شوم بختی ما
این روزها خیلی شبیه آنروزهاست، روزهای سخت جنگ. آنروزها تلفات انسانی بالا بود واین روزها تلفات اخلاق ومعیارهای انسانی. باعث تاسف است که در بعضی سطوح می توان رد پای مدیران و نمایندگان را نیز مشاهده کرد.
بر این بخت شوم باید لعنت بفرستیم که احتکار دراین کشور ریشه کن نشده است ، حتی اگر آن کالا بسته به جان آدمی باشد. هستند کسانیکه از احتکار لذت می برند قبل از آنکه به فکر سود آن باشند. درتنگنا قرار دادن مردم به یک اپیدمی خطر ناک متصل به قدرت سیاسی تبدیل شده است. بیکاری یکی از پروژه های بزرگ به انحراف کشیدن اخلاق درجامعه است . هرچه برموضوع بیکاری دامن زده شود اخلاق نیز بیشتر درحاشیه قرار می گیرد وجان می سپارد.
پروژه های بزرگ سیاسی و مهندسی رفتارهای سیاسی تاثیر گذاربررفتارهای اجتماعی فرهنگی یکی از موضوعات مهم دهه های اخیر است. با سیاست می توان اقتصاد را فلج کردو با اقتصاد فلج می توان اخلاق را از میان برداشت. این روزها که داستان کرونا ویروس در شهر دهان به دهان می شود، می توان پی به یک آسیب بزرگ برد که چگونه افرادی می توانند تا این حد فرومایه باشند و هموطنان خود را در تنگنا قرار دهند.
تجارت مرگ این روزها پرسود است. دراوایل پیروزی انقلاب در ایران بودند افرادی که کالاهای مورد نیاز و اساسی ملت را احتکار می کردند، کاری نداشتند جنگی در گرفته و ملت در ستادهای پشتیبانی، هستی خود را در طبق اخلاص گذاشته اند. آنان راه خودشان را میرفتند، راهی که به کسب درآمدهای ارزی و دپوی دلار در بانک های خارجی می انجامید. با مردم دریک صف مرگ برآمریکا می گفتند و دلارها را در بانک های آمریکا و کانادا دپو می کردند.
این روزها خیلی شبیه آنروزهاست، روزهای سخت جنگ. آنروزها تلفات انسانی بالا بود واین روزها تلفات اخلاق ومعیارهای انسانی. باعث تاسف است که در بعضی سطوح می توان رد پای مدیران و نمایندگان را نیز مشاهده کرد. وقتی آمار رد صلاحیت نمایندگان فعلی مجلس آنهم به دلیل فساد اقتصادی منتشر می شود و یا وزرا و فرزندان آنان در محاکم قضایی پاسخگوی عدالت می شوند، می توان پی به تخریب های گسترده اعتماد به عنوان سرمایه های اجتماعی برد. حالا این اعتماد است که هر روزبا تردید بیشتر پاپس می کشد.
ورود ویروس کرونا به کشور و انتشار اخبار گسترده پیرامون آن نه تنها موج همبستگی ملی را درپی نداشت که به احتکار و گران فروشی ملزومات بهداشتی وپزشکی انجامید. گروهی مطلع و منتظر ، از بالا پا برشریان های حیاتی ملت گذاشته اند و دراین میان نی درخون ملت فرو کرده اند و نوش می کنند. جای تاسف است که نظارت های در این بین مانند سایر بخش ها در حد صفر است.
باید به داستان پدافند غیر عامل هم توجه کرد که چگونه بی خاصیت درگوشه ای نظاره گر است. پدافندی که دراین روزها باید با قدرت انجام شود وخبری از آن نیست. چرا که پدافندغیر عامل هم اسیر دست واسطه گران ودلالان جان آدمی است. باید تاسف خورد به حال ملتی که تا این حد مظلوم واقع شده اند. عده ای احتکار می کنند وعده ای درصف می ایستند تا ثابت کنند گران می خرند. باید این سوال را مطرح کرد که چرا نظارت ها تا این حد ضعیف است وچرا گروههای سازمان یافته ای از ملت به این بی نظارتی ها وگران فروشی ها دامن می زنند.
نقطه سرخط – ما ازچاه درمی آییم و در چاله می افتیم. از چاه اختلاس در می آییم و در چاله احتکارمی افتیم. فساد اداری همچنان درصدراخباری است که تحت الشاع مسایل روز مانند انتخابات وکرونا قرار گرفته است. سرمایه گذاری درخط تولید بشدت به تاخیر افتاده است و گروهی بر طبل جنگ و تحریم می کوبند. تحریم فضای توسعه و پیشرفت را تنگ و نخبگان را مهاجر می کند.
حالا تاخیر در امر توسعه و ایجاد زیر ساخت ها محصولی جز بیکاری ندارد. بیکاری، اقشار جویای نان را به سمت قاچاق واحتکار می کشاند. قاچاق واحتکار اقتصادرا فلج می کند وباید درانتظار روزهای سختی باشیم که با شعار درمان نمی شود. جنگ اقتصادی از بیرون واز درون درحال فشار بر اقشار اجتماعی است. روزهای انتخابات را پشت سرگذاشته ایم ومنتخبین مردم راهی مجلس می شوند ، بار چمدان آنان پر از شعارهایی است که درمدت تعیین شده سرداده اند و امیدواریم بارچمدان های آنان در بازگشت به حوزه انتخابیه وعده بزک نمیربهار میاد نباشد.
دولت باید برای زمان های خاص چون جنگ وبحران های بهداشتی تدابیر از پیش تعیین شده ای کرده باشد. در واقع مسیر بهداشت و درمان نباید اینگونه آسیب پذیر باشد. لزوما باید برای مواقع بحران ذخایر قابل پیش بینی وجود داشته باشد تا مردم در عذاب نباشند اما انگار پدافند غیر عامل ما تا حد تهیه وارایه ماسک ناقابل صورت، تنزل دارد. این روزها بورس ماسک صورت بسیار درآمدزاست چراکه در خط تورم قرار دارد، آقایان مدیر بهداشت و درمان دستمریزاد.
فرزاد وثوقی – روزنامه نگار
نظرات بینندگان
