به گزارش خبرذنگار گروه سلامت پایگاه تحلیلی خبری«شیرازه»، از قدیم‌الایام هدیه دادن همواره یک رسم زیباست که انرژی مثبتی را به فرد هدیه گیرنده منتقل می‌کند. اما چه هدیه‌ای می‌تواند بالاتر و گران‌بهاتر از این باشد که به دیگری جان دوباره اهداء کنیم، آن هم وقتی قرار است این هدیه از جزء جزء وجود انسان باشد.

یکی از خصلت‌های قابل تحسین مردم ما این است که پای بخشش و هدیه که میان بیاید همگی در فکر و ذهن خود می‌اندیشند که دست نیازمندی را بگیرند و به او هدیه‌ای دهند که از صمیم قلب خوشحال‌شان کند. اما وقتی بخشیدن، جزئی از وجودشان باشد یا پای یکی از عزیزان‌شان به میان بیاید، داستان کاملا فرق می‌کند و چه بسا حاضر نیستند این کار را انجام دهدند و شاید به همین خاطر است که اهداء عضو یکی از بهتربن و والاترین بخشش‌ها به شمار می‌رود.

بخششی که پایان تلخ یک زندگی را تبدیل به آغازی شیرین می‌کند

اما اگر بدانند و درک کنند که اهدای عضو مرهمی التیام بخش برای بیمارانی است که با تحمل درد طولانی مدت، چشم انتظار عضو پیوندی از بیماران مرگ مغزی هستند تا شاید روشنی بخش زندگی دوباره آنان باشند، این بخشش قابل تحمل‌تر و گاه شیرین‌تر می‌شود. چون پایان تلخ یک زندگی تبدیل به آغازی شیرین می‌شود.

استان فارس همواره یکی از قطب‌های پزشکی و مهم کشور در حوزه پیوند اعضا بوده و در زمینه اهداء عضو نیز جز استان‌های پیشرو به شمار می‌رود به گونه‌ای که به گفته سیاوش غلامی مدیر فراهم آوری و اهدای عضو بیمارستان پیوند اعضا ابوعلی سینا  ۱۵۵مرگ مغزی در شیراز، منجر به اهداء عضو شده است .

وی با بیان اینکه در سال ۱۴۰۱ تعداد ۸۲۵پیوند عضو در بیمارستان ابوعلی سینا شیراز انجام شده که شامل پیوند کبد، کلیه و پانکراس، قرنیه، پانکراس، روده،کلیه، قلب، ریه می‌شود، افزود: این پیوندها  از بیماران مرگ مغزی انجام شده که علاوه بر استان فارس از دیگر استان‌ها و شهرهای کشور مثل تهران، ارومیه، یزد، مشهد، اصفهان، تبریز، بندرعباس، بوشهر و...این اقدام خداپسندانه صورت گرفته است.

غلامی به یک اهداء عضو در نوروز ۱۴۰۲اشاره کرد و گفت: فرد ۵۵ ساله‌ای به نام حمیدرضا پودات بر اثر سانحه تصادف دچار مرگ مغزی شده بود که با رضایت خانواده کبد، دو کلیه ، پوست و قرنیه وی به بیاماران نیازمند عضو پیوند داده شد.

مدیر فراهم آوری و اهدای عضو بیمارستان پیوند اعضا ابوعلی سینا شیراز در ادامه بر ترویج فرهنگ اهداء عضو تاکید کرد و گفت: ضروری است این فرهنگ‌سازی انجام شود تا با یک اقدام خداپسندانه جان چند بیمار دیگر نیز نجات یابد.

وی مرگ مغزی را یک مرگ واقعی دانست که فرد به صرف وصل بودن به دستگاه‌های تنفسی و پیشرفته به صورت مصنوعی نفس می‌کشد و داروهایی نیز به وی تزریق می‌شود تا ضربان قلب و اندام حیاتی برای مدت کوتاهی کار کند تا شاید خانواده و بستگان درجه یک اجازه پیوند عضو را دهند.

کلام آخر :

خانواده‌ها بدانند کما با مرگ مغزی تفاوت زیادی دارد، در هر دو شرایط شاید ظاهر بیمار شبیه هم باشد، ولی در معاینات به آسانی می‌توان کما را از مرگ مغزی تشخیص داد و این که مرگ مغزی در واقع مرگ قطعی و واقعی است، اما به دلیل قانون کشور است که اجازه ندارند دستگاه و دارو را برای مرگ مغزی قطع کنند، باید منتظر ایست قلبی او باشیم. پس لازم است این فرهنگ‌سازی در جامعه صورت پذیرد که خانواده‌ها بپذیرند این اتفاق افتاده و با اهدای اعضای فرد مرگ مغزی می‌توانند جان انسان‌های دیگر را نجات دهند.

انتهای پیام/224224