر نیستند مشکلات را بگویند.
رشته کلام را به دست میهمان خود می‌سپاریم.
نبود آسایشگاه مناسب، کمبود ویلچر و بیمه خدمات درمانی مناسب، بی‌کیفیت بودن تشک‌هایی که برای زخم بستر نگرفتن نیاز دارند و لوازم بهداشتی مخصوص، پایین بودن حقوق جانبازان و همچنین کم شدن حقوق پرستاری، ازجمله مشکلات ذکرشده توسط این جانباز قطع نخاعی است.
وی ادامه می‌دهد: برخی جانبازان تشک ساده ندارند، دردها را باید به کجا گفت؟، جانبازی را بستری و بعد به دلیل این‌که هزینه دارد مرخص می‌کنند. برای رفتن به جبهه پشیمان نیستم چون برای مسوولان نرفته‌ام و دراین‌بین یادی از دوست شهیدش میکند که می‌گفت: دعا کنید تا شهید شوید زیرا اگر بمانید بلاهای زیادی سرتان می‌آید.
این جانباز ذکری از شهید اسکندری رئیس سابق بنیاد شهید فارس که از شهدای مدافع حرم است میکند و می‌گوید: تنها این بزرگوار قصد داشت به ما یاری برساند که به خیل شهدا پیوست.
وی در مورد توصیف مدیران حال حاضر و فرماندهان دفاع مقدس و مدیران جنگ می‌گوید: برخی مدیران مانند قبل مانده‌اند ولی برخی تازه به دوران رسیده‌ها به‌گونه‌ای دیگر رفتار می‌کنند.
بهارلو اضافه میکند: درحالی‌که در جبهه‌ها برای دیدن فرمانده باید فقط یا الله می‌گفتیم و وارد می‌شدیم، اما اکنون برای دیدن مسوولان و حتی رده‌های نظامی نیز با گرفتاری‌هایی روبه‌رو هستیم.
وی می‌گوید: می‌گویند شهدا شرمنده‌ایم؛ کارتان را انجام بدهید و شرمنده نباشید، مرد باشید و غیرت و شرف داشته باشید و شرمنده نباشید.
بهارلو بابیان این‌که یاد ندارم چه مدت پیش مسوولان بنیاد شهید از استان برای سرکشی به اینجا آمده‌اند می‌گوید: هر موقع نیاز به دارو دارم با مشکل مواجه هستم و باید با سروصدا داروهایمان را بگیریم.
آهی می‌کشد و اضافه میکند: از نرسیدگی مسوولان بیشتر خسته می‌شوم.
این جانباز در تماس با دوست جانباز دیگرش از وی می‌خواهد رشته کلام را به دست بگیرد.
عبدالرسول زارع‌گل جانباز 51 ساله 70 درصد قطع نخاع که سال 65 در منطقه سومار مجروح شده است بابیان این‌که بیش از 100 جانباز قطع نخاعی در استان فارس وجود دارد اظهار داشت: عمده مشکلات دوستان قطع نخاعی، مسئله بیمه و دفترچه خدمات درمانی است، ضمن این‌که حقوق آن‌ها به‌غیراز مبلغی که بابت پرستاری می‌گیرند بسیار پایین است.
وی افزود: ایثارگران کل کشور باوجود تأکید امام که نباید این افراد در پیچ‌وخم زندگی فراموش شوند، از یاد رفته‌اند و با مشکل روبه‌رو هستند.
زارع‌گل گفت: باوجود تمام مشکلات، جانبازان، ایثارگران و خانواده‌های آنان در همه حال پشتیبان انقلاب هستند و حضور آن‌ها در تمامی عرصه‌ها کاملاً مشهود است.
این جانباز قطع نخاعی ادامه داد: دوستان ما حتی در مورد داشتن یک ویلچر به‌عنوان حق اولیه مشکل‌دارند.
وی اضافه کرد: چند روز پیش، دوستی به دیگران برای پیدا کردن یک ویلچر مناسب برای خرید با هزینه شخصی پیام داده بود.
زارع‌گل اظهار داشت: کمبود تجهیزات پزشکی واقعاً احساس می‌شود و به‌عنوان نمونه تشک‌هایی که به جانبازان قطع نخاعی برای دچار نشدن به زخم بستر می‌دهند با کوچک‌ترین اشاره دچار آسیب می‌شود اما زمان مراجعه برای گرفتن تشک، دادن آن را چند سال یک‌بار ذکر می‌کنند.
این رزمنده دفاع مقدس بابیان این‌که اگر جانبازی 2 روز از این تشک‌ها که قیمت آن شاید به 300 هزار تومان هم نرسد استفاده نکند دچار زخم بستر می‌شود اضافه کرد: در این صورت، بنیاد شهید باید برای بهبود جانباز، میلیون‌ها تومان هزینه کند.
وی افزود: این امر علاوه بر مشکلاتی که برای جانباز پیش می‌آورد، هزینه‌های سنگینی را هم برای بهبودی او روی دوش دولت می‌گذارد.
زارع‌گل با ابراز این مطلب که تمامی دوستان جانباز قطع نخاعی طبعی بلند دارند و شخصیت آن‌ها اجازه بیان مشکلات را نمی‌دهد افزود: من هم امروز به امید این‌که شاید بتوان بخشی از مشکلات دوستان را حل کرد با اکراه، به بیان این حرف‌ها می‌پردازم.
این جانباز دفاع مقدس در مورد آسایشگاه جانبازان قطع نخاعی فارس گفت: در آسایشگاه، دوستان ما مشکلات بسیاری دارند، آسایشگاه بسیار محدود، کوچک و امکانات در حد صفر است.
زارع‌گل ادامه داد: معمولاً جانبازان قطع نخاعی باوجود داشتن مشکلات، حاضر به رفتن به این محل نیستند و در حال حاضر، چند نفر محدود در این محل بستری هستند.
این رزمنده دفاع مقدس اضافه کرد: دوستان به دلیل نبودن امکانات، ریسک حضور در این محل را نمی‌پذیرند چون در خانه امکان رسیدگی بیشتری دارند.
زارع‌گل ادامه داد: آسایشگاه‌های شهرهای دیگر مانند تهران و اصفهان دارای اتاق جداگانه برای حضور خانواده‌ها است درصورتی‌که در مرکز شیراز این‌گونه نیست.
این جانباز خطاب به خبرنگاران گفت: امیدواریم که شما این مسائل را به گوش مسوولان رده‌بالای کشور برسانید.
وی بابیان این‌که هر کس به جانبازان خدمتی کند اجر دنیا و آخرت را نصیب خود میکند افزود: این مورد تنها به جانبازان خلاصه نمی‌شود و در مورد خدمت به‌تمامی خانواده‌های شهدا، ایثارگران و خانواده‌های آن‌ها صادق است.
زارع‌گل اضافه کرد: جواب جانبازان با تمام دردهایی که دارند این نیست و حق آنان رسیدگی کامل است.
منبع: فارس
