1. ذوحسم منطقه شکارگاه نعمان‌بن‌منذر بوده است.

2. اگر حسم از واژه حسام باشد، این منطقه خارزار بوده است.

3. منطقه نظامی و محل استقرار نیروهای عبیدالله زیاد بوده است.

1. امام دستور داد تا زنان و کودکان را که با دیدن سپاه حر دچار ترس شده بودند، در پناه کوه ذوحسم قرار دهند.

2. عقبه‌بن‌ابی‌الغیرار می‌گوید: امام در این نقطه خطبه خواند و به واژگونی روزگار (معروف، منکر و منکر، معروف شده است) اشاره کرد و فرمود که در این روزگار شهادت را جز سعادت نمی بینم.

 3. پس از خطبه، زهیر و بریر و هلال‌بن‌نافع اعلام وفاداری کردند. این منزلگاه پایگاه عشق بازی و پای فشری بر پیمان است.

4. گفته اند امام در خطبه به بیدادگری بنی امیه و شایستگی خود برای رهبری، اشاره کرده است. 

1. چشمه آبی به نام بیضه در این محل بوده است.

2. برخی از مسافران در این منزل توقف و استراحت داشتند.

1. مهم ترین رویداد در بیضه خطبه عمیق و مشهور و پر محتوی امام است. ابا عبدالله از زبان رسول خدا نقل کرد که هر کس سلطان ستمگری را ببیند که حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام کرده و پیمان خدا را شکسته و با قانون و سنت پیامبر می ستیزد و با چنین کسی به رفتار و گفتار درنیاویزد، بر خداوند است که این خاموش ستم پذیر را با ستمگر در جهنم قرار دهد.

2. در بخش بعدی خطبه به بیدادگری بنی امیه و فرستادن نامه های اهل کوفه اشاره دارد. امام در این خطبه خود را اسوه معرفی می کند و به سرزنش پیمان شکنان کوفه می پردازد و سرانجام این پیمان شکنی را ترسیم می کند.

 3. این خطبه را نه تنها یاران امام که هزاران همراهان حربن‌یزید ریاحی گوش دادند.

1. زمین سرسبز و خوش آب و هوا

2. برکه و چاه و چندین خانه در این محل بوده است.

3. دارای قصر، مسجد و پاسگاهی بوده که محل نگاهبانی برای ایرانیان بوده است.

4. نعمان‌بن‌منذر در این محل چراگاه اسبان و محل پرورش اسب داشته است.

1. امام در این محل از یاران پرسیدند: در میان شما کسی هست که سمت جاده را بداند؟ هرکس هر راهی را نشان داد که ناگهان هفت سوار پیدا شدند که راهنمایی آنان را شترسواری به نام طرماح به عهده داشت. این هفته نفر عبارت بودند از:

1. عمروبن خالد صیداوی

2. مجمع بن عبدالله العائدی

3. پسر مجمع بن عبدالله

4. جناده (جابر) بن حارث سلمان

5. سعد غلام عمروبن خالد

6. واضح غلام ترک

7. غلام حارث

برخی نافع بن هلال یا خدمتکار نافع را نوشته اند که اسب نافع به نام کامل را همراه آورده بود.

برخی به جای سعد، سعید غلام عمروبن خالد را نوشته اند که اسب نافع به نام کامل را همراه آورده بود.

طرماح آذوقه و خواربار به مکه می برد تا به خویشاوندانش برساند. او پیشاپیش قافله شعر می خواند که گواه شوق دیدار امام بود. طرماح اجازه گرفت آذوقه را برساند و بازگردد اما زمانی بازگشت که در همین منزل خبر شهادت امام را شنید. او اهل کوفه را رشوت زدگان دل باخته دنیا معرفی کرد.

پیشنهاد طرماح این بود که امام به کوهستان سلمی و اجا برود تا به او نیرو برساند؛ اما امام نپذیرفت. حر می خواست مانع پیوستن این عده به لشکر امام (ع) شود که امام (ع) فرمود: اگر مانع شوی عهد ما شکسته خواهد شد و (جنگ شروع می شود) و حر آرام شد.