کلان‌شهر شیراز و جای خالی راهبرد فرهنگی
بررسی بصری و تحلیل نوع تبلیغات شهری، توجه به مناسبت‌های دینی و ملی، سکوت و خاموشی برخی ارگان‌ها و تبلیغات ناموزون و فعالیت‌های درون محله‌ای، نشان از فقدان راهبرد فرهنگی دارد که بسیار آشکارا خود را در ناهماهنگی بین ادارات مختلف و نوع عملکرد شهرداری و دیگر دستگاه‌های فرهنگی را نشان می‌دهد.
به گزارش سرویس فرهنگی شیرازه، سومین حرم اهل بیت علیه السلام به‌عنوان ویژه و پایتخت فرهنگی ایران اسلامی نیز مدعایی است که در مورد کلان‌شهر شیراز بیان شده و سربرگ نامه‌ها و سردیس اماکن عمومی و ورودی‌های شهر نیز شامل این عناوین و نظایر آن شده است.
عنوان خاص سومین حرم اهل بیت(ع) و عناوین دیگری نظیر پایتخت فرهنگ ایران اسلامی یا عناونی که به‌صورت دوره‌ای در سطح ملی و حتی جهانی که این دیار باعظمت به آن مزین می‌شود، می‌طلبد که برای این شهر یک راهبرد فرهنگی خاصی ایجاد شده تا ارگان‌های مختلف اجرایی و فرهنگی این کلان‌شهر بر اساس آن به اجرای برنامه‌های مختلف فرهنگی در سطح شهر بپردازند.
بررسی بصری و تحلیل نوع تبلیغات شهری، توجه به مناسبت‌های دینی و ملی، سکوت و خاموشی برخی ارگان‌ها و تبلیغات ناموزون و فعالیت‌های درون محله‌ای بسیار، نشان از این فقدان راهبرد دارد که بسیار آشکارا خود را در ناهماهنگی بین ادارات مختلف و نوع عملکرد شهرداری و دیگر دستگاه‌های فرهنگی را نشان می‌دهد.
در این بین اسفناک‌تر نوع نگاه اداری و رفع مسوولیتی عده‌ای است که با اجبار اداری یا ترس از موج رسانه‌ای، اقدامات فرهنگی را در سطح شیراز صورت می‌دهند که بارها حواشی این قبیل اجبارهای سازمانی موضوعی حتی مطرح در رسانه‌های بین‌المللی شده و آنها که خود باید داعیه‌دار فرهنگ شهر باشند، اعتقادی به ارزش‌های جامعه بعد از تخلف‌های زیاد و حتی کارشکنی‌های بگوییم غیر عامدانه به کشوری دگر گریخته‌‌ند.
در کنار این مشکل، بسنده کردن مسوولین فرهنگی و متولیان امر به نصب چند بنر و پارچه و یا تغییر نام خیابان‌‌ها، به عنوان کار فرهنگی در سومین حرم اهل بیت علیهم السلام درد دیگری است که لازم است با بیان مصادیق و ارائه برنامه‌های متنوع فرهنگی و سپس اجرای آن، یک تغییر اساسی نموده و یک عمومیت را در فرهنگ‌سازی جامعه شاهد باشیم.
در این بین نبود یا کارایی نداشتن سازمان‌های متولی امر و عدم وجود راهبرد مکتوب قانونی، دو خلأ مهمی است که حس می‌شود تا جلوی شخصی نگری، اداری دیدن امورات فرهنگی و ناکارآمدی سازمانی گرفته شود.
نهادهای متولی امر فرهنگی باید به سرعت ستاد فرهنگی شهر را ایجاد کرده و راهبردهای کلان در این عرصه تدوین کنند و با حمایت قانونی آن را به عنوان یک چارچوب مهم سازمانی برای هر فرد مسئول و گروه سیاسی معین کرده و حتی یا سپردن کار به بسیاری از جوانان فعال شهر و مراکز دینی و فرهنگی دلسوز، با هزینه کمتر اما اثرگذاری بیشتر فرهنگ به عنوان هوای تنفسی جامعه را تمیز نگه دارند.
انتهای پیام/ م
نظرات بینندگان
