9 دی 88 روز مرزبندی شفاف و آشکار شدن چهره ی حقیقی برخی از خواص

انقلاب مخملی در حقیقت ترکیبی از دو روش انقلاب و اصلاح می باشد، از یک طرف به دنبال تغییرات ساختاری و به صحنه کشاندن مردم می باشد که این از ویژگی های انقلاب کلاسیک به شمار می رود و از طرف دیگر چون به دنبال جابجایی قدرت بصورت مسالمت آمیز و بدون خشونت می باشد، جزء ویژگی حرکتهای اصلاحی است.

شیرازه، انقلاب رنگی یا مخملی واژه های جدیدی هستند که برای نخستین بار «واسلاوهاول» رئیس جمهور پیشین چک که در آن زمان (1989) رهبر مخالفان این کشور بود، بر سر زبان ها انداخت و این واژه مربوط به دوران پسا جنگ سرد می باشد که در نظریه های انقلاب کلاسیک نمی گنجد.

به یک سری از ترکیبات مرتبط با هم اطلاق می شود که در جوامع پسا کمونیستی در اروپای شرقی، مرکزی و آسیای میانه توسعه یافت و باعث شد هیات حاکمه این کشورها جای خود را به حکومت طرفدار غرب بدهند.

پس از پایان جنگ سرد و فروپاشی بلوک شرق، کشورهای بلوک مذکور با خروج از سیطره کمونیسم، این بار به دام اقتدارگرایی گرفتار شدند. چنین کشورهایی نخستین هدف انقلاب های مخملی واقع شدند. هدف اصلی این انقلاب ها از سوی غرب، حذف کامل موانع هژمونی آمریکا بر جهان است.

انقلاب مخملی از شیوه های براندازی نرم است که در چارچوب قانون، به منظور جابجایی قدرت سرنگونی حکومت به شیوه مسالمت آمیز و مبارزه منفی و نافرمانی مدنی با حمایت بیگانگان صورت می گیرد.

انقلاب مخملی در حقیقت ترکیبی از دو روش انقلاب و اصلاح می باشد، (اصقلاب )از یک طرف به دنبال تغییرات ساختاری و به صحنه کشاندن مردم می باشد که این از ویژگی های انقلاب کلاسیک به شمار می رود و از طرف دیگر چون به دنبال جابجایی قدرت بصورت مسالمت آمیز و بدون خشونت می باشد، جزء ویژگی حرکتهای اصلاحی است.

همانطور که ذکر شد این مفهوم، پدیده ی بینابین انقلاب و اصلاح بوده که در قالب انتخابات و بدون خشونت برای جابجایی قدرت و سرنگونی حکومت بکار می رود که با توجه به چنین ویژگی هایی برخی از تحلیل گران آن را بعنوان انقلاب های به پسامدرن می شناسند.

در اینگونه تغییرات معمولاً در اعتراض به اجرای انتخابات آغاز می شود و طرف بازنده به صحنه آوردن حامیان خود بصورت راهپیمایی اعتراض آمیز و پشتیبانی رسانه ی غرب بصورت اعمال فشار به تصمیم گیرندگان تا آنها را وادار به ابطال انتخابات کرده و پس از برگزاری مجدد آنهم با نظارت بین المللی طرفداران غرب با یک حرکت به اصطلاح قانونی به قدرت برسند. در کشورهای اکراین، گرجستان و قرقیزستان سیاستمداران حامی غرب در اعتراض به انتخابات با این روش به قدرت رسیدند.

ویژگی های انقلاب های رنگی
1-جابجایی قدرت بصورت مسالمت آمیز
2-اعلام تقلب در انتخابات
3-شعارهای مردم پسند دموکراسی و آزادیخواهی
4-استفاده از رنگ خاصی بعنوان نماد مخالفین
5-حمایت همه جانبه غرب از یک کاندید مورد نظر

بر این اساس از جمله مهم ترین روشهای به کار گرفته شده توسط آمریکایی ها جهت تحقق هدف براندازی نرم می توان به ایجاد بی ثباتی و وبحران سازی در داخل، دامن زدن به شکاف قومی و مذهبی، حمایت از گروههای تجزیه طلب، تلاش برای ایجاد تفرقه و تشدید اختلافات داخلی تخریب نیروهای انقلابی، اختلاف و تنش بین جناح های سیاسی، ایجاد گسست بین حکومت و مردم، تشکیک در مشروعیت نظام، القای ناکار آمدی نظام جهت ناکار آمد جلوه دادن دین در اداره ی جامعه، دامن زدن به نافرمانی مدنی و ... و در بعد خارجی؛ بد جلوه دادن چهره جمهوری اسلامی، بزرگنمایی موضوع هسته ای صلح آمیز ایران، رواج ایران هراسی و ... خلاصه نمود.

از سوی دیگر همزمان با اختصاص بودجه ای کلان جهت براندازی نرم جمهوری اسلامی ایران، مؤسسه ها و سازمان های غیر دولتی آمریکا نیز فعالیت های خود را علیه ایران گسترش دادند.

پروژه ی ائتلاف دموکراسی، خانه آزادی، کمک ملی برای دموکراسی، مؤسسه جامعه باز و شبکه بنیاد سوروس، مؤسسه آلبرت اینشتاین، بنیاد بین المللی جمهوریخواهان، مؤسسه دموکراتیک ملی مرکز بین المللی منازعه ی غیر خشونت آمیز، آژانس کمک آمریکا برای توسعه ی بین المللی .انجمن یهودیان آمریکا، مبارزه برای جهانی بهتر و ...

علاوه بر این کشورهای اروپایی نظیر انگلیس،فرانسه، آلمان، نروژ، هلند و نیز در پروژه براندازی نرم نظام جمهوری اسلامی با آمریکا همکاری و همراهی کردند.

انقلاب رنگی در ایران
ایجاد انقلاب رنگی در ایران بخشی از برنامه های راهبردی آمریکا برای تغییر در ساختار جمهوری اسلامی ایران که تاکنون به دفعات طراحی شده و در هر نوبت با شکست مواجه شده، می توان به شمار آورد.

پیشینه انقلاب مخملی در ایران به دوران اصلاح طلبان و به ویژه به سال 1378 و حادثه کوی دانشگاه و تحصن نمایندگان اصلاح طلب در مجلس ششم بر می گردد که در روزهای نخستین سال 78 نتانیاهو نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی خواستار اجرای فوری پروژه انفجار از درون ساختار حکومتی ایران شد. و تأکید کرد باید با ایران کاری کرد تا همان اتفاقی که در شوروی سابق صورت گرفت، پیش آید. و آن هم انفجار از درون است که در این راستا تئوریسن اصلاح طلبان، سعید حجاریان استراتژی های «فشار از پایین و چانه زنی از بالا، فتح سنگر به سنگر و نافرمانی مدنی را مطرح می کند و سعی داشتند در خیابان بزعم خود پروژه انقلاب مخملی را کلید بزنند که با حضور گسترده مردم در صحنه، توطئه آنان خنثی شد.

چرایی رویکرد نظام سلطه به انقلاب مخملی:
•نا کامی و ناامیدی از سیاست براندازانه جمهوری اسلامی ایران
•ناکامی و نا امیدی از سیاست استحاله نظام
•افزایش جایگاه و نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه غرب آسیا
•ارزیابی غرب از وجود زمینه های فکری در برخی از شخصیت ها همسو با آنان
•انقلاب مخملی در کشورهای آسیایی میانه و قفقاز
•زمینه مردم سالاری و انتخابات در ایران

پیامد های حماسه 9دی 88

•آشکار شدن ظرفیت و توانمندی انقلاب اسلامی در مدیریت بحران ها
•شکست تئوری ها و توطئه های غرب بر علیه جمهوری اسلامی ایران
•نشان دادن اقتدار و استحکام درونی نظام
•رفراندم ملی در حمایت از نظام و رهبری(ولایت)
•آشکار شدن چهره ی حقیقی برخی از خواص(کنار رفتن نقاب ها از چهره ها)

پیامدهای فتنه 88
•تشویش اذهان عمومی و ایجاد بی اعتمادی بین مردم و نظام
•امیدواری دشمنان نظام به برخی شخصیت ها و جریان های سیاسی کشور
•بازی با حیثیت نظام
•تضیعف برخی از نهادهای قانونی نظام
•افزایش امید دشمن به بی ثبات سازی سیاسی کشور
•افزایش فشار و تشدید تحریم ها

فتنه 88 آزمون بزرگی برای جریانات و شخصیت های سیاسی کشور
•برخی بازی خوردند و نقش پیاده نظام غرب بازی کردند
•برخی با تحلیل های غلط و اشتباه محاسباتی در میدان دشمن بازی کردند و با جریان فتنه همراه شدند
•برخی دیگر در قبال فتنه سکوت اختیار کردند
• برخی هم در صراط مستقیم انقلاب نقش عمارگونه خود را نشان دادند وبه موقع عمل کردند.
*برگرفته از کتاب انقلاب مخملی وانتخابات ایران درسال 89 اثر نگارنده
*غلامرضا صفرپور

گزارش خطا

برچسب ها: انقلاب رنگی ، انقلاب خملی ، 9 دی

نظرات بینندگان