هر چه داریم از برکت نام شهداست
پایگاه خبری شیرازه، قافله زمین چه نازنین مردانی را در خود پرورش داده .کسانی که در این کوره راه های زمان نظر کردن به وجه الله و طریق عشق بازی آموختند و رفتن را به ماندن در این دخمه تاریک انسانی ترجیح دادند.شهدا رفتند تا اسلام زنده بماند .شهدا نیستند تا ببینید آنان که شما برایشان رفتید با اسلام و شما چه معامله ای کردند اینجا خیلی تغییر کرده نه مرزهایش بلکه مردهایش-زن هایش-اینجا خیلی عوض شده فرقی بین دخترها و پسرها نیست جای خود را با هم عوض کرده اند آری اینجا خیلی عوض شده است.
شهدا رفتید چرا که خواستند اسلام زنده بماند از جان خود گذشتید و حتی لحظه ای هم فکر نکردید ممکن است روزی فراموشتان کنند .هر از چند گاهی اجساد دوستانتان و هم رزم هایتان را می آورند عده ای اشک می ریزند و عده ای هم در کافی شاپ ها قهقهه کنان مسخره می کنند و می گویند ((آیا چند تکه استخوان این همه سرو صدا دارد)).
شهدای عزیز دیگر اینجا کسی از شلمچه و جزیره مینو و هشت سال جنگ سخن نمی گوید.دیگر اینجا کسی از جهان آراو شهید دوران یادی نمی کند و هرچه بود تمام شد آیا باور می کنی جزیره مجنون با تمام مجنون هایش فرامش شده است؟
آری اینجا در پهن کردن فرش قرمز زیر پای کسان در پیشوازهای آنچنانی با ریخت و پاش بعضی از مسئولین در فراموش کردن خدا در بنده پرستی در سبقت گرفتن در تملق گویی و چاپلوسی در جمع کردن اموال همه از هم سبقت می گیرند.
اینجا در پزهای سخنرانی در قول های کاذب برای جمع کردن در سخنان کاملا غیر منطقی و کاملا کاذب در توجیهات در سفرهای خارجی در دلارها در منم منم ها –در باند بازیها-حزب بازی ها همشهری بازیها- فامیل بازیها- گروه بازی ها- ظلم کردن ها- در فراموش کردن مسلمانان پابرهنه در فراموشی مستضعفین-همه از یکدیگر سبقت می گیرند.
اینجا در به حراج گذاشتن ارزش های اسلامی انقلاب زیر پا گذاشتن حجاب درون و حجاب برون همه مفقودالاثرند.در له کردن بچه حزب اللهی در فراموشی شهدا در فراموشی رزمندگان در فراموشی جانبازان در فراموشی آزادگان در حلوا حلوا کردن متحولین و پولداران ودر قربان صدقه رفتن –بر بی حجابی و در تحقیر با حجاب ها همه شهید گمنامند.
شهدای عزیز ما مفقودالاثریم و شما جاویدالاثرريا، ما در زندگی روز مره مفقودالاثریم ، در مال دنیا مفقودالاثریم ، در سمت و مقام (که بیشتر از همه چیز دوستش داریم)مفقودالاثریم ، در عناوینی مثل ریاست محترم-وزیر محترم-مسئول محترم-فرماندهی محترم-نماینده محترم-مدیر محترم مفقودالاثریم.
در نشستن پشت میزها در دکوراسیون اتاق در نصب تابلوی ((قبل از ورود هماهنگی نمائید))بر روی در اتاق در جلسه و جلسه داریم مفقودالاثریم.در ندادن پاسخ به تلفن مراجعین و سوال تلفن چی از تلفن کننده :شما که هستید -از کجا -چه کار دارید و نمی توانید صحبت کنیدو جلسه دارند همه مفقودالاثریم.
در پرستش دلار-پرستش ماهواره-پرستش سی دی –پرستش کامپیوتر-و اینترنت-سکه بهار آزادی-ایجاد سایت های شخصی برای معرفی خود مفقودالاثریم ، در خود بزرگ بینی ها در نگرش حقیرانه بر زیر دستان و در انتظار پیش قدم شدن دیگران در سلام و در((تقبل الله گفتن دیگران به ما در پایان نماز))همه شهید هستیم.در خوردن افطاری های انچنانی در دادن افطاری های انچنانی و اظهار رضایت های کاذب همه شهیدیم.
در نمازهای جمعه در غروربودن در انطرف نرده همه مفقوالاثریم.در حج رفتن های مکرر و با نگاه حقارت به انان که در حسرت زیارت امام هشتم مانده اند مفقودالاثریم.
تو شهیدی-توگمنامی-تو مفقودالاثری-اگر فاطمه زهرا در مساحت چند هکتاری مفقودالاثراست و قبر ندارد –اگر فاطمه در کشتن حق علی ناراضی است من می دانم که شما هم از مظلومیت علی زمان ناراضی هستید –اگر فاطمه از غصب فدک ناراضی است شما از عملکرد بعضی از ما ناراضی هستید.
تو شهیدی : تو نه وزیری نه رئیسی گاهی از کنار قبرت می گذرند و گاه گاهی یک فاتحه برایت می خوانند. از کنار قبر تو عبور می کنند بی هیچ احساس بدهکاری نسبت به شما بی هیچ فکر جبرانی-و بی هیچ فکری که شما بر گردن ما حق دارید و بی هیچ فکری که اگر شما جانتان را فدا نکرده بودید ما نه ناموس داشتیم نه مالی-نه مقامی-نه پستی-نه عزتی-نه شرفی-ما هیچ چیز نداشتیم هر چه داریم از برکت نام شهدا می باشد.
منصور رنجبر
نظرات بینندگان
