شهدایی که قبل از دفن لبخند زدند + تصاویر
شهید اول: «حسن تقیپور گلسفیدی»
فرازهایی
از وصیتنامه این شهید: خیلی دوست دارم در مراسم و مجالسی که به خاطرم
برگزار می نمایید، نوحه ی ابی عبدالله الحسین(ع) و روضه ی آن حضرت را
بخوانید تا ملت منقلب و مسلمان به خاطر آن حضرت بگریند و دیگر آن که می
خواهم در کنار دیگر یارانم در بهشت تازه آباد سلمانشهر آرام گیرم و با آنان
تجدید بیعت نمایم و ضمناً به مدت دوازده روز روزه بدهکار هستم. لطفاً
برایم آن ها را به جا آورید. همچنین نماز قضا بسیار دارم، اگر لازم باشد
برایم انجام دهید. از مال دنیا چیزی ندارم، ولی اگر احیاناً مالی است که
اکنون به خاطر ندارم، از خانواده تقاضا می کنم تا آن ها را در راه خدا
انفاق کنند تا در آن دنیا با دست خالی از مادیات به دیدار پروردگارم بروم و
خدای ناکرده چیزی مرا به خودش وابسته نگرداند.
پنج شنبه بیست و یکم مردادماه 1361 اهواز – پایگاه شهیدبهشتی – تیپ کربلا – گردان علی ابن ابی طالب(ع) – گروهان یکم
شهید دوم: محمدرضا حقیقی
این شهید شب 21 بهمن 1364 يعني در هفتمين سالگرد انقلاب اسلامي، در تركيب گردان كربلاي اهواز در عمليات والفجر 8 فاو شركت کرد و سرانجام در همين عمليات در ساحل فاو به شهادت رسيد. پيكر مطهرش پس از چند روز كه در سرد خانه نگهداري شد به اهواز انتقال يافت و طي مراسمي با حضور خانواده و جمعي از مردم تشييع و در بهشت آباد اهواز در آغوش خاک آرام گرفت.
شهید سوم: شهید رضا قنبری
این شهید 19 دی ماه سال 65 در عمليات كربلاي 5 درحالی که در شلمچه تيربارچي بود، پس از اصابت تيري به قلبش در دم به شهادت رسید.
فرازهایی از وصیتنامه این شهید: اگر تكه تكه هم بشوم دست از دين اسلام بر نمي دارم. بخدا قسم از من حقير بشنويد مال اين دنيا هيچ ارزشي ندارد و هيچ بهانه و دليلي براي شركت نكردن در جنگ را نداريد. ولي حب دنيا و سستي ايمان نمي گذارد شما بسوي خداي خود بشتابيد. بترسيد از اينكه هر هفته نامه اعمال ما دو مرتبه پيش امام زمان (عج) باز مي شود. نكند خداي ناكرده امام زمان (عج) از دست ما ناراحت و شرمنده شود. مگر خون شما از خون امام حسين (ع) و يارانش رنگين تر است و يا از آنان معصوم تريد. در راه اسلام شهيد شدند تا اين آزادي را براي شما بدست آورند. بياييد لااقل اگر ايمان نداريد آزاد مرد باشيد. نگذاريد كه دشمن به خاك و ناموس شما تجاوز كند. قرآن مي فرمايد: هر كس خود را شناخت خداي خود را شناخته است. بياييد فكر كنيد و ببينيد كه هستيد، از كجا آمده ايد و به كجا خواهيد رفت.
شهید چهارم: علی المؤمن
مهندس شهید "علی المومن" جوان پاک باخته بحرینی که سلحشورانه در میدان دفاع از حق و حقیقت قدم نهاد و جان پاکش را در این راه فدا کرد.
نیروهای رژیم آلخلیفه در حال هجوم به جمعیت تحصن کننده در میدان "لؤلؤه" بودند که شهید علی المومن برای نجات جان زنان مستقر در میدان٬ خود را سپر تهاجم نمود.
شهید پنجم: حبیب لک زایی
سردار بی ادعا، گمنام زمین و نام آَشنای آسمانی‌ها، جانباز سرفراز و پدر شهید در 25 مهر ماه 1391 مصادف با سالروز شهادت حضرت امام جواد(ع)، در مأموریت کاری و در لباس سبز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در بیمارستان بعثت نیروی هوایی ارتش بر اثر جراحات سالهای دفاع مقدس به فیض شهادت نائل شد و در سایه سپیدارهای ملکوت آرمید.
از
مسوولیتهای این شهید میتوان به "تلاش فراوان برای جذب و اعزام نیرو به
جبهه از سیستان"٬ "حضور در جبهه با سپاه حضرت رسول(ص)"٬ "تک تیرانداز گردان
کمیل لشکر 41 ثارالله در دشت عباس"، "تک تیرانداز گردان 409 لشکر 41
ثارالله(ع) در جنوب اهواز"٬ "مسئول بسیج زابل در سال 61"٬ "فرمانده حوزه
مقاومت نجف اشرف بخش مرکزی زابل در سال 63"٬ "مسئول ستاد گردان لشکر 41
ثارالله در جنوب شلمچه در سال 66"٬ "کمک فراوان به سیل‌زدگان زابل در
سالهای 69 و 70"٬ "نقش تعیین‌کننده در عملیات نصر 3 در مقابله با اشراری
که اموال عمومی سنگین را در سال 70 از منطقه دزدیده بودند"٬ "فرمانده سپاه
زابل از سال 69 تا 79"٬ "معاون هماهنگ کننده منطقه مقاومت سیستان و
بلوچستان از سال 79 تا 86"٬ "جانشین فرمانده منطقه مقاومت و جانشین فرمانده
سپاه سلمان از سال 87 تا هنگام شهادت" اشاره کرد.
شهید ششم: سید وسام شرف الدین
«شهید سید وسام محسن شرف الدین» معروف به «سید نصر‌الله» از جمله نیروهای لبنانی بود که برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) و مردم مظلوم سوریه عازم این کشور شد.
این شهید سرانجام روز پنجشنبه هفتم آذرماه 92 در حومه دمشق به شهادت رسید.
منبع: ابنا
