آوای آرامش «شیرازه»؛
دل به حرفهای عاشقانه فرزندان قبل از ازدواج دهید
چه بسا آگاهی والدین از ارتباط و ابراز علاقه فرزندان قبل از ازدواج میتواند مانع از شرایط جبران ناپذیری شود که گاه راه برگشتی برای آنها وجود ندارد.
به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، «آوای آرامش شیرازه» سلسله موارد دردودل و مشاوره و تحلیلهای مرکز مشاوره آرامش پلیس فارس است که تقدیممخاطبان گرانقدر میشود.
اگر نوجوانتان با جنس مخالف ارتباط دارد، بخوانید
از نوجوانی به عنوان یکی از بحرانیترین دورههای زندگی انسان یاد میکنند چراکه هویتیابی در این سن شروع میشود و با تغییرات هورمونی و فرآیندهای رشد نوجوانان دچار مشکلاتی با خانواده، دوستان و جامعه میشود. این دوره از سنین نوجوانان برای خانوادهها نگران کننده است و با توجه به وضعیت فعلی نوجوانان ممکن است دچار ارتباطهای عاطفی با جنس مخالف شوند و مسئله مهم در این زمینه نحوه برخورد خانواده با نوجوانان است که گاهی خانوادهها با برخورد نامناسب در این زمینه کار را خرابتر می کنند و راه را برای به خطا رفتن نوجوان باز خواهند کرد.
خانوادههای ایرانی از برقراری رابطه دوستی با جنس مخالف، نه تنها استقبال نمیکنند بلکه بروز این اتفاق را بسیار ناخوشایند قلمداد می کنند. هیچ پدر ایرانی دوست ندارد از رابطه دختر 15-14 ساله خود با پسری مطلع شود یا هیچ مادر ایرانی دوست ندارد متوجه شود پسر 16 ساله اش با دختری رابطه غیر عرفی دارد. دوستی با جنس مخالف از نظر خانواده های ایرانی، هنوز مسئله ای مطرود است، اما اختلاف نظر با نوجوانانی که می گویند : « این ارتباط یک ارتباط ساده و معمولی است مانند ارتباط با یک هم جنس» باعث شده نسبت به این مسئله احساس درماندگی و استیصال کنند.
در مواجهه با وقعه دوستیهای دوران نوجوانی و جوانی، معمولا والدین به سه شیوه مشخص رفتار میکنند: یک دسته از پدر و مادرها بسیار سرسختند و وقتی با این موضوع روبرو می شوند، بدون بررسی علت به وجود آمدن آن سریعاً وارد عمل شده و با اعمال محدودیتهای شدید و مجازات سنگین، در صدد رفع آن برمیآیند و معمولاً نیز از ابزار رعب و ترس استفاده میکنند. برخی از این والدین به نتیجه دلخواه میرسند و عدهای خیر. البته باتید توجه داشت اغلب در مقابل والدینی که این هیبت را ایجاد کرده، رفتار نوجوان به طور موقت خاموش میشود، اما باور و فکر او همچنان مشغول بوده و ممکن است از جاهای دیگر سربرآورد، گرچه گاهی نیز منجر به اتفاقات ناخوشایندتری شده و نوجوان را تا مرز آسیب های جدی پیش میبرد.
دسته دوم والدینی هستند که در شرایط موجود کاملاً تسلیم می شوند و همگام با این اندیشه «چون هرگز نمی توانیم جلو این مسئله را بگیریم، مصلحت براین است به ظاهر همراهی داشته باشیم تا حداقال تحت نظر خودمان این رابطه انجام شود» حرکت میکنند.
بی تردید این روش مواجهه هم سرانجام به جایی می رسد که خانواده گرفتار شده و والدین دیگر نمی توانند بر آن کنترل داشته باشند . چه بسا حتی ممکن است فرزندان جسارت را به حد اعلا برسانند و خانواده را مسئول ارتباطات خود بدانند زیرا آنها اجازه دوستی را تعریف کرده اند.
اما دسته سوم از والدین سعی می کنند به خودشان بقبولانند واقعیت جامعه امروز همین است چه بخواهند چه نخواهند، باید خود را آماده این اتفاقات کنند ، اگرچه در باطن به این امر معترضند از ناتوانی در هدایت این مسیر، احساس استیصال و ناامیدی می کنند ، البته والدین هوشمند و با درایتی نیز داریم که خیلی خوب توانسته اند از ابتدا این مسئله ر کنترل و پیشگیری کنند یا بطور اصولی با شیطنت های فرزندانشان مواجه شوند و اینها والدین موفق جامعه ما هستند.
آیا برقراری ارتباط در این سنین درست است؟
احتمالاً در دسترس ترین پاسخ خانوادهها به این سوال این است که جلوی این حرکت را بگیرند . بعضی از خانوادهها این اتفاق را خط قرمز خانوادگی خود می دانند و با نوجوانی که ارتباط برقرار کرده، بدترین واکنشها را نشان میدهند. کلینیکهای مشاوره و روانشناختی با دختران و پسران نوجوان مضطرب و نگرانی که له علت برقراری ارتباط سرکوب شده و اعتماد به نفس و آرامش خود را از دست داده اند ، غریبه نیستند.
"واقعیت این است که از لحاظ روانی و فیزیولوژیکی، خیلی عجیب نیست که در این سنین نوجوانان تمایل به برقراری ارتباط عاطفی داشته باشند. یعنی بعد از شروع بلوغ و ترشح هورمون های جنسی در دختر و پسر ، تمایلات دگرجنس خواهانه هم در آنها شکل می گیرد"
نوعی نیاز به برقراری ارتباط عاطفی و هیجانی و نیز ارتباط جسمی. این یک فرآیند طبیعیست و تا قرن های متمادی انسانها وقتی به سن بلوغ می رسیدند، اقدام به برقراری ارتباط یا تشکیل زندگی مشترک میکردهاند.
بنابراین اینکه نوجوانی تمایل به برقراری ارتباط داشته باشد، یا عاشق شود و یا در ذهنش به این موارد فکر کند، اصلاً چیز عجیبی نیست. خیالتان را راحت کنم، به سلامت روان نوجوانی که به این جور چیزها فکر نمیکند، باید شک کنیم ! اما چیزی که مهم است نحوه برخورد با نوجوانان است حال اگر متوجه شوید که فرزند نوجوان شما وارد یک رابطه عاطفی با جنس مخالف شده است چه واکنش هایی نشان خواهید داد ؟
پذیرای این موقعیت باشید
فراموش نکنید که فرزند شما کار غیرطبیعی انجام نداده است. آشنایی با جنس مخالف یکی ار اتفاقات عادی و رایج در دوران نوجوانی و بلوغ است پس این مسئله را برای خود یادآوری و هضم کرده و تصور نکنید فرزند شم یک منحرف اخلاقی است! تعریف انحراف اخلاقی بسیار متفاوت است حتی در جوامع سنتی یا دارای بورهای مذهبی سخت گیرانه!
از صحبت در این رابطه استقبال کنید
لازم نیست به فرزند خود بفهمانید که متوجه شکل گیری چنین رابطه ای شده اید . به خواست وی احترام بگذارید اگر مایل نیست شما را از این رابطه مطلع کند شما هم نباید سعی کنید به وی بفهمانید که خیلی باهوش هستید و مچ وی را گرفته اید ! اما اگر او تمایل به صحبت با شما در این زمینه داشت از صحبت در این رابطه استقبال کنید . هرگز در این مکالمه سعی نکنید خود را والدین باهوش، با تجربه یا آموزگاری مجرب نشان دهید . برای وی یک دوست صمیمی باشید . حرفهایش را بشنوید و صادق باشید. مطمئن باشید به این ترتیب خواهید توانست اطلاعات مفیدی در باره چگونگی این رابطه به دست آورید.
دل به حرفهای عاشقانه دهید
ارتباط و ابراز علاقه قبل از ازدواج، بدون نظارت والدین، قطعا مسائل و مشکلاتی را ایجاد میکند که جوان ممکن است سالیان سال، تاوان اشتباهات خود را پس دهد، بنابراین کنترل و نظارت پدر و مادر بر این روابط مهم است، چه بسا آگاهی والدین میتواند مانع از شرایط جبران ناپذیری شود که گاه راه برگشتی برای آنها وجود ندارد. اگر شرایط تربیتی مناسب و اعتماد در خانواده برقرار باشد، فرزندان می توانند خانواده و به خصوص مادر را از این ارتباط آگاه کنند.
بی تردید والدین میتوانند به طرقی شایسته، در همان ابتدای شروع رابطه، جلوی توسعه آن را بگیرند یا با مشخص کردن خط قرمز ها از پیامدهای ناگوار اجتناب کنند ، گرچه گاهی حرکت بر مدار هیجان جوان، کار پدر و مادر را سخت می کند ، اما باید پذیرفت که نمی شود جلوی این رابطه ها گرفت، نمیتوان تلفن و اینترنت را جمع آوری کرد؛ اما میشود پابهپای احساس فرزند قدم برداشت و با نفوذ در اعماق سخنان و عواطفشان و با بدست گرفتن سکان ذهن و روانشناس، کشتی مسیر زندگی جوان را به سلامت و منفعت پیش راند.
کنترل نکنید
بعضی از خانوادهها تمام تلاش خود را می کنند که فرزند نوجوانشان را کنترل کنند. چک کردن گوشی، زیررو کردن وسایل شخصی اش برای پیدا کردن نشانه های خطر یا پیگیری کردن کارهای روزمره زندگی جوان. نوجوانها متوجه این کنترلها میشوند. آنها ( و در کل همه انسانها) نسبت به کنترل شدن حساس هستند . کنترل ارتباط را قطع می کند، اعتماد را از بین می برد و نوجوان را از خانه گریزان می کند . به حریم شخصی نوجوان احترام بگذارید ، ولی همیشه خود را برای شنیدن حرف های نوجوانتان درباره رابطه عاطفی اش آماده کنید .
با دوست عاطفی فرزندتان ارتباط برقرار کنید
در صورتی که مقدور باشد ، با فردی که فرزندتان با او دوست شده آشنا شوید . او را به خانه یا به گردش چند ساعته در شهر دعوت کنید . حسن نیتتان را هم به فرزندتان و هم به دوستش ثابت کنید و نشان دهید که به احساس آنها احترام می گذارید . با این کار مدیریت بیشتری روی ارتباط آنها خواهید داشت . با این کار احتمالاً آنها مخفی کاری نمی کنند و مشکلاتشان را با شما در میان می گذارند . خطوط قرمز را رعایت می کنند و طبق اصول خانوادگی شما پیش می روند . این شکل از ارتباط عموماً برای خانواده ها بسیار سخت است ، مخصوصاً اگر دخترشان در ارتباط باشد . ولی واقعیت این است که با جنگ و دعوا و تنش کاری پیش نمی رود و فرزندتان را بیشتر در معرض آسیب قرار می دهید چنین برخوردهایی به این معنا نیست که فرزندتان را رها کنید ، شیوه برخورد مقتدرانه ایجاب می کند که در شرایطی که شما به عنوان یک انسان بالغ احساس خطر می کنید، به این رابطه ورود کنید و طرفین را از این وضعیت آگاه کنید.
انتهای پیام/ م
نظرات بینندگان