به گزارش شیرازه، پیش از ظهر امروز حدود 150 تولید کننده پوشاک مدارس در اعتراض به طرح ورود سازمان دانش آموزی به این حیطه و عدم افزایش قیمت لباس فرم مدارس با توجه به افزایش بیش از سه برابری قیمت کالاهای مورد نیاز، جلوی فرمانداری شیراز تجمع کردند.

در این تجمع، تولیدکنندگان خواهان افزایش قیمت لباس فرم مدارس متناسب با افزایش لوازم اولیه تولید بودند.

آقای آزاد، به نمایندگی از دیگر تولید کنندگان حاضر در این تجمع دلیل این حضور را برای خبرنگار شیرازه تشریح کرد و گفت: قیمت های ارائه شده امسال متناسب با تورم در نظر گرفته نشده و قیمت سال قبل است. مثلا قیمت دوک که چندماه قبل 2هزارو 500 می خریدیم، الان باید 25هزار تومان بخریم و پارچه و لایی چسب و زیپ و دیگر موارد مورد نیاز در تولید لباس فرم هم به همین نسبت افزایش سرسام آور داشته است و یک دست لباس فرم امروز بین 130 تا 160 هزار تومان تمام می شود در صورتی که 85هزار تومان قیمت داده اند و با این قیمت، ما باید از جیب چیزی هم بگذاریم تا لباس فرم به مدارس تحویل بدهیم.

وی ادامه داد: با همه این شرایط، امسال قرار است از هر دست لباس، 9درصد هم به سازمان دانش آموزی بدهیم که این هم ظلمی در حق تولیدکنندگان پوشاک مدارس است. این درواقع یک نوع باج است که قرار است بدهیم.

آزاد با تأکید بر اینکه قبلا قراردادها با خود مدارس بود نه سازمان دانش آموزی، تصریح کرد: امسال سازمان دانش آموزی وارد شده و این سهم را از تولیدکنندگان طلب می کند. در این میان، حدود سه تا چهار هزار تومان هم باید به مدرسه پرداخت کنیم و این درحالی است که ضمانت بانکی هم به مبلغ 10 درصد از کل مبلغ به مدت شش تا هفت ماه برای سازمان دانش آموزی بگذاریم.

این تولیدکننده با سابقه با بیان اینکه سالهای پیش روند کار به این صورت بوده که مستقیم از اولیا پول می گرفتیم یعنی اولیا از ما خرید می کردند و جنس را تحویل می گرفتند تشریح کرد: امسال گفته اند باید پول به مدرسه وارد شود و کلا 20درصد از کل مبلغ هم می ماند که حسن انجام کار است که واقعا در برگشت این مبلغ به تولیدکننده شک و شبهه است.

وی در پاسخ به خبرنگار شیرازه که گاهی تولیدکنندگان هم مدارس را د رعمل انجام شده قرار می دهند و از آنجا که در شهریور لباس ها توزیع می شود و مدرسه در صورت وجود ایراد در کار به هرشکل، امکان لغو قرارداد ندارد گفت: این معضلات وجود دارد اما تعداد این ایرادات بسیار کم است، ضمن اینکه هرسال، چک ضمانتی به مدارس تحویل می دادیم.

آزاد ادامه داد: به دلیل تحریم ها ممکن است مثلا پارچه توافق شده بین کار کم بیاید و یا اصلا آن پارچه در بازار نباشد و تولیدکننده مجبور به استفاده از پارچه مشابه شود البته با هماهنگی مدیر مدسه.

این تولید کننده در این رابطه افزود: امروز نخ نداریم، لایی چسب گیر نمی آید، پارچه نیست، ضمن اینکه اگر خلافی هم انجام شود، مدارس ازطریق سازمان صمت می تواند پیگیری کند و یقه تولیدی را بگیرد.

یکی دیگر از این تولیدکنندگان که خانمی باسابقه در تولید پوشاک مدارس است در این رابطه گفت: مدیران مدارس معمولا اینقدر محکم با تولیدکنندگان بخورد می کند که نمونه اصلی را تا روز اخر توزیع در مدسه نگه می دارد.

وی مشکل اساسی امروز را چندین برابر شدن لوازم مورد نیاز از جمله پارچه، دوک، و دیگر لوازم دانست و افزود: برای کار تمام شده باید بیش از 18هزا تومان دستی بگذارم تا یک لباس کامل شود، این وسط سهم مدرسه، سازمان دانش اموزی، بیمه، حقوق کارکنان، اجاره محل کار و همه موارد اینچنینی هم به این قیمت باید افزود که در قیمت اعلام شده وسط سازمان دانش آموزی لحاظ نشده است.

یکی دیگر از تولیدکنندگان حاضر در این تجمع با اشاره به اینکه سازمان دانش آموزی 9درصد از هر دست لباس را برای خود خواسته است اظهار داشت: این مبلغبابت چه چیزی اداره از ما می خواهد؟ بابت چه زحمتی؟ ضمن اینکه اداره به ما گفته یا قرارداد بنویسید یا اسمتان را از لیست تولیدکنندگان پوشاک مدارس حذف می کنیم.

خانم تولیدکننده دیگری می گوید: تهدید کرده اند که در صورت عدم امضای قرارداد، سهمیته تان حذف می شود و کار را به شهرک صنعتی می سپاریم و این عملا تهدیدی برای این صنف از تولید کنندگان است. چرا که هر تولیدی بین 10 تا 30 نفر کارگر دارد که عمدتا هم زنان سرپرست خانوار یا زنان بدسرپرست و از این دست افراد هستند و عملا این بخشنامه به همراه تهدیدات اداره آموزش و پرورش به تعطیلی این کارگاه ها خواهد انجامید.

این تولیدکنندگان ادعا دارند که قراردادی که رئیس اتحادیه با آموزش و پرورش امضا کرده است، به صورت علی الحساب و در دی و بهمن ماه سال گذشته بوده است که ما بتوانیم قبل از پایان سال لوازم مورد نیازمان را خریداری کنیم اما تا امروز اقدامی نشده و الان با چندین برابر شدن قیمت ها، با همان قیمت سال پیش از ما می خواهند کار تحویل دهیم. ضمن اینکه آن زمان نه صحبت از 9درصد سهم سازمان دانش آموزی بوده، نه 7درصد مالیات، نه وثیقه بانکی، برای این بوده که کار زودترشروع شود و ما پارچه ها و لوازم دیگر را با قیمت مناسب تر بخریم. الآن بعد از چندماه می گویند رئیس اتحایه تان قرارداد را امضا کرده است.

تولیدکننده دیگر حاضر در این تجمع گفت: ما را تهدید می کنند که از استان های دیگر می خواهند تا لباس فرم مدارس شیراز را تحویل دهند و می گویند ارزان تر درمی آید و عملا تولید در شیراز را تعطیل می کنند. این کار حق ماست و کسی جز بچه های این صنف از تولیدی ها نمی توانند کار را به خوبی تحویل دهند.

خبرنگار شیرازه جویای این شد که چگونه اگر از استان دیگر لباس فرم بخواهیم ارزان تر می شود؟ و تولیدکنندگان با بیان اینکه تولیدی پارچه در شیراز نداریم و ما باید پارچه و بسیاری دیگر از لوازم مورد نیاز را از استان های همجوار تامین کنیم، اظهار داشتند که چندسال پیش هم چنین طرحی را داشتیم که با تعطیلی یک کارخانه نساجی انجامید.

تولیدکنندگان بیشتر به سهم 9درصدی سازمان دانش آموزی از هردست لباس فرم اعتراض اساسی دارند که این چه معنی ای می تواند داشته باشد؟ اگر سازمان دانش آموزی خود را کارفرما می داند که سینه سپر می کند و خود را کارفرما می داند، نباید پولی بگیرد بلکه باید در مراحل مختلف کار هم پول پرداخت کند. در مرحله اول برای خرید لوازم، مرحله دوم حین کار و مرحله سوم پس از پایان و تحویل کار، اما 9درصد از هر لباس را از ما طلب می کند و علاوه بر ضمانت، ضمانت نامه بانکی به مبلغ 10درصد از کل مبلغ قرارداد را مسدود می کند که این خود چندین ماه باید این پول در حساب بخوابد. ضمن اینکه کل مبلغ قرارداد به حساب این سازمان می رود و بعد از هفت تا هشت ماه دیگر به تولیدکننده پرداخت می شود که این ماندن پول در حساب، سود میلیاردی برای این سازمان به همراه خواهد داشت، در صورتی که تولیدکننده در این مدت باید حقوق و بیمه حداقل 10 خانوار برای کوچکترین کارگاه را بدهد و این معضل بزرگی برای تولیدی هاست.

تولیدکنندگان ادعا دارند در کل کشور، شیراز قیمت خیلی پایینی داده است و حتی شهرستان های استان هم قیمت های بالای یکصد و 10هزار تومان داده اند. حداقل برای هر دست لباس بیش از 25 هزار تومان قیمت هر دست لباس فرم در شیراز پایین تر از حتی شهرستان های کوچک اطراف است.

آقای آزاد می گوید: هر کارگاه تولیدی حداقل 40 تا 50 نفر نان خور دارند و الان همه بی کار هستند.

یکی از تولید کنندگان با بیان اینکه شیراز 135هزار دانش آموز دارد و سازمان دانش آموزی می خواهد از هر دانش آموز حدود 10 هزار تومان کسب درآمد کند اظهار داشت: اما برای تولیدکننده تورم را حساب نکرده و به قیمت سال قبل حساب کرده است.

تولیدکنندگان معتقدند سازمان دانش آموزی به هیچ عنوان اجازه ورود به این موضوع را ندارد اما با ورود به این عرصه، عملا شاید بتوان گفت به نحوی بحث اختلاس در اذهان خطور می کند. از آنجا که سازمان دانش آموزی زیر نظر هیچ ارگانی نیست و یک سازمان مردم نهاد است،

تجمع کنندگان می گویند: ما هیچکدام جرأت نمی کنیم که پول به حساب این سازمان وارد شود تا اینکه در برج 8 آیا این پول به تولیدکنندگان برمی گردد یا خیر؟!

یک تولیدکننده دیگر می گوید: تولیدکنندگان دستگاه پوز سیار دارند و همیشه خودمان لباس فرم ها را عرضه می کردیم و سهم مدرسه را هم پرداخت می کردیم. این کاری که امروز بر سر شیراز می آورند، مشابه کاری است که چندسال پیش کارخانه نساج پور شیراز را با همین کارها به تعطیلی کشاندند و امروز این کار، می تواند تولیدی های پوشاک مدارس را هم به تعطیلی بکشاند. سال رونق تولید ملی پس چه معنی ای می دهد؟

تولیدکنندگان می گویند اشک کارگران ما درآمده است و منتظر کار هستند، الان فصل کار است، اما دل نگران بیکاری خود هستند.

خبرنگار شیرازه می پرسد: اگر شما تولید نکنید، چه اتفاقی می افتد؟

تولیدکنندگان در پاسخ اول از تعطیلی کارگاه ها و بی کاری کارگرها می انجامد که معضل بزرگی برای جامعه می شود، ضمن اینکه تهدید کرده اند که از چین وارد می کنیم، تا پارسال تهدید می کردند که از اصفهان می آوریم.

تولیدکنندگان می گویند در دیگر شهرستان های استان این بحث ها وجود ندارد و فقط در شیراز این بخشنامه اجرا می شود و این یک معضلی می شود که در اول مهر مدارس هنوز لباس فرم ندارند، جز اینکه هر خانواده به صورت تک دوزی اقدام کند که برای هر لباس بالغ بر 350 هزار تومان باید هزینه کند که فشاری مضاعف ب خانواده ها وارد خواهد شد، ضمن اینکه تکدوز جوابگوی این آمار دانش آموزان نخواهد بود.

یکی از تولیدکنندگان می گوید: ما حساب کردیم که سازمان دانش آموزی 9درصد پولی که از تولیدکنندگان میگرد، بالغ بر 7میلیارد تومان می شود و 80درصد پولی که قرار است والدین به حساب این سازمان واریز شود تا حداقل ده روز بعد به حساب تولیدی ها واریز کند، بالغ بر 60میلیون سود بانکی اش می شود واین حق تولیدی هاست. ما 150 نفر تولیدکننده هستیم که 150 تا 160 هزار نفر نانخور داریم و بالغ بر 7هزار خانوار را تحت پوشش داریم.

کارفرما خود را شریک پیمانکار می داند!!!

تولیدکننده دیگر می گوید: سازمان دانش آموزی خود را کارفرما می خواند و در جای دیگر می گوید من شریک هستم. در کجای دنیا کارفرما با پیمانکار شریک می شود؟

تولیدکننده دیگر می گوید: در همه جای دنیا کارفرما در شروع کار بخشی از قرارداد را به پیمانکار پرداخت می کند برای تهیه لوازم مورد نیاز و شروع کار، اما اینجا پولی از پیمانکار می گیرد برای شروع به کار. این قانون در کجای دنیا اعمال می شود؟ اگر شما کارفرما هستید، این 9درصد چیست که پیمانکار باید پرداخت کند؟ اگر این مبلغ را میگری، پس شریک هستی نه کارفرما و باید در همه چیز شریک باشی، نه خودت کنار بکشی و پیمانکار را در مشکلات تنها بگذاری. تمام سرمایه را پیمانکار می گذارد و هیچ هزینه ای هم نکند. این 9درصد برای چیست؟

تولیدکننده دیگری با بیان اینکه سازمان دانش آموزی اعلام کرده که این 9درصد برای کمک به دانش آموزان بی بضاعت است اما این سوال پیش می آید که مگر در هر مدرسه چند دانش آموز بی بضاعت وجود دارد؟ و مگر در مدارس غیرانتفاعی که بالغ بر 5میلیون تومان شهریه می دهند، دانش آموز بی بضاعت وجود دارد؟

تولیدکنندگان می گویند ما هرساله با هماهنگی مدیر مدسه به دانش آموزان بی بضاعت هر مدرسه کمک می کردیم و دعای خیرشان را هم در رونق کار و زندگیمان شاهد بودیم.

یکی دیگر از تجمع کنندگان با بیان اینکه اموزش و پرورش اعلام کرده که این طرح برای کوتاه کردن دست دلالان از این کار است، در صورتی که لیست تولیدکنندگان را دارند و هر تولیدکننده تا پایان سال پاسخگوی دانش آموزان برای هر نوع ایرادی در لباس فرمشان در کارگاهش است.

سازمان دانش آموزی به یاد آقای صدام افتاده است!!

تولیدکننده دیگری با تأکید بر خبرنگار شیرازه که عین این جمله را منعکس کن اظهار می دارد: سازمان دانش آموزی فکر می کند در میدان جنگ است و سینه سپر می کند انگار به یاد آقای صدام افتاده است. آقای کلاری شما که ادعا می کنید کارفرما هستید، طبق قانون کارفرما باید پول بدهد و طبق قرارداد از پیمانکار کار بخواهد. اما از کا پول می خواهید.

این تولید کننده با ادعای اینکه بالغ بر 15سال سابقه کار تولید پوشاک مدارس را دارد می گوید: تولیدی دزد نیست، شأن و شخصیت دارد و طیق صحبت های مقام معظم رهبری هم باید از تولید حمایت کنیم که با این کارها به صحبت های رهبری هم توهین می شود. اگر به این شیوه جلو برویم، ما باید کار را ببوسیم و تعطیل کنیم.

یکی دیگر می گوید: در جلسه نمی گذارند رئیس اتحادیه صحبت کند و حتی تهدیدمان هم می کنند.

سرکی، تولید کننده پوشاک مدارس و نماینده تجمع کنندگان که با دکتر حقیقی معاون برنامه ریزی فرمانداری جلسه داشتند، نتیجه جلسه را اینگونه بیان می کند: چهارشنبه جلسه ای برگزار خواهد شد با آموزش و پورش، سازمان دانش آموزی و صنعت و معدن و فرماندار صحبت شود و مسئله به نحوی حل شود.

خبرنگار شیرازه با یکی از مدیران مدارس در شیراز تماس گرفت و این مدیر هم روند فعلی را معقول ندانست و گفت: چندسال است سابقه مدیریت دارم و روند امسال واقعا مشکل ساز شده است، هم برای مدارس، هم تولیدکنندگان و هم والدین که هنوز تکلیف خود را در این زمینه نمی دانند.

وی تصریح کرد: روند سال های پیش هم برای والدین رضایت بخش بود و هم برای تولیدکنندگان، مدارس هم راحت بودند چرا که عرضه لباس ها بر عهده تولیدکنندگان بود و در این میان درصدی هم به مدارس تعلق می گرفت و دردسری برای مدارس نداشت.

خبرنگار شیرازه سعی بر تماس با آقای کلاری، مسئول سازمان دانش آموزی داشت که متأسفانه جوابگو نبودند. همچنین تلفن مدیرکل آموزش و پرورش استان هم خاموش بود و با ایشان هم نتوانستیم گفتگو کنیم. منتظر پاسخگویی مسئولین امر در این زمینه هستیم.