مسئولان؛ قربانیان تهاجم فرهنگی
پایگاه تحلیلی خبری شیرازه: پس از حادثه عاشورا دستگاه طاغوتی بنی امیه برای اینکه مردم را سرگرم کند و حواس آنها را از جنایاتی که در حق فرزند رسول خدا مرتکب شدند پرت نماید و ظرفیت نهفته نهضت های اسلامی را خنثی کند رو به ترویج فضای اباحه گری و ابتذال فرهنگی آورد و بیش از همه جا، شهرهایی که ظرفیت های عظیم معنوی و فرهنگی داشتند را مورد هدف قرار داد تا جاییکه در حدود سال های ۷۰ و ۸۰ هجری قمری به بعد مشهورترین رقاصه ها و آوازه خوان های عرب از شهرهای مدینه و مکه به دربار شام دعوت می شدند یعنی همان شهرهایی که محل نزول وحی و مرکز اصلی جهان اسلام بودند بیشتر مورد تهاجم فرهنگی بنی امیه قرار گرفته بودند و این، فقط یک نشانه از انحطاط اخلاقی جامعه آن روز مسلمانان بود که نتیجه آن تنها شدن پیشوایان معصوم و غربت اسلام بود.
در مکه شاعری عریان گو، بی پرده و هرزه بود که عمر بن ابی ربیعه نام داشت که در عین اینکه در اوج قدرت و هنر شعری بود اما ابتذال اخلاقی در محتوای اشعارش موج می زد. او وقتی که مرد در مدینه و مکه عزای عمومی اعلام شد و مردم در سوگ او گریستند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به خصوص پس از توفیقات بزرگی که در دفاع مقدس نصیب جبهه انقلاب اسلامی شد تهاجم فرهنگی نظام سلطه که دستش از ثروت های این کشور کوتاه شده بود کاملا انتظار می رفت که البته با همه هشدارهایی که رهبری معظم نیز دادند اما عده ای ساده لوحانه و یا عامدانه همه آن هشدارها را توهم توطئه نامیدند و در مقابل آن همه برنامه ریزی ها جز انفعال و وادادگی و یا بی سلیقگی های حاشیه ای کار دیگری از آنها دیده نمی شد.
اگر امروز با درگذشت مطربی هنرمند و سرشناس عده ای غوغا می کنند و علی رغم همه توصیه های بهداشتی در مراسم تدفین او حضوری غیربهداشتی پیدا می کند و به جای دعا و صلوات برای آن زنده یاد سوت و کف می زنند و جایگاه هنر و ارزش هنرمند را لگدمال می کنند جای تعجب نیست چرا که اینها همان آسیب دیدگان تهاجم دیروز و امروز دشمنان استقلال این کشورند اما آنچه که مایه تعجب است جوگیری شوراهای برخی از شهرهای بزرگ کشور است که قدرت تشخیص اولویت های کشور را ندارند و هنر قابل ذکری جز نامگذاری معابر به نام مطرودان امام و امت و یا شخصیت های درجه چندم در کارنامه چند ساله آنها ثبت نشده است.
هجوم فرهنگ مهاجم نظام سلطه امری جدی است که بیش از آنکه نگران تاثیرپذیری جوانان و نوجوانان از آن باشیم باید نگران مسئولانی باشیم که قدرت و مقام خود را مرهون امنیت برخاسته از خون شهیدانند اما گویی به جز خیانت به آرمان های آنها و دهن کجی به انقلابیون رسالتی دیگر برای خود نمی بینند که اگر می دیدند زندگی خود را وقف خدمت به مردم و ارج گذاری قهرمانان واقعی وطن می کردند.
محمد استوار میمندی
نظرات بینندگان
