به گزارش خبرنگار شیرازه؛ محرم و نامحرم جای خود، انگار نه انگار که غریبه هستی! می خندند، متلک می گویند، حتی اگر نیاز باشد با خنده های شیطانی به شما می گوید برگرد، و در مورد تنگی و گشادی، رنگ و مدل شلوار یا پیراهن و حتی لباس زیرتان اظهار نظر می کنند. نیازی به درخواست شما ندارد. کافی است کمی "پا بدهید". به نیت اظهار نظر در خصوص لباسی که به تن کرده اید، به اتاق پُرو هم سرک می کشند و حتی برای پوشیدن لباس کمکتان می کنند!

موزیک تند در حال پخش؛ آرایش داغ مانکن های متحرکی که نقش فروشنده را ایفا می کنند؛ مدل های رنگارنگ البسه ای که بوی شیطان و ریا و شهوت می دهند، نه خدا و حیا و انسانیت؛ نورپردازی منحصر به فرد و چیدمان خیره کننده ویترین ها و مردنماهایی که با غرور و تکبر پشت میز لم داده اند و صاحب مغازه نام دارند، همه و همه معجونِ دست سازِ مجتمع های تجاری و مغازه ها و بوتیک های شهر ماست.

غصه دار می شود دلت وقتی برآستانه بعضی از این اماکن می بینی جمله «شیراز، سومین حرم اهلبیت» را! قسم حضرت عباسی است که باور نمی توان کرد. دُم خروس از جلو و عقب روسری ها و از حدقه چشم های ناپاک بیرون زده. انگار نه انگار که اینجا بازار اسلامی است.

سبک زندگی هامان سبُک شده، پوچ شده، یا غیرت ها را باد برده؟ علی (علیه اسلام) برای درآوردن خلخال از پای زن یهودی مرگ مسلمین و زمامدارانشان را مباح می داند، آنوقت دخترکان بی نوای این شهر برای چِندرغاز پول حاضرند بی خیال همه چیزشان بشوند! و منِ رسانه و تویِ مخاطب و آن آقای مسئول هم سر این که چرا این وضعیت ایجاد شده هنوز دعوای زرگری داریم.

در همین روزها که بوی حسین(ع) همه کوچه پس کوچه ها و شریان های شهر را پر کرده و تقویم سال، هفته احیای امر به معروف و نهی از منکر را نشان می دهد، یا باید از داغ این اوضاع بمیریم یا قیام کنیم! مراتب امر به معروف و نهی از منکر را از بس شمردیم و برایمان در سخنرانی ها تبیین کردندکلافه شدیم. عمل کجاست؟! راه اندازی ستاد مربوطه، چاپ پوستر و بیلان کاری ارئه دادن سازمانهای عریض و طویل، همه خوبند، اصلاً مناسب و لازم هم هستند. تازه این حرف هم که "مگر مصادیق منکر فقط همین است؟" هم قبول! ولی خداوکیلی برای حل همین یک مساله چه کاری شده و کجاست نتیجه اش؟ برنامه ریزان چه مدل و سبکی برای امروز و فردای این شهر در نظر گرفته اند؟ دُبی، آنتالیا یا سومین حرم اهلبیت شدن؟ مساله این است!

توسعه گردشگری، حمایت از سرمایه گذار و جذب آن، اشتغال و کارآفرینی و بقیه پارامترهای پیشرفت و توسعه (!) هم جای خود. ولی مسئول محترم سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی و انتظامی و صنفی! از ما گفتن. فردای قیامت عذری نباشد.

عاشورای امسال مصادف است با روز بسیج؛ آقایان "بسیجیان" استان، این سخن امامِ مظلومِ شهیدِ روز عاشورا را شنیده اید که زیر خنجر فرمود: «الموت اَولی مِن رُکوب العار، مرگ بهتر از زیر بار ننگ رفتن است»

تقارن این دو مناسبت با هم بی حکمت نیست. آری برادر من، یا باید ننگ و عار وجود این مظاهر فساد در شهر و دیارمان را پذیرفت یا از غصه دق کرد و مُرد. این کار را که می توان کرد؟ متهم به خشونت و ارتجاع هم نمی شوی! تازه فردا برای 14600 شهید استان هم جواب داریم. اگر پرسیدند می گویی: گفتیم، نشد. تذکر دادیم، نشنیدند. اقدام کردیم، جواب نداد. غصه خوردیم، دق کردیم و مردیم!

ولی اگر هیچ کدام از این کارها را نکرده باشی حسابت با کرام الکاتبین...