بهارستانی های استان، در تیم چه کسی بازی می کنند؟
به گزارش شیرازه؛ بعد از انتخابات مجلس نهم و عوض شدن چهره اکثر نمایندگان استان نسبت به دوره قبل یکی از اولین مواردی که به ذهن خطور می کرد این بود که نمایندگان جدید مردم در مجلس با رویکرد جدید و تازه ای پا به این عرصه بگذارند. از 7 خرداد 91 تا امروز قریب 200 روز می گذرد و در همین مدت مجلس نهم روزهای حساسی را پشت سرگذاشته است. طرح ها و لوایحی در این بازه زمانی در صحن علنی به شور گذاشته شد که هر کدام جای تامل دارند. حذف قانون هدفمند کردن یارانه ها، سوال از رئیس جمهور، سوال و استیضاح بعضی از وزرا، افزایش حقوق و مزایای نمایندگان مجلس و این روزها هم بحث اصلاح یا بهتر بگوئیم تغییر قانون انتخابات!
در شرایطی که قریب به اتفاق نمایندگان مجلس معتقد بودند دولت در پرداختن به مساله اقتصادی به عنوان اولویت کشور کم کاری می کند و برخی این موضوع را با سوال از رئیس جمهور پیگیری کردند، بلافاصله کلیات طرحی در صحن به رای گذاشته شد که شورای نگهبان مخالفت خود را با آن اعلام و بسیاری از خواص و نخبگان هشدارهایی را در این رابطه داده بودند.
خلاصه ای از اشکالات و سوالات وارد بر این طرح:
- تکرار ادعای جریان فتنه در عدم اعتماد به وزارت کشور و نهاد شورای نگهبان و تشکیل کمیسیون عالی انتخابات. کمیسیونی که پیش از این توسط جماعت فتنه گر سال ۸۸ در کف خیابان و نیز هواداران و حامیان آنان در مجمع تشخیص مصلحت نظام در پی تاسیس آن بودند.
- رئیس مجلس در گفتگوی زنده تلویزیونی توضیح داد که طرح سئوال از رئیس جمهور سیاسی نبوده بلکه به دلیل مشکلات اقتصادی مردم، این طرح،طرحی اقتصادی بوده است. لاریجانی بارها گفت که اولویت مجلس نهم اولویتی اقتصادی است و به همین دلیل هم بوده که مثلا استیضاح وزیر ورزش به سرانجام نرسیده و... . اگر اولویت مجلس نهم اقتصادی است چه لزومی دارد که در این بحبوحه، طرحی کاملا سیاسی ، پر جنجال و پر چالش علیرغم نظر کاملا منفی شورای نگهبان با عجله و شتاب مورد بررسی قرار گیرد؟
- تشابه لوایح دوقلوی خاتمی و روند طرح موضوع قانون اصلاح انتخابات در مجلس نهم سوالاتی را به ذهن متبادر می کند. اصرار جریان حاکم بر مجلس در تصویب قانونی که از ابتدا و به صراحت، مغایرت آن با قانون اساسی محرز است چه وجهی می تواند داشته باشد؟ مگر بر اساس فرموده های امام امت(ره) مبنی بر نهی نمایندگان ملت از تصویب طرحی که می‌دانند اساس آن با شرع یا قانون مغایر است، اساسا نمایندگان می توانند چنین قانونی را برای طی شدن فرایند آن در مجمع تشخیص، تصویب کنند؟ آیا قرار است در صورت تصویب نهایی این طرح همان رفتاری که مجلس ششم و جریان تندرو آن با نظام داشت توسط جریان حاکم بر مجلس نهم تکرار شود؟
- نقش رئیس مجلس که نمایندگان از اصرار و حمایت وی از این طرح خبر داده اند در این میان چیست؟ آیا اساسا چنین طرحی سیاسی، مجالی را برای حضور افراد و جریاناتی غیر از شخص رئیس مجلس و یا همفکران او در انتخابات ریاست جمهوری فراهم می آورد؟
- پس از تاکیدات رهبر انقلاب بر لزوم پرهیز از تنش در جامعه و خیانت دانستن طرح کردن مباحث اختلافی توسط مسئولان در جامعه، با کدام معیار ولایت پذیری این طرح سراسر تنش زا در دستور کار مجلس قرار می گیرد؟
اگرچه پرسش های فراوان دیگری نیز در این خصوص وجود دارد اما هدف از طرح این موضوع نه پرداختن به کلیت موضوع بلکه بررسی عملکرد نمایندگان فارس است.
به راستی 18 نماینده این استان پهناور در این طرح و طرحهای مشابه قبلی چه موضعی داشته و دارند؟
- چرا بسیاری از مردم حوزه های انتخابیه از نظر وکلایشان در مجلس بی خبرند؟
- عدم پاسخگویی شفاف و صریح نمایندگان به پیگیری ها و پرسش های خبرنگاران و اهالی رسانه چه دلیلی دارد؟
- مجمع نمایندگان استان و رئیس آن چرا اعلام نظر نمی کنند؟
- اگر برای امضاء طرح ها و دفاع از آن ها دلیلی وجود دارد، چرا مردم را از طریق رسانه ها با خبر نمی کنند؟
- آن دسته از نمایندگان استان که موافق این طرح بوده و هستند - که البته در صورت نیاز به اسامی آن ها اشاره خواهد شد- از اولویت هایی مانند بیکاری، خشکسالی، پروژه های عمرانی عقب افتاده در حوزه انتخابیه و استان خبر ندارند؟ لااقل به شعارهای زمان انتخاباتشان رجوع کنند!
- اگر مجمع نمایندگان فارس نقش محوری خود را به درستی ایفا کند، خبرهایِ تامل برانگیزی از بازیچه شدن بعضی از دوستان نماینده در لابیگری هایِ قوی و البته وسوسه کننده در مجلس به گوش نمی رسید.
به هرحال مجموعه نمایندگان فارس فراموش نکنند عهد و پیمان ها و قولهایی را که دیروز انتخابات به مردم داده اند. مطمئناً مردم ولایت پذیری، خدمت صادقانه، عدالت خواهی، ظلم ستیزی و پرهیز از اشرافیت و باندبازی را با چشمانی ریز بین و صدالبته در عمل رصد خواهند کرد!
