به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، کردهای اقلیم کردستان عراق، حامیان ارتش آزاد سوریه، کمونیست‌های به جا مانده از دهه شصت، همجنس‌بازان، تجزیه طلبان و چند گروه دیگر از جمله طیفی بودند که هر کدام با پرچم مخصوص به خود در تظاهرات علیه جمهوری اسلامی ایران که شنبه 30 مهردر برلین برگزار شد، شرکت کرده و خواهان تجزیه ایران شدند.

نکته قابل توجه در ایت تجمع این بود که با وجود هدف واحد یعنی تجزیه ایران، اما هر کدام ساز خود را میزدند و درصدد به اهتزاز در آوردن پرچم خود بودند که این امر نشان از عدم اتحاد بین آنهاست.

به طور مثال پرچم‌ گروه‌های تجزیه طلب کرد که در این تظاهرات ضدایرانی  بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده بود، خود به چند دسته تقسیم می‌شدند، اولین پرچم متعلق به پرچم اقلیم کردستان عراق بود که پس از جنگ اول خلیج فارس و اعلام منطقه پرواز ممنوع در شمال عراق توسط ارتش آمریکا تشکیل شد.

پرچم دوم متعلق به گروه موسوم به جمهوری مهاباد و پرچم سوم تجزیه طلبان کرد متعلق به گروه تروریست کومله  به سرکردگی «عبدالله مهتدی» است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ و ایجاد خلاء قدرت در مناطق مرزی، از فضای به وجود آمده علی الخصوص در شهر سنندج سوء استفاده و هدف خود را تشکیل حکومت کمونیستی بر اساس آموزه‌های مائو اعلام کرد.

پرچم بعدی متعلق به گروه تجزیه طلب موسوم به سازمان جامعه آزاد و دمکراتیک شرق کردستان(کودار)وابسته به ترویست‌های پژاک است و در نهایت پرچمی متعلق به کردهای تجزیه طلب شمال سوریه موسوم به «اداره خودمختار کُرد در شمال شرق سوری» بود. این گروه از خلاء حاکمیت دولت سوریه بر مناطق شرق فرات بهره‌برداری کرد و با پشتیبانی ارتش آمریکا درصدد ایجاد یک اقلیم کردی در کشور سوریه هستند.

هر یک از هواداران این گروه ها تلاش میکردند که پرچم خود را پررنگ تر جلوه دهند که این امر نشان می دهد تجزیه طلبان کرد پس از تجزیه ایران هم نمی‌توانند ذیل یک پرچم واحد جمع شوند و این در حالی است که به اصطلاح خودشان همه با هم متحد شدند تا ایران را تکه تکه  و تجزیه کنند، دریغ از اینکه هنوز خود نتوانسته اند تصمیمی جهت حاکمیت ایران پس از براندازی بگیرند.

یادداشت: سمیه رعیتی فعال رسانه ای

 انتهی پیام/س