پایگاه خبری تحلیلی شیرازه؛ مدتهاست در مورد موضوعات اقتصادی با محوریت گردشگری و دعوت از گردشگران خارجی وداخلی صحبت می شود. سخن گفتن مدیران در مورد گردشگرپذیر بودن استان فارس و شیراز آسان است و عیناً مثل متنی که یک روزنامه نگار در مورد توجه ملل جهان به شیرازگردی بنویسد اما واقعیت چیز دیگری است. ما هنوز آمادگی برای ورود گردشگران به شهرمان را نداریم. این عدم آمادگی بیشتر در بخش های فرهنگی و بصری دیده می شود.

در نقاط موثر برای جذب گردشگران داخلی وخارجی یک نوع عدم احساس امنیت وجود دارد و در کنارش سیمای شهری چیزهایی را در ویترین خود قرار داده که ما را رسوا می کند. متاسفانه داستان اعتیاد یک بلای بزرگ و رسوایی ادامه داری است برای شیراز که با حضور در مناطق موثر در امر گردشگری مانند محور حرم آستانه به طور وضوح مشهود است و در کنارش می توان زنانی را دید که ...

چند روز پیش برای انجام کاری به این محور فرهنگی، تاریخی و مذهبی رفتیم . خیابان حسینی به سمت حرم مطهر آستانه و گردش به سمت خیابان آستانه تا ادامه دروازه قصابخانه. فرم مغازه ها همان حالت قدیمی خودرا حفظ کرده بود و انگار کسب وکار رونق چندانی نداشت.

نظرمان که درحال گذر درپیاده راه بودیم بیشتر به سوی افراد معتاد جلب شد و البته چند خانمی که ظاهرا هم معتاد بودند و هم... با صدای بلند با تلفن همراه صحبت می کردند وبالاخره یک وانت بار آمد و یکی از آنها سوار شد. سایر افراد معتاد هم در گذر پیاده و درهمان امتداد در حال چرت زدن بودند.



انگار هیچ حرکتی برای جمع آوری این افراد نشده است هر چند به صورت سالانه و در اسفندماه این افراد توسط پلیس جمع آوری می شوند اما چون متولی درست و حسابی برای نگهداری این افراد وجود ندارد ضمانت پنهان سازی آنان شاید حدود یک هفته ویا کمتر باشد.

زمانی که سردار هاشم غیاثی به فرماندهی سپاه فارس منصوب شد در اولین نشست خبری خود با اهالی رسانه از مشکلات این مناطق نزدیک به حرم گلایه کرد. انگار سردار با لباس شخصی بازدیدی چند ساعته از مناطق بافت قدیمی شیراز داشته و آنرا با خراسان مقایسه نموده بود. دراین قیاس، سردار غیاثی وضع بافت قدیمی حاشیه حرم را اسف بار توصیف نمود. یعنی برای یک فرد غیر بومی این مساله آنقدر توی ذوق زن بوده که در مراسم معارفه خود بدان اشاره می کند.

تهیه بانک اطلاعاتی از این مناطق و کوچه پس کوچه های بافت که چه کسانی درحال خرید وفروش مواد مخدر و مشروبات الکلی و ابراز فحشا هستند به یک پرونده نخ نما تبدیل شده است چراکه دیگر کار این پرونده از تحقیقات اطلاعاتی گذشته و همه چیز علنی در یک ویترین بزرگ در حال نمایش است. گذر در خیابان حسینی و ادامه راه به سمت خیابان آستانه ویا طی طریق در کوچه پس کوچه های آن باعث تاسف است.

مضافا اینکه این محور از جمله محور های گردشگری مذهبی است و بصورت نا زیبایی در اختیار معتادین و فروشندگان موادمخدر قرار گرفته است. در کوچه های باریک این منطقه که وارد می شوید آثار دود ناشی از شعله های آتش شبانه که توسط افراد معتاد روشن می شود، روی دیوارها و سقف برخی اماکن مخروبه مشهود است. چند متر آنطرف تر یک پروژه بزرگ تجاری خودنمایی می کند.

پروژه ای که انگار در مسیر بین الحرمین احداث شده است و تمام واحد های تجاری آن تعطیل است. انگار در تمام سالهایی که این مجتمع بزرگ منتهی به یک هتل زیبا، ساخته شده هیچ سرمایه گذاری برای ورود به عرصه تجارت درآن اقدام نکرده است. دیوار آجر تراش پروژه را که نشان کنید و به حرکت ادامه دهید به ساختمان شورای شهر شیراز می رسید!

از یک طرف عظمت حرم، طرف دیگر ساختمان شورای شهر و البته چندین تابلو که معرف حضور واحدهای فرهنگی و مذهبی است جلب توجه می کند. اما طرف دیگر آسیب های اجتماعی قرار دارد که در ویترین این منطقه قرار گرفت است. انگار زیره به کرمان بردیم اما برای پایان این تذکر تنهای به یک سوال بسنده می کنیم وآن اینکه ، آیا اعضای شورای شهر شیراز که برای اصلاح امور آمده اند ، نگاهی به پیرامون خود کرده اند ؟ پیرامون شورا یک آشفته بازار است!!

  فرزاد وثوقی- روزنامه نگار