اردشير اميرارجمند درباره ناموفق بودن پروژه 25 بهمن به راديو فرانسه گفته است: «بايد واقع بين بود. اگر بعضي ها انتظار داشتند كه امسال همانند 25 بهمن سال گذشته كاري بكنيم، با توجه به سركوب هاي شديد(!؟) و شرايطي كه نيروهاي امنيتي و اطلاعاتي به وجود آوردند، كار دشواري بود. با اين وجود ما حركت موفقيت آميزي داشتيم و آنها كه آمدند، نيرو گرفتند».
وي مي گويد: در عين حال كساني كه نقد مي كنند بايد راه هاي آلترناتيو را نشان بدهند.
اين در حالي است كه شبكه بالاترين با حمله به اصلاح طلبان و سردمداران فتنه سبز نوشت: اي تف به هيكل و صورت و آبروي همه شما كه با دست و همراهي و كرنش و ترس و سازش و نرمش، همه ظرفيت و سرمايه اعتراضي ما را پشت نام هاي بيهوده تان اعم از خاتمي و [...] و اصلاح طلب و ميانه رو و هزار دوز و كلك مهوع نابود كرديد. حالا هم يا خفه خون گرفته ايد (مثل خاتمي) يا بر جنازه هاي ما مرثيه مي خوانيد. اگر وجودش را نداشتيد، بلانسبت [...] خورديد خودتان را جلو انداختيد؟ شما همه ما را ديوانه مي كنيد با اين خفه شدن ها و خرخر هاي هر از گاه از سرناچاري.
نويسنده پايگاه اينترنتي اخبار روز هم در تحليلي خاطر نشان كرد: اصل قضيه در جاي ديگري است. اگر بخواهم راست بگويم، من چشمم از شوراي هماهنگي سبز چندان (و شما مي توانيد بخوانيد هيچ) آب نمي خورد.
آخر، صرف نظر از تاكتيك هاي آبكي، و آشكار شدن هاي گاه به گاهي و غالبا ديرهنگام يا بدهنگام، و ناپديد ماندن هاي تقريبا هميشگي و اصلا نه ديرهنگام و نه زودهنگام و نه بدهنگام، و با اين پنهانكاري ها و مرموز بودن ها كه نمي شود از اپوزيسيون كه به حق و به درستي، نسبت به همه چيز در سياست سوء ظن پيدا كرده اند طلب اعتماد كرد. وقتي مخالفان نمي دانند كه به جز يك نفر چه كساني در اين تشكل حضور دارند و تصميم گيري مي كنند، چرا بايد از آن ها انتظار داشت كه سرنوشت خود را به دست اين شوراي نامرئي و پوشيده در پرده اي از ابهام بسپارند؟
وي - در حالي كه برادر اميرارجمند عضو مركزيت سازمان منافقين است- «شوراي سبز» را با شوراي مقاومت ملي منافقين مقايسه كرد و نوشت: شوراي ملي مقاومت در سال 1360 به ابتكار ابوالحسن بني صدر، و با دستور رسمي او كه كتبا به مسعود رجوي ابلاغ شد شكل گرفت. راقم اين سطور هم - درست يا نادرست- سال ها چه به عنوان عضو شوراي سردبيري ارگان آن، يعني ماهنامه «شورا»، و چه به عنوان عضو فعال و «دعواگير» و «شلوغ كن» و هميشه ناراضي، و «نامطلوب» شورا با اين شورا همراه بود؛ و در اينجا قصد ورود به كم و كيف قضايا را هم ندارد. اما نيازي نيست كه بگوييم سرانجام آن «جبهه» به كجا كشيد و از اين كجا هم تا كجا خواهيد كشيد...
«اخبار روز» تصريح كرد: كساني كه خود را با دادن چند اعلاميه خشك و خالي و بدون پشتوانه عملي يا امضاي چند اعلاميه از اين نوع، و يا نوشتن چند مقاله و ايراد سخنراني، و مصاحبه، و يا حتي گردهم آيي، دلخوش مي دارند، بايد بدانند كه همانطور كه قبلا هم نوشته ام، كارشان در بهترين صورت، اعلام موضع است. در همين حال آلترناتيوسازي باسمه اي و آلترناتيوسازي هاي امپرياليستي هم در جريان است.

انتهای پیام/20