دانشجویان در نامه ای به وزیر امور خارجه ی امارات و اتحادیه عرب تاکید کردند فریب سیاست های دیکته شده غربی را نخورده و به مسائل اصلی مغفول مانده جامعه عرب رسیدگی کنند.

متن بیانیه دانشجویان جنوب ایران به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُو اْلاَتَتَّخِذُواْ الْیَهُودَ وَ النَّصَارَى أَوْلِیَاء بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ وَ مَن یَتَوَلَّهُم مِّنکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَیَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ

آن روزی که دیکتاتور عراق با تحریک نارفیقان غربی خود نقشه ی تصرف سه روزه ی ایران اسلامی را در سر میپروراند به هیچ روی فکر نمی کرد که در آینده روزی، با خاطرات تلخ شکست های هشت ساله طناب اعدام را به گردن خود حس خواهد کرد.

وزیر امور خارجه ی امارات متحده عربی؛

به شما پیشنهاد می کنیم یک بار دیگر حوادث جنگ تحمیلی عراق علیه ایران را مطالعه کرده و از سرنوشت صدام درس عبرت بگیرید. صدامی که عاقبت با طناب همان نارفیقان، تاکید میکنیم نارفیقان قلدر مآب غربی اش به دار رسوایی آویخته شد.

البته او صدام بود و ادعای رهبری جهان عرب؛ شما که در جهان عرب هم جایگاهی ندارید. این گونه ادعاها و برخوردها از سوی امارات مضحک و مسخره آمیز است.

برکسی پوشیده نیست که تمام اقدامات جمهوری اسلامی ایران در این خطه از خاک جمهوری اسلامی ایران برای حفظ تمامیت ارضی و سرزمینی و در چارچوب منافع ملی و حقوق حاکم ایران صورت میگیرد.

دیدار ریاست جمهوری ایران از جزیره ی ابوموسی نیز امری عادی مانند سفر ریاست جمهور به خوزستان و آذربایجان و... است و برداشتهای همچون "تجاوزی وقیحانه " و "اشغال"  غلط و نابخشودنی است.

سران امارات نیز باید بدانند این گونه دخالت ها در امور داخلی ایران اسلامی بی هزینه نخواهد ماند چه اینکه جمهوری اسلامی ایران نیز آنجا که پای منافع و حقوق قانونی در میان است پای میز مذاکره و مصالحه نمی نشیند.

پرواضح است که چنین اقداماتی در پی ایجاد حاشیه و خدشه وارد کردن به روند پیشرفت جمهوری اسلامی ایران و در پازل همان دیکتاتور معدوم رژیم بعث جای میگیرد که روزگاری دیکته روسای غربی خود را می نوشت و ما شما را از این دوستی با گرگ بر حذر می داریم.

اتحادیه عرب نیز توجه داشته باشد؛ که باید از چنین اظهارات غیر حقوقی و خلاف مقررات بین المللی دست بردارد. اگر اتحادیه عرب به دنبال حل بحران ها  و تنش ها در منطقه است آنجا که مشکلی وجود ندارد و امری خلاف قانون صورت نگرفته این گونه اقدامات خود بحران آفرین و تنش زاست.

مشکل اصلی امروز در جامعه ی عرب و اسلام مسئله ی بحرین و فلسطین و هزاران هزار خون ریخته شده در این راه است. اتحادیه عرب اگر به دنبال حل بحران است بهتر است از دخالت در امور داخلی سوریه دست بردارد و سران عربستان و امارات را به دلیل مداخله نظامی در بحرین وحمایت از آشوبگران سهه بکشانید.

ما دانشجویان خواهان موضع جدی دستگاه دیپلماسی کشور در پی این اقدام گستاخانه و بی شرمانه ی امارات، اتحادیه عرب و همچنین شورای همکاری خلیج فارس هستیم.

ما دانشجویان دانشگاه های جنوب ایران عزیزمان از تمامی دستگاه های مسئول انتظار داریم با تمام قدرت از حقوق تعریف شده ی کشور و نظام مقدس، در عرصه بین المللی دفاع کرده و به این کاخ نشین های حوزه خلیج فارس که تنها سرمایه ی قابل اتکایشان نفتشان است نشان دهند نمی توانند با ملت بزرگ ایران در عرصه سیاست های منطقه ای به منازعه برخیزند.

والسلام علی من التبع الهدی

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه هرمزگان

انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علوم و فنون خرمشهر

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

*متن نامه سرگشاده بسیج دانشجویی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران به امیر امارات نیز به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

جناب آقای شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان

امیر محترم امارات متحده عربی!

سلام علیکم

اظهارات و اقدامات تعجب برانگیز دستگاه دیپلماسی آن کشور و تکرار طرح ادعاهای بی اساس در خصوص سفر اخیر رئیس جمهور کشور جمهوری اسلامی ایران به جزیره ایرانی ابوموسی، موجب شد تا بار دیگر، آحاد ملت سرافراز ایران اسلامی را در واکنش جدی به این اظهارات گستاخانه و وقیحانه ، متحد و هم صدا نماید، از این رو، بسیج دانشجویی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران نیز در ایفای رسالت الهی و علمی خویش در دفاع از حقوق تاریخی و سرزمینی ایران اسلامی، مواردی را صرفا جهت یادآوری و تاکیدی بر مسلمات و بدیهیات حضورتان بیان می دارد.

براساس قوانین و حقوق بین الملل، بحث حاکمیت ملی کشورها مبتنی بر اسناد و مدارک تاریخی و علمی است و بنابراین، سخن گفتن در این حیطه، بدون اتکاء به اسناد و یا توسل به جنجال های رسانه ای، گام نهادن در مسیری انحرافی و بیان گر اهداف سیاسی پشت پرده است.

وجود اسناد تاریخی فراوان، اندک شبهه ای را در تعلق این جزایر به ایرانیان باقی نمی گذارد و قوانین و مقررات وضع شده در مناسبات و حقوق بین الملل نیز بر حق قانونی ایران بر این جزایر تاکید دارد و اساسا این ادعا از نظر حقوقی، تاریخی، جغرافیایی، سیاسی و ژئوپولیتیکی، جای هیچ توجهی ندارد و این اقدامات را می توان در یک نگاه ، فعالیتی در راستای هویت سازی و قلمرو سازی جعلی برای دولت امارات دانست.

جناب آقای شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان!

وجود هزاران سند و نقشه های جغرافیایی در موسسات معتبر جغرافیایی جهان، از جمله در مراکز آکادمیک انگلیس و تمامی اسناد تاریخی، سیاسی، حقوقی و بستر جغرافیایی منطقه خاورمیانه،جزایر سه گانه را جزو لاینفک حاکمیت سرزمینی ایران معرفی کرده است و همه مردم و مسئولین کشور ما، از جمله رییس جمهور، می توانند به همه نقاط آن سفر کنند. با این حال،  اشاره به چندین سند معتبر بین المللی را برایتان خالی از لطف نمی دانیم. در نقشه های متعدد رسمیِ تاریخی انتشار یافته از سوی سازمان های بین اللملی و کشورهای مختلف، جزایر سه گانه در حاکمیت ایران نشان داده شده است، از جمله، در نقشه ی تهیه شده از سوی وزارت خارجه فرانسه در سال 1764( یعنی حدود دویست و پنجاه سال قبل از تشکیل رسمی کشور شما) جزایر تنب و ابوموسی،  و در نقشه امپراطوری پارس(the persian empire) که در سال 1813( یکصد سال قبل از استقلال کشور شما) انتشار یافته، جزیره ابوموسی به رنگ خاک ایران مشخص شده است. همچنین، در نقشه خلیج فارس که در سال 1886 از سوی اداره اطلاعات وزارت جنگ بریتانیا در شش قطعه تهیه شده، بر تعلق داشتن جزایر ابوموسی وتنب به حاکمیت سرزمینی ایران تاکید شده است. در نهایت، نقشه جغرافیایی توزیع شده از سوی شورای امنیت درسال 1971(یعنی هم زمان با خروج نیروهای استعمار گر بریتانیا از منطقه خلیج فارس و اعلام استقلال کشورهای حاشیه نشین خلیج فارس، از جمله کشور شما)، جزیره ابوموسی با عبارت  «BAMUSA,IRAN» نشان داده شده است.

از بعد حقوقی نیز می توان به یادداشت تفاهم 1971 میان ایران و شارجه درباره جزیره ابوموسی اشاره کرد که بر اساس آن، مالکیت و حاکمیت ایران بر این جزیره بی چون و چرا بوده و بر پایه حقوق بین الملل، حکومت های استقلال یافته نمی توانند نسبت به قرارداد های پیش از تشکیل خود ادعایی مطرح کند. علاوه بر آنکه، دولت امارات این تعهدات را به صورت رسمی و قطعی پذیرفته و از ایران هم خواسته است به پیمان 1971 پایبند باشد. از این رو، قراردادهای سرزمینی هرگز با جابه جایی و تغییر حکومت ها دگرگون نخواهد شد؛ از این جهت نیز ادعای کشور شما بی اعتبار و مردود است.

جناب آقای شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان!

موارد بیان شده، تنها به عنوان مشتی از خروار است و ظاهرا مقامات اماراتی باز هم فراموش کرده اند که ایران کشوری است با سابقه ی تمدنی و حکومتی چندین هزار ساله و دارای سیادت تاریخی و جغرافیایی طولانی مدت در خلیج فارس و سرزمین های شمالی و جنوبی آن. حال آنکه، استقلال کشور شما تنها محدود به پنجاه سال اخیر است!  اطمینان داریم که شما نیز با رجوع به حافظه تاریخی خود و پیش از آن، رجوع به وجدان قضاوت گری که به عنوان موهبت الهی در وجود همه انسان ها به ودیعت نهاده شده، تایید می فرمایید که اصولا تا قبل از سال 1971 نه خبری از امارات متحده عربی بود و نه از قلمرو سرزمینی آن! با این وصف، آیا  دم زدن از حاکمیت ملی بر سرزمین های کشوری با سابقه ی تمدنی و حکومتی چندین هزار ساله از سوی شما و دوستانتان مضحک به نظر نمی آید؟

اگر به اسناد مکتوب به جای مانده از یکی دو نسل قبلتر و از پدرانتان نیز که برای علف چرانی به ابوموسی و برخی جزایر ایرانی و حتی بندر عباس می آمدند توجه نمایید، جملات عبرت آموزی را می توانید مشاهده کنید، از جمله، نوشته ای از آنان خطاب به مظفرالدین شاه که : " ما برای علف چرانی و گوسفند چرانی می آییم و رعیت دولت ایران هستیم و بسیار ازدولت ایران تشکر می کنیم که اجازه داده ما در اینجا بمانیم و گوسفندان خود را چرا دهیم."

جناب آقای شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان!

مسئولین جمهوری اسلامی ایران بارها بر لزوم حفظ و تعمیق روابط دوستانه با کشورهای همسایه تاکید داشته و بر این آرمان نیز پافشاری دارند، اما این سوال را نمی توان از خاطر زدود که شما تا کجا می خواهید به طرح این ادعای واهی ادامه دهید؟ مردم ایران، مردمی صبور و در عین حال، بسیار حساس نسبت به تعرض حاکمیت ملی و قلمرو سرزمینی شان می باشند. این موضوع، نه تنها یک ادعا، که بارها به اثبات رسیده است، کافی است یک بار دیگر حوادث هشت سال جنگ ظالمانه و نابرابر رژیم دیکتاتوری صدام علیه ملت سرافراز ایران اسلامی را در حافظه خود مرور کنید! و به خاطر آورید که چگونه سوخوهای روسی، میراژها و سوپر اتانداردهای فرانسوی، آواکس های امریکایی در اختیار عربستان سعودی، گازهای شیمیایی آلمانی و دِرهم و دینارهای عربی، همه و همه در اختیار صدام قرار گرفت، ولی به فضل الهی و جانفشانی آحاد ملت سرافراز ایران، حتی یک وجب از خاک کشورمان دستخوش اشغال نشد و مسئولین ایرانی نیز به آنها باج نداند.

حال بهتر نیست به جای این فرافکنی های بیهوده و هزینه کردن از اعتبار و آبروی خود و اتحادیه عرب، توان و ظرفیت های کشور خود را مصروف حمایت از ملل اسلامی و رفع مشکلات جهان اسلام ، از جمله مردم مظلوم فلسطین نمایید؟ به راستی، اگر سران عرب و در رآس شان آل سعود، توان مالی و رسانه ای خود را در ضدیت با رژیم غاصب صهیونیستی هزینه می کردند، آیا مساله ی فلسطین تا امروز ادامه پیدا می کرد؟

عجیب است که شما و سایر آل های منطقه، بر ادعای واهی اشغال جزایر سه گانه توسط ایران اصرار می کنید، ولی چشم و دهانتان را در برابر اشغال فلسطین و جنایات رژیم صهیونیستی می بندید!

در پایان، با تاکید بر رعایت حسن همجواری، احترام به حقوق متقابل و ایجاد روابط دوستانه با کشورهای همسایه، به عنوان اصلی خدشه ناپذیر در سیاست خارجی کشور ما، شایسته است که کشور شما و سایر کشورهای جنوبی خلیج فارس نیز به جای جنجال آفرینی بیهوده و انجام اقدامات تنش آفرین برای کسب رضایت و تامین منافع قدرت های سلطه گر جهانی چون آمریکا و برخی کشورهای اروپایی دنباله رو او،  در فکر تعمیق روابط و حُسن تعامل برآیید، و با عبرت آموزی از سرنوشت امثال صدام و سران کشورهای اطراف خود، در جهت حق موضع گیری کنید و بیش از این از اعتبار خود به نفع آنها هزینه نکنید.

و بازهم تاکید می کنیم که مالکیت ابدی ایران بر جزایر سه گانه و حفظ تمامیت ارضی کشور ایران قابل گفت‌ و گو نیست و در این امور، هیچ کشوری حق تعیین تکلیف برای ما را ندارد.

والسلام

بسیج دانشجویی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران

انتهای پیام/20