تاکنون هشدارهای بسیاری از سوی جامعه پزشکی کشور نسبت به مصرف داروهای محرک جنسی داده شده؛ داروهایی که می‌توانند عوارض جسمی جبران‌ناپذیری چون سکته‌های قلبی و مغزی، تنگی نفس، نابینایی ناگهانی، بالا رفتن فشارخون و مرگ‌های ناگهانی را به همراه داشته باشند. البته با وجود مطرح شدن مکرر این هشدارها به نظر می‌رسد با تداوم این تبلیغات و تمایل به استفاده از این داروها، خطرات ذکر شده همچنان برخی از افراد را تهدید می‌کند.

البته نمی‌توان منکر شد که برای درمان ناتوانی‌های جنسی آزاردهنده در مردان و زنان، با پیشرفت‌های علمی و دارویی راه‌های درمان خوبی پیدا شده است، اما نکته اینجاست که مصرف دارو برای حل این نوع اختلالات، با توجه به حساسیت مساله و ابعاد روحی و روانی مشکلات جنسی، باید تحت نظر یک پزشک متخصص صورت بگیرد.

دکتر امیر ایجادی، متخصص اورولوژی و جراح کلیه می‌گوید: بسیاری از کسانی که به مصرف داروهای محرک جنسی از طریق تبلیغات و بدون مشاوره پزشک متخصص روی می‌آورند، نه تنها از مصرف این داروها سود نمی‌برند، بلکه با عوارض و مشکلات جسمی تازه‌ای مواجه می‌شوند که برخی از آنها بسیار خطرناک هستند.

وی تاکید می‌کند: استفاده از داروهای جنسی تبلیغی به دلیل این‌که در بسیاری موارد سازنده‌های نامعلوم و نامشخص دارند، مشکل‌ساز بوده و می‌تواند سلامت افراد را دچار اختلال کند. بنابراین قبل از استفاده از این داروها باید مشکل بیمار توسط پزشک بررسی و سپس نسبت به تجویز دارو اقدام شود.

مشکل از کجاست؟

متخصصان اورولوژی تاکید می‌کنند که برای یافتن بهترین راه درمان ناتوانی‌های جنسی، ابتدا باید تشخیص داد که این ناتوانی از چه نوعی است، یعنی از نوع اولیه یا ثانویه است. مردانی که ناتوانی جنسی از نوع اولیه دارند، توانایی کافی برای انجام یک رابطه جنسی را به طور مطلوب ندارند؛ این نوع ناتوانی بیشتر دلایل روانی و اضطرابی دارد و درمان آن به مشاوره‌های روان‌شناسی وابسته است.

اورولوژیست‌ها معتقدند که دسته بزرگی از ناتوانی‌های جنسی که به طور تدریجی هم ایجاد می‌شود، به وجود بیماری‌های زمینه‌ای در شخص برمی‌گردد. براساس تحقیقات پزشکی 70 درصد از ناتوانی‌های جنسی از عواقب ابتلای افراد به دیابت، بیماری‌های کلیه، سفت‌شدگی بافت‌ها، اختلالات غدد، فشار خون بالا و همچنین بیماری‌های اعصاب باز می‌گردد.

یافته‌ها نشان می‌دهد که بین 50 تا 60 درصد افراد مبتلا به دیابت دچار ناتوانی جنسی هستند. در چنین مواردی هم باید به جای بهره‌گیری از داروهای محرک جنسی، به دنبال درمان‌های تخصصی برای بیماری‌های زمینه‌ای بود.

دکتر ایجادی نیز با تاکید بر مصرف سیگار و برخی مواد مخدر به عنوان کاهش‌دهنده قوای جنسی می‌گوید: برخی از داروهایی که برای درمان فشار خون، زخم معده، افسردگی، سرطان پروستات یا حتی برای جلوگیری از طاسی و کمک به رژیم‌های غذایی استفاده می‌شود، ممکن است عوارض جانبی مثل ناتوانی جنسی داشته باشد. در این موارد ناتوانی جنسی فقط تا زمان مصرف این داروها ادامه خواهد داشت. حتی برخی اعمال جراحی بر روی نخاع، پروستات، مثانه و لگن نیز ممکن است به ناتوانی جنسی منتهی شود که درمان خاص خود را می‌طلبد.

عوارض قلبی مرگ‌آور

به گفته دکتر ایجادی، داروهای محرک جنسی تبلیغی نه تنها روی سیستم قلب و عروق اثر می‌کند، بلکه برای کسانی که عوارض قلبی دارند، کشنده است.

وی تاکید کرد: سردرد شدید، التهاب در عصب بینایی و در مواردی کوری از عوارض مصرف داروهای تبلیغی (گروه ویاگرا) است و بدیهی است مردان باید پیش از استفاده از هر نوع داروی محرک جنسی با متخصص قلب و عروق مشاوره کنند.

داروهای محرک هورمونی سرطان‌زا

دکتر ایجادی با نفی استفاده از داروهای محرک جنسی هورمونی، می‌افزاید: بسیاری از مردان بر این باورند که پایین‌بودن هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) در آنها مهم‌ترین دلیل ابتلا به ناتوانی جنسی است، اما ورود هورمون اضافی در مردانی که مشکل هورمونی ندارند نه تنها به بروز عوارض ناشناخته‌ای در ارگان‌های بدن از جمله بافت عضلانی منجر می‌شود، بلکه تستوسترون اضافی می‌تواند فعال شدن کانون‌های خفته سرطان پروستات را در مردان فعال کند.

وی با تاکید بر این که داروهای محرک جنسی نمی‌تواند در افزایش رشد دستگاه تناسلی موثر باشد، می‌افزاید: داروهای محرک هورمونی می‌تواند به بزرگ شدن ضایعات ریز روده منجر شده و ایجاد تومور کنند.

رفتار درمانی، ارجح بر دارودرمانی

متخصصان اورولوژی تاکید می‌کنند در بسیاری موارد رفتار درمانی برای کسانی که مبتلا به ناتوانی جنسی هستند، بر دارو درمانی ارجحیت دارد، چراکه آمارها نشان می‌دهد حدود 10 تا 20 درصد از ناتوانی‌های جنسی نتیجه مستقیم بعضی مشکلات روانی مثل کمبود اعتماد به نفس، افسردگی و به خصوص استرس و اضطراب است. همچنین جراحی و تزریق داروها در اکثر موارد به علت تاثیرات نامطلوب روانی توصیه نمی‌شود.

این متخصصان می‌گویند؛ خستگی و بی‌حوصلگی، مشکلات زناشویی یا تفکرات منفی نسبت به همسر می‌تواند به بروز ناتوانی منتهی شود. ناتوانی‌های جنسی که از مشکلات روانی ناشی می‌شود معمولا موقتی هستند و فقط تا زمانی وجود دارند که آن مشکل روانی نیز در فرد وجود داشته باشد.

نویسنده : پونه شیرازی

منبع : روزنامه جام جم  16/11/1390